Προβλήματα που μπορούν να λυθούν, δεν λύνονται

Πολλά είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι της χώρας εξαιτίας της εφαρμογής την πενταετία 2010-2014 των μέτρων των δύο Μνημονίων που υπέγραψαν οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ. και συνεχίζει να εφαρμόζει μέχρι σήμερα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛΛ., η οποία υπέγραψε το τρίτο Μνημόνιο.

Πολλοί, και ιδιαίτερα εκείνοι που τους ψήφισαν, αναρωτιούνται γιατί η κυβέρνηση αυτή, που αυτοχαρακτηρίζεται «κυβέρνηση της Αριστεράς», δεν λύνει ορισμένα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα που μπορούν να λυθούν, δεδομένου ότι δεν έχουν καμιά σχέση με τις εντολές και τις απαγορεύσεις των δανειστών.

Στο άρθρο αυτό θα αναφερθώ σε δύο τέτοια προβλήματα.

Το πρώτο αφορά την ανεμπόδιστη λειτουργία των αγορών (παζαριών) χωρίς μεσάζοντες.

Πρόκειται για πρωτοβουλίες συλλόγων, επιτροπών αλληλεγγύης και άλλων οργανώσεων να καλούν παραγωγούς να φέρουν τα προϊόντα τους στην περιοχή τους (συνήθως τις Κυριακές, ώστε να μην προκαλούν πρόβλημα στις συγκοινωνίες) και να τα διαθέτουν σε τιμές οι οποίες δεν περιλαμβάνουν τα κέρδη των μεσαζόντων, είναι δηλαδή πολύ πιο χαμηλές από τις αντίστοιχες στην αγορά και πιο προσιτές σε εκείνους που έχουν πραγματικά ανάγκη.

Σύμφωνα με νόμο που ψηφίστηκε το 2014 από την τότε κυβέρνηση, παζάρια χωρίς μεσάζοντες επιτρέπεται να οργανώνονται μόνο σε οικισμούς μέχρι 3.000 κατοίκων, τη στιγμή που περισσότερη ανάγκη για τέτοια παζάρια έχουν οι κάτοικοι των αστικών κέντρων και ιδιαίτερα του λεκανοπεδίου της Αττικής.

Οι κυβερνώντες σήμερα είχαν δεσμευτεί να φέρουν το συντομότερο νόμο που θα επέτρεπε τη λειτουργία τέτοιων παζαριών σε μεγάλα ή μικρότερα αστικά κέντρα.

Γιατί εκκρεμεί αυτή η υπόθεση εδώ και σχεδόν δύο χρόνια «κυβέρνησης της Αριστεράς» όταν, μάλιστα, έχει εδώ και μήνες κατατεθεί στο αρμόδιο υπουργείο σχετική πρόταση νόμου από μια πανελλαδική επιτροπή με αναλυτικές διατάξεις για τον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας αυτών των παζαριών;

Ανεξάρτητα από τις απαντήσεις και τις δικαιολογίες που μπορεί να δώσουν οι κυβερνητικοί παράγοντες, η ολιγωρία αυτή έχει εμποδίσει την οργάνωση τέτοιων παζαριών λόγω του νόμου που εξακολουθεί να ισχύει, στερώντας με αυτόν τον τρόπο φτωχές οικογένειες και μεμονωμένους πολίτες να αγοράζουν τρόφιμα σε χαμηλότερες τιμές.

Εστω και τώρα, ας φέρουν το γρηγορότερο στη Βουλή την αναγκαία νομοθετική ρύθμιση, αξιοποιώντας τα όσα προβλέπει η πρόταση νόμου που προαναφέρθηκε, ώστε να αρχίσουν αμέσως να λειτουργούν τα παζάρια χωρίς μεσάζοντες σε όλες τις περιοχές της χώρας.

Το δεύτερο ζήτημα μπορεί να φανεί τοπικό, αλλά είναι γενικότερο και αφορά τη δυνατότητα αξιοποίησης δομών ανά την Ελλάδα που παραμένουν κλειστές ή υπολειτουργούν για να ικανοποιήσουν ανάγκες στέγασης, διατροφής και φροντίδας ηλικιωμένων συνανθρώπων μας οι οποίοι είτε δεν έχουν οικογένεια ή η οικογένειά τους αδυνατεί για οικονομικούς ή άλλους σοβαρούς λόγους να καλύψει αυτές τους τις ανάγκες.

Τέτοιες αναξιοποίητες δομές και χώροι υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα και ένας από αυτούς είναι το Γηροκομείο Αθηνών. Πρόκειται για το αρχαιότερο και μεγαλύτερο γηροκομείο της χώρας το οποίο ιδρύθηκε και λειτουργεί συνεχώς από τα μέσα του 19ου αιώνα σε έναν ευχάριστο με πολύ πράσινο χώρο.

Το ίδρυμα αυτό υπολειτουργεί εδώ και πάνω από 6 χρόνια, για λόγους που είναι γνωστοί τόσο στις προηγούμενες κυβερνήσεις και στη σημερινή όσο και στις αρμόδιες αρχές (διοικητικές, εισαγγελικές κ.λπ.), με αποτέλεσμα από τα 9 κτίρια στα οποία θα ήταν δυνατόν να μείνουν πάνω από 400 ηλικιωμένοι άνδρες και γυναίκες, σήμερα λειτουργούν μόνο δύο.

Το εναπομείναν, λόγω απολύσεων και αποχωρήσεων, προσωπικό, με πραγματική αυτοθυσία, προσπαθεί να καλύψει τις ανάγκες των λίγων ηλικιωμένων που έχουν παραμείνει στο Ιδρυμα, παρά το γεγονός ότι είναι απλήρωτοι εδώ και χρόνια! (βλέπε σχετικό ρεπορτάζ στο φύλλο της «Εφημερίδας των Συντακτών» της 3.10.16).

Πρόσφατα, όπως αναφέρεται στο ρεπορτάζ της εφημερίδας, διορίστηκε από τον Δήμο Αθηναίων μια προσωρινή διοίκηση του Γηροκομείου Αθηνών σε αντικατάσταση εκείνης για την οποία εκκρεμούν προβλήματα με τη Δικαιοσύνη.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ η επιτροπή αυτή διαπίστωσε πλήθος διαχειριστικών και άλλων ανωμαλιών και προβλημάτων στη διαχείριση του Γηροκομείου, πέρα από εκείνα που αντιμετωπίζουν οι εναπομείναντες ηλικιωμένοι και οι εργαζόμενοι.

Ανωμαλίες και προβλήματα παρόμοια με εκείνα που διαπιστώνει η προσωρινή επιτροπή είχαν διαπιστωθεί από έρευνες που έχουν γίνει τα προηγούμενα χρόνια και με τα πορίσματά τους έχει επιληφθεί η Δικαιοσύνη, αλλά δυστυχώς η κατάσταση δεν άλλαξε και το Γηροκομείο Αθηνών φθίνει και τα προβλήματά του διογκώνονται (κάποια από αυτά προσπαθεί να απαλύνει η προσωρινή διοίκηση).

Για να αξιοποιηθούν οι δυνατότητες παροχής στέγασης, διατροφής και φροντίδας σε ηλικιωμένους, που δεν έχουν το αναγκαίο εισόδημα ή οικογενειακή φροντίδα, τόσο του Γηροκομείου Αθηνών όσο και άλλων παρόμοιων ιδρυμάτων ανά την Ελλάδα, που είναι κλειστά ή υπολειτουργούν, η κυβέρνηση οφείλει, αμέσως να καταρτίσει και να ψηφίσει νομοσχέδιο με το οποίο θα δίνεται η δυνατότητα πλήρους λειτουργίας των ιδρυμάτων αυτών με την αξιοποίηση των πόρων τόσο του Κοινωνικού Ταμείου της Ε.Ε. όσο και του ΕΣΠΑ.

Από τη μεριά της η Δικαιοσύνη πρέπει να εκδικάσει το συντομότερο δυνατόν όλες τις εκκρεμούσες γι’ αυτά υποθέσεις.

* Πρώην: αντιπρόεδρος της Βουλής, υπουργός και καθηγητή της ΑΣΟΕΕ