Την ώρα που ΗΠΑ και Ε.Ε. ανακαλύπτουν την αναβαθμισμένη γεωπολιτική αξία της Τουρκίας στην άμυνα και ασφάλεια της Ευρώπης, ο Ερντογάν προχωρά στην τοποθέτηση μιας ωρολογιακής βόμβας στη σταθερότητα της χώρας.
Η Τουρκία θα είναι πλέον μια εμφύλια σύγκρουση σε αναμονή, μια σύγκρουση γεωγραφικά αποτυπωμένη.
Χωρίς προοπτική ομαλής εναλλαγής στην εξουσία ο φαύλος κύκλος της εξεγερσιακής βίας και της ολοένα και πιο σκληρής καταστολής θα συνεχίζεται.
«Είμαστε ο στρατός του Μουσταφά Κεμάλ» είναι το σύνθημα που κυριαρχεί πλέον στις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας για τη φυλάκιση του Ιμάμογλου.
Οταν δεν υπάρχει στον ορίζοντα προσδοκία ομαλής εναλλαγής, όταν ο Ερντογάν δεν περιορίζεται στην κατοχύρωση μιας ισόβιας παραμονής στην εξουσία αλλά και στον έλεγχο της διαδοχής του, τότε εύλογα τίθεται το ερώτημα ποια θα είναι η στάση της ηγεσίας των ενόπλων δυνάμεων όταν η ένταση και οι συγκρούσεις θα διολισθαίνουν σε μια ολόπλευρη εμφύλια σύγκρουση.
Ολα τα παραπάνω καταγράφονται σε μια στιγμή που ΗΠΑ και Ε.Ε. ανακαλύπτουν τη στρατηγική βαρύτητα που μπορεί να έχει μια ειδική σχέση της Αγκυρας με τη ζητούμενη επί του παρόντος χειραφετημένη ευρωπαϊκή άμυνα.
Μια μετωπική σύγκρουση του Ερντογάν με την αντιπολίτευση όχι μόνο θα ακυρώσει για το ορατό μέλλον κάθε προοπτική συμβολής της Αγκυρας στην αμυντική χειραφέτηση της Ε.Ε., αλλά θα προκαλέσει αποσταθεροποίηση στη Συρία και τη Λιβύη όπου η επιρροή και η παρουσία της Τουρκίας είναι βαρύνουσες. Η στρατιωτική ηγεσία στήριξε τον Ερντογάν στη σύγκρουση με τον Γκιουλέν με αντίτιμο την αμνήστευση των διωχθέντων αξιωματικών για τις συνωμοσίες Εργκένεκον και Βαριοπούλα που χρεώθηκαν ως συνωμοσία του ιμάμη της Πενσιλβάνια.
Η παντοδυναμία Ερντογάν είναι σχετική καθώς ακόμη και στην περίπτωση που ήθελε να διαπραγματευθεί την ομαλή αποχώρησή του από την εξουσία θα αντιμετώπιζε την αντίδραση των μηχανισμών του κράτους-κόμματος ΑΚΡ, για τους οποίους δεν υπάρχει επόμενη μέρα μετά την αποχώρηση από την εξουσία. Η παρακμή του καθεστώτος Ερντογάν θα έχει, μέχρι να υπάρξει διάδοχη κατάσταση, αποσταθεροποιητικές συνέπειες στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική.
Τηρουμένων των αναλογιών το τέλος της εποχής Ερντογάν έχει ομοιότητες με την παρακμή και πτώση του σάχη στο Ιράν τη διετία 1977-79.
Σήμερα όπως και τότε υπάρχει αδυναμία ελεγχόμενης εκτόνωσης της έντασης, μια κατάσταση πραγμάτων που οδηγεί την εξουσία σε αδιέξοδο αυτοεγκλωβισμό.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας