Το τελευταίο διάστημα, όλοι έγιναν μάρτυρες περιστατικών ακραίας βίας, οπαδικής, ενδοοικογενειακής, κατά των ζώων κ.λπ., που συνάντησαν την αποδοκιμασία της κοινής γνώμης. Που προσέφεραν «στο πιάτο» του φιλοθεάμονος κοινού εκδηλώσεις της ανθρώπινης αγριότητας, η οποία, ενώ μας απωθεί και την θεωρούμε βάρβαρη και προσβλητική, ταυτόχρονα δεν «χορταίνουμε» να ακούμε γι’ αυτήν. Περίεργη συμπεριφορά θα έλεγε κανείς. Ή μήπως όχι τόσο;
Αραγε τι να είναι αυτό που μας φαίνεται ελκυστικό στη βία; Μα τι άλλο από την κυριαρχία μιας οθόνης στις ζωές μας. Της οθόνης που, αντί να αποτελεί παράθυρο στον κόσμο και τις ιδέες, συνιστά ένα παράθυρο λαθραίας επόπτευσης του μίσους και της κακίας μεταξύ των ανθρώπων. Κινητά, τάμπλετ, υπερσύγχρονες τηλεοράσεις αλλά και υπολογιστές έχουν καταστεί σήμερα οι «δάσκαλοι» μιας άλλης καθημερινότητας που καταδυναστεύει νέους, μεσήλικες αλλά και μικρά παιδιά. Αναπαράγοντας την ακραία ρητορική και την ακόρεστη διάθεση για καβγάδες και ανούσιες αντιπαραθέσεις.
Συνήθως, η σκληρότερη κριτική για την υπερβολική χρήση του κινητού –κυρίως σε ό,τι έχει να κάνει με τα κοινωνικά δίκτυα– πέφτει επάνω στους εφήβους. Κριτική που είναι εν πολλοίς άδικη. «Αφού ο πατέρας μου είναι όλη μέρα μπροστά σε μια οθόνη, εγώ τι θα έπρεπε να κάνω…» είναι η αφοπλιστική απάντηση που έρχεται συνακόλουθα. Φαντάζεται κανείς ποια είναι η αντίστοιχη κουβέντα όταν κατηγορεί κάποιος τους νέους σχετικά με περιστατικά σωματικής ή λεκτικής βίας…
Ολα αυτά δίνουν μια εξήγηση των όσων συμβαίνουν γύρω μας. Και είναι βέβαιο πως η κοινωνία μας δεν έχει γίνει τόσο πολύ ωμή και κυνική. Οι σύγχρονες περιστάσεις, όμως, δίνουν σε πολλούς την εντύπωση πως είναι πολύ «εντάξει» κάποιος που στρέφεται εναντίον του διπλανού του, σχολιάζοντας τη σωματική του διάπλαση ή τη σεξουαλική του προτίμηση. «Καλά τα λέει» θα πει κάποιος που αισθάνεται στην ίδια όχθη του ποταμού. Ξεχνώντας πως η βία φέρνει βία, αφήνοντας ταυτόχρονα ανεξίτηλα στίγματα στις ανθρώπινες ψυχές. Εχουμε συνηθίσει πια φαίνεται την αχρήστευση της αντιπαράθεσης απόψεων μεταξύ των ανθρώπων και την έχουμε αντικαταστήσει με την κατασυκοφάντηση του λεκτικού μας αντιπάλου. Αν το καταφέρουμε, έχουμε «κερδίσει». Οσο πιο ακραίοι φαινόμαστε τόσο πιο «εντυπωσιακοί δείχνουμε.
Η αποτυχία της οικογένειας και του σχολείου ως φορέων αγωγής και υπεύθυνης συμπεριφοράς είναι προφανής. Από τη μια, το σχολείο, με τον ανταγωνιστικό του χαρακτήρα και τις ατομικοκεντρικές του δομές, ευνοεί αν μη τι άλλο τέτοιες αντιλήψεις και πρακτικές. Η ευνοιοκρατία, η βαθμοθηρία και η έλλειψη αισθήματος συλλογικής κοινότητας είναι οι βασικοί πυλώνες του προβλήματος. Αλίμονο! Οι κηδεμόνες μας θα ενδιαφερθούν για τους δικούς μας βαθμούς και όχι για τις επιδόσεις των συμμαθητών μας ενώπιον μιας συλλογικής σχολικής αποτυχίας.
Από την άλλη, τα μεγαλύτερα μέλη μιας οικογένειας, στο πλαίσιο της λειτουργίας της κοινής εστίας, φαίνεται πως έχουν επικεντρωθεί αποκλειστικά στις οικονομικές και προγραμματικές υποχρεώσεις της οικίας τους, παραμελώντας παράλληλα εκείνες τις δράσεις που φέρνουν στην οικογενειακή εστία, χαρά, ομόνοια και αίσθηση συνύπαρξης. Πολλές φορές η έντονη πίεση για την κάλυψη των όποιων αναγκών φέρνει εντάσεις και λεκτικές προσβολές που μετέπειτα παγιώνονται σαν ένα αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας. Που ανά πάσα στιγμή ψάχνει να εκτονωθεί..
Παρά τη διαφαινόμενη κοινωνική ειρήνη, η χρησιμοθηρία και η πλήρης επικράτηση του ατομικού στενού συμφέροντος αποτελούν «βόμβα» στα θεμέλια της ανθρώπινης συνύπαρξης σε κάθε βαθμό. Επιστροφή από όλο αυτό υπάρχει;
*Ιστορικός – εργάζεται στην ιδιωτική δευτεροβάθμια εκπαίδευση
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας