Μόνο στις ΗΠΑ μπορούσε να γίνει αυτό: μια δικαστής δικαίωσε έναν μέτοχο της Τesla και ακύρωσε τη μεγαλύτερη στην οικονομική ιστορία αμοιβή CEO που δόθηκε ποτέ (55 δισ. δολάρια προς τον Ελον Μασκ). Πρόκειται για κομβική στιγμή στον καπιταλισμό: πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες μπαίνει φρένο στις αλόγιστες αμοιβές της διοίκησης έναντι των μερισμάτων των μετόχων.
Διότι αυτή ακριβώς η σχέση (κερδών/μερισμάτων των μετόχων και αμοιβών των διευθυντών, με τα περίφημα δικαιώματα μετοχών), αυτή η διαρκής μετατόπιση του ισοζυγίου κερδών και υπεραξιών μεταξύ τους (την οποία επισήμαναν δεκαετίες πριν οικονομολόγοι όπως ο Γκάλμπρεϊθ) είναι η κύρια αιτία που αφήνει τελικά το φτωχό μέρισμα στην εργασία.
Η απόσπαση υπεραξίας από εντατική παραγωγικότητα συναντά τη χρηματιστηριακή κερδοσκοπία και το αποτέλεσμα είναι πλέον γνωστό: χαμηλοί μισθοί και εκτίναξη της ψαλίδας των αμοιβών μεταξύ ανώτατων στελεχών και λοιπών εργαζομένων (μέχρι και 400 φορές διαφορά συγκριτικά με τρεις δεκαετίες πριν, που ήταν κατά μ.ό. 30 φορές).
Αυτό που ακριβώς συνέβη στις ΗΠΑ, με την απόφαση στην πολιτεία του Ντελαγουέρ, βασίζεται σε ένα δεδομένο: ο ασύλληπτος χάρτινος πλούτος του Ελον Μασκ στις εταιρείες στις οποίες επένδυσε συνοδεύεται από την πρωτοφανή συγκέντρωση εξουσίας και διοίκησης στο πρόσωπό του.
Η υπερσυσσώρευση λοιπόν είναι διπλή: η συγκέντρωση κεφαλαίου συνεπάγεται πλέον και συγκέντρωση ισχύος, διαχειριστική και διοικητική εξουσία.
Και οι ολοένα και λιγότεροι Μασκ αυτού του πλανήτη πλουτίζουν, ενώ μαζί τους αυξάνεται η διπλή υπερσυσσώρευση, αφού κερδίζουν και ως μέτοχοι και ως μάνατζερ.
Θέλουν να έχουν τη δυνατότητα ανά πάσα στιγμή να ρευστοποιούν τον διαστημικό χάρτινο πλούτο τους.
Η εκτίναξη των κεφαλαιοποιήσεων της Γουόλ Στριτ εκτινάσσει αυτό ακριβώς το πλασματικό κεφάλαιο, αυτή την άυλη υπερσυσσωρευμένη υπεραξία.
Δεν εκτινάσσει τα κέρδη από παραγωγή και τα μακροπρόθεσμα μερίσματα σε μετόχους και εργαζόμενους.
Οι εργαζόμενοι στα μεσαία και κατώτερα πόστα των εισηγμένων αυτών εταιρειών δεν συμμετέχουν στον διαστημικό πλουτισμό, που απλώς δεν διαχέεται προς τα κάτω.
Στην πραγματικότητα η αμερικανική κοινωνία, όσο καλά τοποθετημένα και αν είναι σε μετοχές τα συνταξιοδοτικά ταμεία, δεν παίρνει και μάλλον δεν θα πάρει ποτέ μέρισμα από τις πλασματικές αξίες των τρισεκατομμυρίων δολαρίων στο αμερικανικό χρηματιστήριο.
Ο συμμετοχικός καπιταλισμός του Κλάους Σβαμπ μοιάζει, με λίγα λόγια, ως ακόμη ένας μύθος, ένα καλά στημένο παραμύθι του καζινοκαπιταλισμού...
* Οικονομολόγος
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας