Προτάθηκαν όμως εναλλακτικά και άλλες δύο λύσεις. Η πρώτη είναι εκείνη της Βαλτικής Θάλασσας, την οποία υποστηρίζουν η Πολωνία και η Λιθουανία με σκοπό να αξιοποιηθούν δικά τους λιμάνια, και η δεύτερη είναι εκείνη της Αδριατικής Θάλασσας, των λιμανιών της Κροατίας.
Η ελληνική πρόταση υπερέχει σαφώς αυτής της αξιοποίησης των λιμένων της Πολωνίας και της Λιθουανίας, εφόσον τα σιτηρά προορίζονται για τον επισιτισμό χωρών του Τρίτου Κόσμου, όπως διατείνονται η Ουκρανία και η Δύση. Υπερέχει και έναντι των λιμένων της Κροατίας λόγω του Διευρωπαϊκού Αξονα Ι.Χ. που δημιουργήθηκε από την Ε.Ε. το 1992 με σκοπό την αξιοποίηση του λιμένα της Αλεξανδρούπολης μετά τη διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας, ο οποίος συνδέει απευθείας όχι μόνον τα λιμάνια της Οδησσού και του Ισμαήλ με το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης αλλά και την ενδοχώρα της Ουκρανίας.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι θα αποκλειστούν οι εναλλακτικές έναντι της Ελλάδας λύσεις διότι η απόφαση του Κιέβου θα έχει και πολιτικά χαρακτηριστικά. Σημαίνει όμως ότι λόγω της υπεροχής της η χώρα μας δεν θα αποκλειστεί. Από τα δύο λιμάνια της χώρας μας, το λιμάνι της Θεσσαλονίκης έχει την επιχειρησιακή ετοιμότητα να ανταποκριθεί αλλά βρίσκεται στα όρια του κορεσμού. Η Αλεξανδρούπολη πλεονεκτεί για τη μεταφορά των σιτηρών λόγω του άξονα Ι.Χ. και της ελάχιστης, μηδενικής θα τη χαρακτηρίζαμε, εμπορικής αξιοποίησής της.
Ομως, κατά τη συνάντηση του πρωθυπουργού της χώρας με τους ομολόγους του της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας στη Βάρνα στις 9 Οκτωβρίου, ο κ. Μητσοτάκης αναφέρθηκε και στο θέμα της εξαγωγής των ουκρανικών σιτηρών μέσω της Αλεξανδρούπολης με μία αμφιλεγόμενη δήλωση: «Με πρώτο τον λιμένα της Αλεξανδρούπολης -είπε- θα χρειαστούν κάποιες αναβαθμίσεις από ελληνικής πλευράς προκειμένου να μπορέσουμε να υποστηρίξουμε αυτή την εμπορική δραστηριότητα. Αλλά πριν φτάσουμε σε αυτό το σημείο θα πρέπει πρώτα πιλοτικά να διερευνήσουμε το εμπορικό ενδιαφέρον το οποίο μπορεί να υπάρχει για μια τέτοια μεταφορά σιτηρών προς τον Νότο μέσω Αλεξανδρούπολης και περαιτέρω εξαγωγής τους προς τις παγκόσμιες αγορές» («Καθημερινή» 10/10/2023).
Δύο συμπεράσματα προκύπτουν από τη δήλωση του πρωθυπουργού: Πρώτον, ότι το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης είναι αυτό που θα προτιμηθεί λόγω κορεσμού του λιμένα Θεσσαλονίκης και δεδομένου ότι το πλειοψηφικό πακέτο του ΟΛΘ ανήκει στον Ιβάν Σαββίδη και, δεύτερον, ότι το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης δεν είναι έτοιμο, τριάντα ένα χρόνια μετά τη δημιουργία του Διευρωπαϊκού Αξονα Ι.Χ. και παρά τη χρηματοδότηση από την Ε.Ε., να ανταποκριθεί άμεσα.
Μάλιστα με τη δήλωση του πρωθυπουργού τέθηκε υπό αίρεση η γενικότερη αξιοποίηση του λιμένα αφού για την αναβάθμισή του «θα πρέπει πρώτα πιλοτικά να διερευνήσουμε το εμπορικό ενδιαφέρον το οποίο μπορεί να υπάρχει για μια τέτοια μεταφορά σιτηρών προς τον Νότο μέσω Αλεξανδρούπολης».
Με άλλα λόγια, η αναβάθμιση του λιμένα εξαρτάται από την αξιολόγηση της μεταφοράς των σιτηρών της Ουκρανίας; Δεν πρόκειται να αξιοποιηθεί, επιτέλους, εμπορευματικά τρεις δεκαετίες μετά τη δημιουργία του Διευρωπαϊκού Αξονα Ι.Χ., που δημιουργήθηκε χάρη στη γεωοικονομική αξία της Αλεξανδρούπολης η οποία εκτοξεύθηκε με τη διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας; Διότι η μεταφορά των σιτηρών, αν πραγματοποιηθεί, θα διαρκέσει μέχρι το τέλος του πολέμου, πιθανότατα ελάχιστα, αφού η θαλάσσια μεταφορά είναι οικονομικότερη έναντι της συνδυασμένης μεταφοράς και των συνεχών μεταφορτώσεων που απαιτεί.
Προφανώς, εμπόδιο στην αξιοποίηση του λιμένα ως διαμετακομιστικού εμπορικού κέντρου είναι ο Νόμος 4660/2020 στο πλαίσιο της αμυντικής συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ, σύμφωνα με τον οποίο «...χορηγείται στην κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών καθεστώς προτεραιότητας (ανεμπόδιστη πρόσβαση και χρήση) του λιμένα Αλεξανδρούπολης...».
Ας μην ξεχνάμε και τη δήλωση του κ. Δένδια στην Επιτροπή Αμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής, κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου για την «κύρωση του δεύτερου πρωτοκόλλου τροποποίησης της Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας μεταξύ της Ελλάδος και των ΗΠΑ»: «Θέλαμε τη στρατιωτική παρουσία του ΝΑΤΟ στην περιοχή και στη Θράκη. Ενα κύριο σημείο ήταν το θέμα της Αλεξανδρούπολης. Θέλουμε (τη) στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ. Ναι, δεν θέλουμε να είναι εμπορικό το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης» («Καθημερινή» 10/5/2022).
Οσον αφορά τη σιδηροδρομική μεταφορά των σιτηρών μέχρι το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς κανένα πρόβλημα για οσοδήποτε μεγάλα φορτία από την Ουκρανία, όπως αποδεικνύεται κάθε τόσο από τη μεταφορά στρατιωτικού υλικού προς τις χώρες του ΝΑΤΟ. Διότι ο υφιστάμενος σιδηροδρομικός άξονας ανακαινίστηκε μέχρι το 2011 με τα πλέον σύγχρονα υλικά επιδομής και η χάραξή του επιτρέπει ταχύτητα από 100-140 km/h ενώ η μέγιστη επιτρεπόμενη ταχύτητα των εμπορικών-στρατιωτικών τρένων είναι 100 km/h. Απαιτείται μόνον η ανάκτηση της απολεσθείσης συντήρησής του που δεν μπορεί να εμποδίσει τη μαζική μεταφορά φορτίων.
*Τέως αρχιμηχανικός ΟΣΕ, πολιτικός μηχανικός ΑΠΘ
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας