Λίγη ώρα μετά την τελευταία τρομοκρατική επίθεση στο Λονδίνο, η πόλη άναψε ξανά τα φώτα της. Τα καταστήματα άνοιξαν γρήγορα, τρένα, λεωφορεία, άνθρωποι κυκλοφορούν. Καθεμία από αυτές τις πράξεις είναι ένα ηχηρό σήμα που μεταδίδει πως η κοινωνία αντιστέκεται, λειτουργεί.
Σοκαρισμένη και πληγωμένη, αλλά λειτουργεί. Αυτή η επιστροφή στην ομαλότητα είναι, από μόνη της, μια απαραίτητη και αναγκαία πράξη επιβίωσης.
Είναι λογικό αυτές τις στιγμές οι πολιτικοί και η αστυνομία να διπλασιάζουν τις προσπάθειές τους για να κρατήσουν ασφαλείς τους πολίτες, για να επανέλθει η κανονικότητα. Κορυφαίο πρόσωπο σ’ αυτή την προσπάθεια η Κρεσίντα Ντικ, η νέα αρχηγός της Σκότλαντ Γιαρντ, που κατά γενική ομολογία κατάφερε να πει τα σωστά λόγια στον σωστό τόνο.
Επαίνεσε τις υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης και κάλεσε τις κοινότητες που έχουν πληγεί να ενώσουν τη θλίψη τους, να αλληλοβοηθηθούν.
Ο μεγάλος κίνδυνος είναι ο φόβος που φωλιάζει στην καρδιά μας. Κλείνοντας το βιβλίο του «Η τζιχάντ και ο θάνατος» (Πόλις), ο Ολιβιέρ Ρουά μιλά γλαφυρά γι’ αυτό:
Η δύναμη του Daesh (ISIS) είναι ότι εκμεταλλεύεται τους φόβους μας. Και αυτός ο φόβος είναι ο φόβος του Ισλάμ. Ο μόνος στρατηγικός αντίκτυπος των επιθέσεων είναι το ψυχολογικό τους αποτέλεσμα: δεν πλήττουν τη στρατιωτική ικανότητα των Δυτικών, δεν πλήττουν την οικονομία παρά ελάχιστα, δεν θέτουν σε κίνδυνο τους θεσμούς παρά μόνο στον βαθμό που εμείς οι ίδιοι τους θέτουμε υπό αμφισβήτηση, με την ατελείωτη συζήτηση περί σύγκρουσης μεταξύ ασφάλειας και κράτους δικαίου. Ο φόβος είναι ο φόβος της έκρηξης των ίδιων μας των κοινωνιών, είναι ο φόβος ενός εμφυλίου πολέμου που θα έφερνε αντιμέτωπους τους μουσουλμάνους και τους “άλλους”
Αρχίζουμε να σκεφτόμαστε δύο φορές για να κάνουμε τα πράγματα που μας δίνουν χαρά –τη νύχτα σε ένα κλαμπ, μια μεγάλη εκδήλωση σε δημόσιο χώρο, αθλητικά γεγονότα, συναυλίες–, ό,τι κάνει τη ζωή μας διασκεδαστική. Η εικόνα του πανικού στο Τορίνο από μια κροτίδα, τη βραδιά του τελικού του Τσάμπιονς Λιγκ, μοιάζει τόσο τρομακτική όσο μια τρομοκρατική επίθεση.
Τα μέρη αυτά φαίνεται να συγκεντρώνουν όλα όσα οι τρομοκράτες μισούν: τον τρόπο ζωής των Δυτικών. Ακόμα όμως και σε μια εποχή τόσο οδυνηρή όσο αυτή, ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι να αφήσουμε τους φανατικούς να κλέψουν αυτό που μας κάνει αυτό που είμαστε: ελεύθεροι να επιλέξουμε το πώς θα ζούμε.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας