Τέτοιες ώρες με τους παλικαρισμούς από τους απέναντι αλλά και από τους ένστολους φύλακες της τάξης ο νους μου κινδύνεψε να προσβληθεί από πνευματικό αλληθωρισμό, καθώς από τη μια θυμόμουν τον Τούρκο Αζίζ Νεσίν κι από την άλλη τον ημέτερο Περικλή Κοροβέση.
Ο πρώτος έγραψε με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο ένα διήγημα, που έγινε και τίτλος της συλλογής «Ο καφές και η δημοκρατία». Ο καφές έχει υλικότητα, τον βάζεις στο φλιτζάνι και τον πίνεις. Τον νιώθεις, κάποιες ώρες, ώς τα νύχια των ποδιών σου, πέρα από την τερψιλαρύγγια συμπεριφορά του. Η δημοκρατία όμως; Ούτε τρώγεται, ούτε πίνεται, γράφει ο Νεσίν. Κι αφού δεν έχει υλικότητα, γιατί να υπάρχει και να μας ταράσσει τον βίο και την ηρεμία μας;
Συνεπώς έχομε χρεία ανθρωποφυλάκων. Οπερ εστί μεθερμηνευόμενον, χρειαζόμαστε ματσουκοφόρους. Οχι προστάτες των ατομικών και συλλογικών δικαιωμάτων. Οχι υπερασπιστές της έννομης δημοκρατικής τάξης, αλλά ανθρώπους που θα ενσπείρουν τον φόβο. Που θα ταπεινώσουν. Ωστε η βούληση να υποτάσσεται στην αλόγιστη βία.
Τι είναι η δημοκρατία; Ακούω τα λόγια του Νεσίν. Εχει καμιά χρηστικότητα; Ο εκπρόσωπος των αστυνομικών μάλλον δεν έχει διαβάσει τον Τούρκο συγγραφέα, όμως φαινόταν να παίρνει τοις μετρητοίς τον σαρκαστικό του λόγο. Φρεσκοσιδερωμένος και με ύφος διθυραμβικό, η οθόνη γέμιζε από την ικανοποίησή του που τα όργανα της τάξης είχαν την ευκαιρία να κάνουν πρακτική άσκηση, χρησιμοποιώντας αδιακρίτως το ματσούκι τους. Οι ανθυπομειδιώντες δημοσιογράφοι σφύριζαν κλέφτικα αποφεύγοντας να διασώσουν έστω κι έναν κόκκο της επαγγελματικής τους δεοντολογίας. Η δημοκρατία, έτσι κι αλλιώς, αποτελεί τροχοπέδη στην εκτέλεση των περιοδικών ασκήσεων των αστυνομικών οργάνων. Για αρκετά χρόνια ασφυκτιούσαν κι έτσι απώλεσαν την ευελιξία τους στην καταδίωξη του εσωτερικού εχθρού.
Προφανώς, δεν μπορεί να συνδεθεί ο κοινοβουλευτικός βίος με την εποχή που καταλύθηκε. Ομως, οι πρακτικές που χρησιμοποιούνται προκαλούν ρίγος σε όσους έχουν μνήμες. Σε όλες τις εποχές η δημοκρατία μπορεί να μη σερβίρεται ως καφές, όμως είναι το κύριο πιάτο μιας ευνομούμενης πολιτείας. Που σέβεται τους πολίτες της, την αξιοπρέπειά τους. Που διασφαλίζει συνθήκες δημοκρατικής ομαλότητας για όλους.
Πρωτίστως, η δημοκρατία σέβεται τη νιότη, δεν τη φοβάται, πολύ περισσότερο δεν τη μισεί. Οσο τα αισθήματα της δυσανεξίας για τη διεκδικητική φύση των νέων υπερχειλίζουν, τόσο πιο αδύναμη γίνεται η δημοκρατία. Αυτό φάνηκε στους δρόμους της Αθήνας. Το ξεγύμνωμα των νεαρών έγινε η γύμνια της δημοκρατίας μας. Η ταπείνωση του ανθρώπινου σώματος, σε όλη την ιστορία, ταυτίζεται με αντιδημοκρατικές συμπεριφορές. Οι αυταρχικές εξουσίες επιθυμούν να χειραγωγήσουν τη βούληση. Με καθυπόταξη του σώματος.
Σε μια εποχή που ακούγονται πολλά για την επόμενη μέρα, στην οποία οι νέοι θα έχουν βαρύνοντα λόγο, στη χώρα μας ταπεινώνουμε τους νέους.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας