Εναν και πλέον αιώνα μετά την ίδρυση της σύγχρονης Τουρκίας από τον Κεμάλ επί των ερειπίων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας η ομαλή εναλλαγή στην εξουσία παραμένει ζητούμενο.
Στην εξουσία από τον Νοέμβριο του 2002 το ΑΚΡ του Ερντογάν αδυνατεί να διαχειριστεί ενδεχόμενη ήττα στις εκλογές.
Η αντιπαράθεση του Ερντογάν με την αντιπολίτευση δεν γίνεται σε συμπεφωνημένο πολιτικό σύστημα αλλά, κυρίως μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016, με τη μορφή της σύγκρουσης δύο διαφορετικών νομιμοτήτων.
Το 1945 ο διάδοχος του Κεμάλ, ο Ισμέτ Ινονού, έθεσε τέρμα στο μονοκομματικό καθεστώς του Λαϊκού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος επιτρέποντας στον Μεντερές να ιδρύσει το Δημοκρατικό Κόμμα. Ο Ινονού έχασε τις εκλογές του 1950 και πολύ σύντομα διαπιστώθηκε ότι όχι μόνο δεν προέκυψε μια συναίνεση που να διευκολύνει την εναλλαγή, αλλά δύο παράλληλες πολιτικές νομιμότητες.
Στα όρια της αυταρχικής εκτροπής η κυβέρνηση Μεντερές ετοιμαζόταν την άνοιξη του 1960 να μεταλλαχθεί σε απροσχημάτιστη δικτατορία, αλλά στο παρά πέντε την πρόλαβε το πραξικόπημα των Ενόπλων Δυνάμεων.
Η σύλληψη χθες του δήμαρχου Κωνσταντινούπολης, Εκρέμ Ιμάμογλου, συμπίπτει με την ανάδειξη της Τουρκίας ως σημαντικού εταίρου του «συνασπισμού των προθύμων» για την αμυντική χειραφέτηση της Ευρώπης που προωθούν ο πρωθυπουργός της Βρετανίας Στάρμερ και ο πρόεδρος της Γαλλίας Μακρόν.
Συμπίπτει επίσης με την ανακοίνωση της επίσκεψης Ερντογάν στην Ουάσινγκτον τον επόμενο μήνα.
Εντύπωση προκαλεί ότι στις κατηγορίες που αποφάσισε να απαγγείλει κατά του Ιμάμογλου ο εισαγγελέας της Κωνσταντινούπολης περιλαμβάνεται η συνεργασία με τους τρομοκράτες του ΡΚΚ, την ώρα που ο ιστορικός ηγέτης της οργάνωσης Αμπντουλάχ Οτζαλάν καλεί τους συντρόφους του να παραδώσουν τα όπλα τους και την οργάνωση να αυτοδιαλυθεί.
Είναι προφανές ότι ο Ερντογάν, εν όψει της περιφερειακής αλλά και παγκόσμιας αστάθειας και ρευστότητας, δεν μπορεί να συνυπάρξει στο πλαίσιο μιας έστω προσχηματικής πολιτικής κανονικότητας με τον Ιμάμογλου.
Παραμένει ανοιχτό το ενδεχόμενο η σύλληψη και η πολύ πιθανή καταδίκη του Ιμάμογλου να ευεργετήσουν πολιτικά τον διωκόμενο δήμαρχο, όπως ακριβώς συνέβη με τον ίδιο τον Ερντογάν το 1999.
Το σύστημα εξουσίας που διαμόρφωσε τα τελευταία χρόνια ο Ερντογάν δεν επιτρέπει ομαλή εναλλαγή λόγω της ρεβανσιστικής περιχαράκωσης της σημερινής αντιπολίτευσης, η οποία είναι βέβαιο ότι αν βρισκόταν αύριο στην εξουσία θα ξεκινούσε ένα μπαράζ δικαστικών διώξεων κατά των προκατόχων της.
Η αδυναμία του Ερντογάν να φανταστεί τον εαυτό του εκτός εξουσίας αποτελεί από μόνη της μια βαριά προσημείωση στην παντοδυναμία του.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας