Προτάσεις κομπλέ στον Σόιμπλε

Ο Βόλφγκανγκ συμπέρανε πως συμφώνησαν ότι διαφωνούν, έπειτα από τη συνάντησή του με τον Γιάνη. Δεν συμφωνήσαμε ούτε καν σ’ αυτό, επισήμανε ο Ελληνας υπουργός. Αφού δεν συμφωνούν ότι διαφωνούν και ταυτοχρόνως διαφωνούν πως συμφωνούν, μάλλον άρχισε η διαπραγμάτευση. Με γοήτευε ανέκαθεν η σαφήνεια της διπλωματικής γλώσσας, την οποία κατάπιε τουλάχιστον δυο φορές ο άτεγκτος Γερμαναράς, προχθές. Την πρώτη, μόλις αναφέρθηκε το όνομα της Siemens και συνειρμικά του χερ Χριστοφοράκου και τη δεύτερη, όταν υπονοήθηκε πως η ακραία λιτότητα αυξάνει τα ποσοστά των ναζί.

Υψηλούς τόνους, που σπάνε τζάμια, χρησιμοποίησε ο Μπουμπούκος για να καυτηριάσει τις ενδυματολογικές επιλογές των βρομοσυριζαίων. «Στην εκκλησία να πας, ντύνεσαι με τα καλά σου. Στο καζίνο σε σταματάνε και σου λένε, βάλε γραβάτα για να μπεις μέσα. Και γυρνάει ο πρωθυπουργός της Ελλάδας στα ευρωπαϊκά φόρα σαν τον λέτσο»; Είναι να τρομάζεις οι τσιρίδες του Αδ-όνειδος, ο οποίος, απ’ ό,τι φαίνεται, δεν αφήνει ναό για ναό. Ιδιον των καθυστερημένων είναι να παίρνουν σβάρνα τα ιερά τεμένη. Πάντα το ᾽λεγα πως τον είχαν ταμένο από μικρό.

Νομίζω πως εν προκειμένω οι βολές δεν στρέφονται τόσο στον Τσίπρα, το παράδειγμα του οποίου μετέρχεται προσχηματικά ο σαχλεπίσαχλος πωλητής ανεκδιήγητων βιβλίων, όσο στους εσωκομματικούς αντιπάλους του ΘΑμαρά, που συνασπίζονται εσχάτως περί τον Κώστα Καραμανλή. Το ᾽χουν τα ζαβά να δένονται με τις άπονες εξουσίες. Ο κληρονομικώ δικαιώματι ιδιοκτήτης της Νου Δου τολμά να εμφανίζεται στον ναό της Δημοκρατίας, το Κοινοβούλιο ντε, χωρίς γραβάτα. Δεν το κάνει για συμπαράσταση στον Τσίπρα. Βαριέται απλώς να δένει τον κόμπο.

Οπότε ηλίου φαεινότερον ότι τα βέλη του ευηθούς Αδ-όνειδος σημαδεύουν τον αδέξιο επίγονο της δεξιάς δυναστείας. Αλλά και τον ξεκάλτσωτο Βαγγέλα Μεϊμαράκη, που δεν φτάνει πως υποδέχτηκε με ανθοδέσμη τη Ζωάρα στο άβατο για να πικάρει τον αρχηγό, είχε και το θράσος ο λιγδιάρης να παρουσιαστεί άνευ περιλαίμιου. Ο καραμπουζουκλής Καλαματιανός, πάντως, προέβη σε γενναία αυτοκριτική, αποδίδοντας το εκλογικό αποτέλεσμα στη φτωχή επικοινωνιακή προώθηση του έργου του. «Εγιναν πολλά, προβλήθηκαν ωστόσο ελάχιστα» υπογράμμισε, αφήνοντας ενεή την κοινοβουλευτική του ομάδα.

Ιδιώτη με τη σημασία που δίνουν στη λέξη οι Εγγλέζοι και οι Αρχαίοι ημών, τον βρίσκω. Αν γνώριζαν οι ψηφοφόροι το εύρος της καταστροφής που προκάλεσε, θα συναγωνιζόταν σε ποσοστά το άσπονδο συνεταιράκι του, τον Μπένι, για να μην πω τον ΓΑΠ. Ισως γι’ αυτό επιμένει πως νίκησε. Του τη λέει ακόμα και το καρντάσι του ο Μπαλτάκος, όστις στέκει προσοχή ενώπιον του Αλέξη. Θα επιθυμούσε σφόδρα, δηλώνει, να έκανε ο ΘΑμαράθ ό,τι πράττει ο μισητός αντίπαλος. Σε κάθε περίπτωση τον έχουμε τον Σόιμπλε. Τι να περιμένει κανείς από πλούσιους απόγονους άξεστων Ούνων και Βησιγότθων, που απ’ την καρμιριά τους μοιράζονται μια χωριάτικη στα τρία;