Δεν χρειάζεται να ανατρέξουμε στα ημερολόγια και τις χρονολογίες. Ας ορίσουμε ως αφετηρία το έτος 1949. Κατά το έτος αυτό διευθετήθηκε το «γερμανικό ζήτημα»: ιδρύθηκαν τα δύο γερμανικά κράτη (σε συντομογραφία: BRD-DDR). Στα δικά μας τελείωσε ο «εμφύλιος πόλεμος». Και σε άλλες χώρες και κράτη της Ευρώπης δρομολογήθηκαν κοινωνικο-πολιτικές διαδικασίες εγκαθίδρυσης δημοκρατικών θεσμών και συστημάτων δικαιωμάτων.
Εάν κάνει κανείς ένα ιστορικο-κοινωνικό άθροισμα, θα διαπιστώσει ότι ως ευρωπαϊκή πολιτική μορφή ζωής μετά τον πόλεμο κατακτήσαμε πολιτικά πράγματα, τα οποία λογίζονται ως ανεκτίμητα στην ιστορία της ανθρωπότητας. Στο πολιτικό επίπεδο (σφαίρα) η αντιπροσωπευτική διαδικασία είναι πράγματι ανεκτίμητη πολιτική συνθήκη. Στο οικονομικό επίπεδο (σφαίρα) η διανομή του κοινωνικού πλούτου και οι διαδικασίες ανακατανομής του δεν έχουν ιστορικό προηγούμενο. Η θετική διαμεσολάβηση ανάμεσα στο πολιτικό και το οικονομικό σύστημα κατά τη μεταπολεμική ιστορική φάση εξέλιξης της ανθρωπότητας έχει ονομαστεί «δημοκρατικός καπιταλισμός».
Κατά το έτος 1989 δεν «έπεσαν» μόνον τα αυταρχικά σοσιαλιστικά καθεστώτα της Ανατολής. «Επεσε» και η πολιτικο-οικονομική μορφή ζωής της Δύσης. Στο πολιτικό επίπεδο (σφαίρα) η Σοσιαλδημοκρατία. Στο οικονομικό επίπεδο (σφαίρα) οι μηχανισμοί διανομής του κοινωνικού πλούτου, όπως π.χ. το κοινωνικό κράτος.
Εδώ και 30 και παραπάνω χρόνια (1989-2024) η Ευρώπη ως μεταπολεμική πολιτική μορφή ζωής διερευνά την ιστορική πορεία της. «Μην τα βάζουμε» με την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ούτε με τον νέο πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Αυτοί οι δύο «ηγεμόνες» αυτοπροσδιορίζονται ως διευθυντές μιας επιχείρησης που ονομάζεται «Πύργος των Βρυξελλών».
Το ερώτημα στο οποίο καλούνται να απαντήσουν οι Ευρωπαίοι διανοούμενοι είναι το εξής: Πώς και γιατί από το μεγαλεπήβολο πολιτικό πρόγραμμα πολιτικής ένωσης της Ευρώπης καταλήξαμε να συζητάμε πώς θα κατανεμηθούν τα κονδύλια και πώς θα φτιάξουμε μηχανισμούς αναχαίτισης της μετανάστευσης.
Ο μεγάλος φιλόσοφος Κορνήλιος Καστοριάδης είχε τονίσει ότι ζούμε στην «εποχή της ασημαντότητας»! Και εγώ με τη σειρά μου ρωτάω: Αραγε αυτοί οι γραφειοκράτες του «Πύργου των Βρυξελλών» έχουν συνειδητοποιήσει ότι είναι «ασήμαντα ανθρωπάκια»; (Καστοριάδης και Γαΐτης)
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας