Με την είσοδο των ΗΠΑ στον πόλεμο στις 8.12.1941 αμέσως μετά την επίθεση της Ιαπωνίας, η χώρα απεγκλωβίστηκε οριστικά από την ύφεση στην οποία παγιδεύτηκε μετά την κρίση του 1929.
Με την έκρηξη του πολέμου στην Κορέα το 1950, καθώς ο μεγαλύτερος όγκος του Σχεδίου Μάρσαλ είχε εκταμιευτεί και δεν υπήρχε προσδοκία για νέα πακέτα, οι ανάγκες του πολέμου αντέστρεψαν τη διολίσθηση των ΗΠΑ και της Δυτικής Ευρώπης προς την ύφεση, βάζοντας τη βιομηχανία να δουλέψει στο ζενίθ των δυνατοτήτων της.
Το ίδιο φαίνεται να συμβαίνει με τη Ρωσία, όπως μας θυμίζει ο Wolfgang Munchau σε χθεσινή του ανάλυση που δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα Eurointelligence.
Η πολεμική προσπάθεια της Μόσχας στην Ουκρανία έχει αναθερμάνει συνολικά την οικονομία της χώρας, καθώς λειτουργεί ως μια κεϊνσιανή ώθηση.
Την επομένη της εισβολής στην Ουκρανία, η συντριπτική πλειονότητα των αναλύσεων προέβλεπε συνολική κατάρρευση της ρωσικής οικονομίας μετά από λίγους μήνες.
Οι ιστορικοί του μέλλοντος θα έχουν πολλά να πουν για το πρωτοφανές παράδοξο που ζούμε σήμερα, με τη Ρωσία να μην επηρεάζεται από τις κυρώσεις, ενώ η Ε.Ε., που μαζί με τις ΗΠΑ επέβαλαν αυτές τις κυρώσεις, έχει εισέλθει σε περίοδο ύφεσης άγνωστης διάρκειας.
Η ευεργετική συμβολή του πολέμου στην οικονομική ανάπτυξη δεν είναι αυτόματη. Απαιτεί επεκτατική δημοσιονομική πολιτική, μια επιλογή αδύνατη και σε σύγκρουση με τη σκληρή πολιτική λιτότητας την οποία ο Σόιμπλε ενσωμάτωσε στο Σύνταγμα της Γερμανίας, με τα κράτη-μέλη της ευρωζώνης να είναι υποχρεωμένα να ακολουθούν.
Για μια στιγμή είχε δημιουργηθεί η εντύπωση ότι η βοήθεια στην Ουκρανία μαζί με τον συνολικό επανεξοπλισμό των χωρών της Ε.Ε.-ευρωζώνης θα παραμέριζαν το Σύμφωνο Σταθερότητας.
Ομως, η βοήθεια προς την Ουκρανία και η αύξηση των αμυντικών δαπανών στις χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ στο σημερινό άκαμπτο δημοσιονομικό πλαίσιο, είναι προφανές πως θα θέσουν εν κινδύνω την πολιτική και κοινωνική σταθερότητα στην Ευρώπη.
Το 1970, ο τότε υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών της Γαλλίας Ζισκάρ Ντεστέν διαμαρτυρήθηκε στον Αμερικανό ομόλογό του, Κόναλι, για τις διακυμάνσεις των συναλλαγματικών ισοτιμιών του δολαρίου.
Με τη λεπτότητα που δεν μπορούσε παρά να διαθέτει ένας πρώην κυβερνήτης του Τέξας, ο Κόναλι απάντησε: «Το δολάριο είναι το νόμισμά μας και το πρόβλημά σας» («The dollar is our currency and your problem»).
Τηρουμένων των αναλογιών και παρά τις εξελίξεις στα δυόμισι χρόνια πολέμου, το Βερολίνο μοιάζει να λέει στους Ευρωπαίους εταίρους του: Το ευρώ είναι το νόμισμά μας και το πρόβλημά σας.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας