Σπάσαμε τρελή πλάκα τελικά με την υπερεντατική εκγύμναση στους κέλτικους χορούς. Υστερα από τον δεύτερο γύρο ξεψάρωσαν οι ανεξάρτητοι δημοσιογράφοι επιζητώντας, ολοένα και περισσότεροι, την εξάρτηση από τις οδηγίες του ζωηρού εκφωνητή. Ακούραστος εκείνος και πάντοτε στεντορεία τη φωνή μάς εκπαίδευε σταδιακά σε πολυπλοκότερα μοτίβα. Τα διασκεδαστικά τσαλίμια, οι περίτεχνες φιγούρες, οι αλλαγές παρτενέρ σε κάθε στροφή δημιουργούσαν δαιμονισμένο κέφι. Ξέφρενες ιαχές γλεντιού διαδέχονταν στραβοπατήματα και λαχανιάσματα με τον ιδρώτα να ρέει ποταμηδόν.
Εκλεινα τα μάτια, θαρρώντας πως ταλαντεύομαι σε οθόνη στην οποία προβάλλεται ταινία εποχής, όπου τροφαντές, ροδομάγουλες χωριατοπούλες με φραμπαλάδες και φακιόλια ανεμοδέρνονταν πλάι σε παλικαράδες με καρό φούστες και μπερέδες με φτερά. Οι στριγκές μελωδίες της γκάιντας, που μάλαζε σαν αβροδίαιτη ερωμένη ο ακορντεονίστας, ξύπνησαν τα αίματα ακόμα και στους αμέτοχους, οίτινες χοροπηδούσαν αίφνης μεταξύ των ορχηστών, προξενώντας γενικό πανζουρλισμό.
Εν τω μεταξύ το σφάγιο σκορπούσε γαργαλιστικές ευωδιές γύρω απ’ το μεταλλικό κιβούρι, εντός του οποίου σιγοψηνόταν ώρες. Παραφύλαγα τους μαγείρους, αφού μ’ έτρωγε η περιέργεια για το αποτέλεσμα, στις συχνές εξόδους για να καπνίσω. Το βαθύ ταψί από κάτω του ξεχείλιζε από λίπη, όταν επιτέλους κατέβασαν το αχνιστό έδεσμα απ’ τη φωτιά και το απόθεσαν σε χοντρή και μακρουλή τάβλα. Χρησιμοποιώντας ακονισμένα κρεατομάχαιρα, βάλθηκαν να το τεμαχίζουν.
Πλησίασα τη στιγμή που αφαιρούσαν με μαστοριά την ξεροκοκκινισμένη πέτσα, κάνοντάς την κομμάτια σε μέγεθος δακτύλου. Με στραβοκοίταξαν καθώς έπιανα ένα με αδημονία. Ηταν αλλόκοτα στεγνό, τραγανό σαν γαριδάκι. Διατηρούσε ωστόσο κάποια ουσία. Το κρέας εμφανίστηκε κάτασπρο σαν χαρτί. Δεν το χώρισαν σε μερίδες, παρά το έκοβαν λεπτές φέτες, όμοιες με φιλετάκια. Μπελαλίδικη δουλειά. Δοκίμασα δίχως δισταγμό. Το βρήκα άχρωμο, άοσμο και άγευστο. Ανοστο, σαν κοτόπουλο μαζικής παραγωγής.
Αναπόλησα τις σούβλες με τις γουρουνοπούλες να σου σπάνε τη μύτη στις ψησταριές των ελληνικών χωριών, ιδίως της Πελοποννήσου. Καμία σχέση. Κατέφυγα στην πίστα μπας και ξεχαστώ. Μερακλωμένοι οι μουσικοί χάριζαν στο κοινό θεσπέσιες νότες, αλλά σκεπάζονταν δυστυχώς από τις αγριοφωνάρες του Οικονομίδη, που δίδασκε περιχαρής τον δωδέκατο χορό. Καταπονημένοι οι πανηγυριώτες απ’ το εξαντλητικό πάνω-κάτω, ολοφάνερα πεινασμένοι, βγήκαν ομαδόν στην αυλή, μόλις έπεσε το σύνθημα πως σερβίρεται το δείπνο.
Στα επιμήκη τραπέζια προσφέρονταν γιγαντιαία στρογγυλά ψωμιά κομμένα στη μέση, στα οποία μπορούσες να αλείψεις ακαθόριστους πολτούς, προσθέτοντας πολυποίκιλες σαλάτες. Ο αρχιμάγειρας τσοντάριζε με φειδώ ολίγον χοιρινό και το εορταστικό χάμπουργκερ ήταν έτοιμο προς βρώσιν. Γουρουνοπούλα σάντουιτς μ’ άλλα λόγια, τουτέστιν «είναι τρελοί αυτοί οι Εγγλέζοι». Εβαλα στο πιάτο σκέτο το ψητό που μου αναλογούσε και, παρά τη μουστάρδα και το άφθονο ταμπάσκο, παρέμενε ανούσιο· σωστό άχυρο. Παρηγορήθηκα ευτυχώς απ’ τις πλεονάζουσες μπίρες. (Συνεχίζεται)
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας