Δεν αμφιβάλλει κανείς ότι η χώρα μας και ως οικονομία αλλά και ως κοινωνικός βιόκοσμος βρίσκεται σε τροχιά «ανάπτυξης»! Στη γεωγραφική περιοχή που ζω, στη Βούλα, η «ανάπτυξη» έχει ένα και μοναδικό κριτήριο: όποια κτήματα δεν έγιναν οικοδομικά τετράγωνα, σ’ αυτά θα ζουν τα αδέσποτα. Μιλάω τη γλώσσα του αστεϊσμού και της ειρωνείας που μου δίδαξε ο Αμερικανός καθηγητής μου στη Φρανκφούρτη, Richard Rorty (έχω γράψει ένα βιβλίο για τη φιλοσοφία του!).
Το ελληνικό πολιτικό σύστημα μετά το τέλος(;) της δημοσιονομικής χρεοκοπίας και μετά το τέλος της ιστορικής Αριστεράς ως μελλοντικής πολιτικής προοπτικής (έτος 2019) έθεσε μπροστά όλες τις μηχανές της ανάπτυξης! Ποτέ μα ποτέ δεν ετέθη προς δημόσια διαβούλευση ποιος είναι ο τύπος ανάπτυξης που ταιριάζει (αρμόζει) στο ελληνικό οικονομικό σύστημα. Ολοι οι πολιτικοί μιλάνε για ανάπτυξη και κανένας δεν γνωρίζει για ποιο πράγμα μιλάνε.
Εδώ και καιρό το πολιτικό σύστημα της Ελλάδας διαχειρίζεται ένα πρόγραμμα χρηματοδότησης από το Ταμείο Ανάκαμψης, χωρίς να έχει στοιχειωδώς επεξεργαστεί ένα σχέδιο «πολιτικής υποδοχής». Κατά την επιστημονική άποψή μου, η διαχείριση των πόρων του Ταμείου Ανάπτυξης εξαρτάται από δύο κριτήρια: το πρώτο αναφέρεται στη λογική της διανεμητικής (κοινωνικής) δικαιοσύνης και το δεύτερο στον τύπο ανάπτυξης που έχουμε επιλέξει ως πολιτική κοινωνία για τον 21ο αιώνα.
Εάν αναλύσουμε αυτά τα δύο κριτήρια ως πολιτικούς μηχανισμούς είσπραξης, υπολογισμού και διανομής των πόρων του Ταμείου Ανάπτυξης, θα διαπιστώσουμε ότι η Ελλάδα χρηματοδοτεί μέσω αυτού του μηχανισμού τις υφιστάμενες δομές οικονομικής διαχείρισης. Ο ίδιος ο κυβερνητικός κατάλογος με τους δικαιούχους των ευρωπαϊκών κονδυλίων το αποδεικνύει. Η ανάλυση του Γιάννη Κιμπουρόπουλου στην «Εφ.Συν.» (4.10.2023)» σχετικά με τον κατάλογο των δικαιούχων λειτουργεί ως πολιτική επιβεβαίωση.
Εχω καταλάβει ότι ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, τώρα που πέρασε τις 100 μέρες της διακυβέρνησης της χώρας, θα βρει τον χρόνο να εξετάσει τι συμβαίνει με τους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης, ως πολιτικό ζήτημα για μια κοινωνία που δεν βλέπει στο μέλλον παρά ψηφιακούς Μεσσίες!
Θα κάνω μία πρόβλεψη: εάν ως πολιτικό σύστημα και ως κοινωνικός βιόκοσμος δεν διαχειριστούμε το Ταμείο Ανάκαμψης ως πολιτικό ζήτημα, τότε είναι βέβαιο ότι ως Ελλάδα δεν θα υπάρξουμε στον 21ο αιώνα. Και αυτό θα συμβεί επειδή αντιμετωπίζουμε το Ταμείο Ανάκαμψης ως επιχειρησιακό πρόγραμμα.
*Καθηγητής Πολιτικής Φιλοσοφίας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας