Θέμα ημερών, αν όχι ωρών, φαίνεται να είναι η αποπομπή Μπάιντεν από την προεκλογική κούρσα στις ΗΠΑ με ανοιχτό το ερώτημα ποιος θα είναι ο υποψήφιος που θα επιλέξει το Δημοκρατικό Κόμμα.
Το πρόβλημα δεν είναι μόνο η όντως προβληματική έως επικίνδυνη κατάστασή της υγείας του προέδρου.
Είναι η αδυναμία του Μπάιντεν να εμπνεύσει μια εναλλακτική πολιτική, η οποία να διασφαλίζει μια στρατηγική και όχι μια ευκαιριακή στήριξη των ψηφοφόρων.
Η εκλογή του Κλίντον το 1992 μετά την οκταετία Ρέιγκαν και την τετραετία του Μπους του πρεσβύτερου ήταν ένα σαφές μήνυμα των ψηφοφόρων ότι θέλουν την επάνοδο σε πολιτικές άμβλυνσης των κοινωνικών ανισοτήτων.
Ο Κλίντον δεν θέλησε ή δεν μπόρεσε να κινηθεί προς την παραπάνω κατεύθυνση, με τη ριζοσπαστική πτέρυγα της εκλογικής τους βάσης να συσπειρώνεται και να επιλέγει την αποχή.
Ετσι στις ενδιάμεσες εκλογές του 1994 το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, στο οποίο κυριαρχούσαν οι Νεοσυντηρητικοί, έθεσε υπό τον έλεγχο του τη Βουλή και τη Γερουσία.
Ιδιο σκηνικό και μετά το 2008 και την εκλογή Ομπάμα, με τους Ρεπουμπλικανούς να ελέγχουν και τα δύο Σώματα του Κογκρέσου.
Σε μια κοινωνία βαθιά διχασμένη οι πλειοψηφίες δεν εμπνέουν με οράματα, αλλά με την τιμωρητική ψήφο.
Ο Τραμπ επένδυσε σε αυτό το διευρυμένο μέτωπο δυσαρεστημένων με τη ρητορική του να διεισδύει σε συνιστώσες του εκλογικού σώματος που ήταν εκλογικά φέουδα των Δημοκρατικών.
Με άλλα λόγια, η κατάσταση της υγείας του Μπάιντεν δεν ανατρέπει ένα κατοχυρωμένο προβάδισμα, αλλά επιτείνει μια δεδομένη για κάθε υποψήφιο των Δημοκρατικών αρνητική συγκυρία.
Η μέχρι τώρα εκστρατεία των Δημοκρατικών επικεντρώνει στον φόβο και την ανασφάλεια που προκαλεί η προοπτική επανόδου του Τραμπ στον Λευκό Οίκο.
Η αλλαγή υποψηφίου λίγο πριν από την κορύφωση της προεκλογικής εκστρατείας θα είναι από μόνη της μια αρνητική κίνηση, καθώς θα εισπραχθεί ως ομολογία του πολιτικού πανικού που επικρατεί σήμερα στο κατεστημένο του Δημοκρατικού Κόμματος.
Εκ των πραγμάτων η επιλογή του διαδόχου του Μπάιντεν δεν μπορεί παρά να είναι υπόθεση παρασκηνιακών συμβιβασμών και συμψηφισμών.
Το πρόβλημα των Δημοκρατικών δεν είναι η όποια κατάσταση της υγείας του Μπάιντεν, αλλά η αδυναμία τους να ερμηνεύσουν το φαινόμενο Τραμπ.
Από το 2016 ελάχιστη πρόοδος έχει γίνει στην κατεύθυνση ερμηνείας του φαινομένου Τραμπ.
Μετά την παλινόρθωση των Βουρβώνων το 1815 ο Ταλεϊράνδος κατέληξε στο εξής συμπέρασμα -που θα μπορούσε να αφορά την πολιτική αμηχανία των Δημοκρατικών απέναντι στον Τραμπ- για τη γαλλική μοναρχία: «Δεν έμαθαν τίποτα, δεν κατάλαβαν τίποτα».
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας