Werner Hertzog. Τα πουλιά δεν τραγουδάνε, ουρλιάζουν από τον πόνο

Γιώργος Σεφέρης: Τ’ αηδόνια δε σ’ αφήνουνε να κοιμηθείς στις Πλάτρες.

Άλμπερτ Άινστάιν: Η δύναμη ελκύει πάντα όσους έχουν χαμηλή ηθική.

Οδυσσέας Ελύτης: Αλλά με τις ξόβεργες μπορεί να πιάνεις πουλιά, δεν πιάνεις ποτέ το κελαηδητό τους. Χρειάζεται η άλλη βέργα, της μαγείας, και ποιος μπορεί να την κατασκευάσει αν δεν του ’χει από μιας αρχής δοθεί;

Ησίοδος, Έργα και Ημέραι, 202 – 212

Μια ιστορία θα σου πω γι` άρχοντες, βασιλιάδες,

όσο ψηλά κι αν βρίσκονται κι όσο σοφοί και να `ναι.

Μ` αυτά τα λόγια μίλησε τ` αρπαχτικό γεράκι στο

καλλικέλαδο πουλί το πλουμιστό αηδόνι, που κράταγε

στα νύχια του πολύ ψηλά στα νέφη. Το αηδόνι έκλαιγε και έλεος ζητούσε που το γεράκι κάρφωσε επάνω του τα νύχια.

«Δε θα σου δείξω έλεος, καλέ τραγουδιστή μου. Είμαι πολύ πιο δυνατός

και ότι θέλω κάνω. Αν θέλω γεύμα γίνεσαι αν θέλω σε αφήνω.

210.Τύχη δεν έχεις άμοιρο μπρος στα γαμψά μου νύχια.

Ο δυνατότερος νικά σε μία τέτοια μάχη.».

Αυτά τα λόγια λάλησε το γρήγορο γεράκι στο λεπτοπτέρουγο πουλί,

το άτυχο αηδόνι.

Νῦν δ᾽ αἶνον βασιλεῦσ᾽ ἐρέω φρονέουσι καὶ αὐτοῖς·
ὧδ᾽ ἴρηξ προσέειπεν ἀηδόνα ποικιλόδειρον,
ὕψι μάλ᾽ ἐν νεφέεσσι φέρων, ὀνύχεσσι μεμαρπώς·
205ἣ δ᾽ ἐλεόν, γναμπτοῖσι πεπαρμένη ἀμφ᾽ ὀνύχεσσι,
μύρετο· τὴν ὅ γ᾽ ἐπικρατέως πρὸς μῦθον ἔειπεν·
«δαιμονίη, τί λέληκας; ἔχει νύ σε πολλὸν ἀρείων·
τῇ δ᾽ εἶς ᾗ σ᾽ ἂν ἐγώ περ ἄγω καὶ ἀοιδὸν ἐοῦσαν·
δεῖπνον δ᾽, αἴ κ᾽ ἐθέλω, ποιήσομαι ἠὲ μεθήσω.
210ἄφρων δ᾽ ὅς κ᾽ ἐθέλῃ πρὸς κρείσσονας ἀντιφερίζειν·
νίκης τε στέρεται πρός τ᾽ αἴσχεσιν ἄλγεα πάσχει.»
ὣς ἔφατ᾽ ὠκυπέτης ἴρηξ, τανυσίπτερος ὄρνις.

Περίληψη:

Ο Ησίοδος χρησιμοποιώντας την αρπαγή ενός αηδονιού από γεράκι μιλά για το δίκαιο του ισχυρότερου που επιβάλλεται πάντα με τη βία.

Σημειώσεις και Ησιόδειο λεξικό.

Στίχος 202. αἶνος, ὁ, παλαιά ιωνική και ποιητική λέξη από το ρήμα  αἰνέω. Μῦθος, μύθος, ιστορία, διήγημα, ρήση, παροιμία, ἔπαινος, εξύμνηση

Φράση: αἰνεῖν αἶνον, διηγούμαι μια ιστορία.

203: ἵρηξ, -ηκος, ὁ. Αντί ἱέραξ (γεράκι).

203: ποικῐλό-δειρος, -ον. <δειρή. Αυτός που έχει ποικιλόχρωμο λαιμό.

δειρή, ἡ, λαιμός, τράχηλος,  δέρη. Λατινικά dors-um.

204: μεμαρπώς, μετοχή παρακειμένου του μάρπτω.

μάρπτω,  ἔμαρπτον, μάρψω. Πιάνω, συλλαμβάνω, αρπάζω.

Φράσεις:

-μάρπτω τινὰ ποδός, πιάνω, αρπάζω, κάποιον από το πόδι.

-ποσὶ μάρπτω τινά, προφθάνω, συλλαμβάνω έναν φυγά.

-τὸν ὕπνον ἔμαρψε, τον πήρε, τον άρπαξε, ο ύπνος.

-γῆρας ἔμαρψε, τον βρήκαν, τον άρπαξαν, τα γηρατειά.

205: γνάπτω, γναφεύς, κνάπτω,  κναφεύς.

Κνάπτω. <κνάω. Ξένω ή λαναρίζω ύφασμα με αγκαθωτό φυτό ή «ξεφτιστήρι», ή με χτένι. Λέγεται για βασανιστήριο, κατατεμαχίζω, ξεσχίζω.

205. Πεπαρμένη< πέπαρμαι, < πείρω.

πείρω,  διαπερνώ, τρυπώ το κρέας στη σούβλα για ψήσιμο.

Φράσεις:

-κρέα ἀμφ' ὀβελοῖσιν ἔπειραν.

-διὰ πεῖρεν ὀδόντων ἔγχεϊ, τον τρύπησε μέσα στα δόντια με το δόρυ.

-ἥλοισι πεπαρμένον, στολισμένο με χρυσά νύχια.

- ὀδύνῃσι πεπαρμένος, τρυπημένος με πόνο.

-πεπαρμένη περὶ δουρί.

κύματα πείρειν, να διασχίζει τα κύματα.

-πεῖρε κέλευθον, διέσχισε την πορεία της μέσα από τη θάλασσα.

207. ἀρείων, α, ὁ, ἡ, -ον, τό, γενική αρείονος. Καλύτερος, γενναιότερος, ισχυρότερος, δυνατότερος, ο πλέον έξοχος, λέγεται για σωματική υπεροχή, υπεροχή καταγωγής ή οικονομικής κατάστασης.

209. μέθῠσις, ἡ, <μεθύω. Μέθη, μεθύσι.

μεθύσκω, ἐμέθυσα. Μεθώ συχνά, δηλητηριάζομαι, λόγω αλκοολισμού, μεθοκοπώ, μεθύω, πίνω ελεύθερα, άφθονα, μεθώ, ἐμεθύσθην, είμαι μεθυσμένος.

-νέκταρος μεθύσκω: Μεθώ με νέκταρ.

210. ἄ-φρων, -ον. Γενική άφρονος, <φρήν. Αυτός που δεν έχει αισθήσεις, λέγεται για τα αγάλματα, παράφρων, μανιώδης ή ανόητος, μωρός,

-τὸ ἄφρον = ἀφροσύνη.

210. ἀντιφερίζω. <ἀντιφέρω. Θέτω τον εαυτό μου εναντίον, αναμετρώμαι με κάτι.

212. ὠκυ-πέτης, -ου, ὁ. <πέτομαι. Αυτός που πετάει γρήγορα, που τρέχει γρήγορα,

-ὠκυπέτης μόρος.

212. τανυσί-πτερος, -ον. <τανύω, πτερόν. Αυτός που έχει ανοιγμένα φτερά, μακριές πτέρυγες.

1*. Αρχιτέκτων. Ιστορικός Αρχιτεκτονικός. Ιστορικός Τέχνης.

2*. Στους αγαπημένους Ιωάννα – Μαρίνα, Ειρήνη, Κωνσταντίνο, Νίκο, Μπάμπη.