Αντανάκλασή σου…

Δεν πρόκειται ν’ αναφερθώ πάλι στα δεδομένα του θέματος Τζόκοβιτς, «κουραστικού» θέματος, όπως δικαίως ονομάστηκε, αλλά χωρίς να καταγραφούν όλες οι αιτίες της ίδιας… κούρασης! Κούρασε μόνο επειδή προκάλεσαν τα δύο μέτρα και σταθμά, ο διαχωρισμός σε δημοφιλείς, όπως εκείνος που μπορεί να καταπατά νόμους χωρίς επιπτώσεις, και άσημους, όσους στη θέση του θα είχαν υποστεί τις συνέπειες; Ή έφερε σε δύσκολη θέση επειδή, όπως θα έπρεπε να έχει συμβεί αλλά δεν ξέρω αν αυτό επιτευχθεί, συνειδητοποιήθηκε πως παρόμοια πρόσωπα-προκλήσεις είναι αντανακλάσεις κάποιων από εμάς; Δηλαδή εκδηλώνουν παραβατικότητα επειδή βρίσκουν εύφορο έδαφος. Τους το προσφέρει η στάση ζωής πολιτών…

Ποιοι ήταν αυτοί που έτρεχαν κάτω απ’ το παράθυρό του στην Αυστραλία και τον αποθέωσαν-υπερασπίστηκαν; Μήπως ήταν πολίτες που κι εκείνοι είχαν παρακάμψει τον ίδιο ή άλλους νόμους ή αντίθετα κοινές παρουσίες που δεν τολμούν, επειδή δεν πρέπει, να παρεκκλίνουν απ’ όσα επιβάλλει η νομιμότητα; Το δεύτερο ισχύει! Αρα γιατί τον υπερασπίστηκαν;

Με τη στάση ζωής τους, αποχή από τις εξέδρες, εναντίωση σε κάθε άλλο άδικο-παράλογο πρόσταγμα παραγόντων ομάδων και αξιωματούχων του χώρου, οι εναπομείναντες οπαδοί ποδοσφαιρικών και άλλων ομάδων και παράλληλα φορολογούμενοι πολίτες θα είχαν μηνύσει πως «δεν μας αρέσει το αναξιόπιστο προϊόν σας» και σε μια ημέρα θα είχε καθαρίσει-εξυγιανθεί ο χώρος! Αλλά σπεύδουν, παίζουν ποδοσφαιρικό τζόγο, μετέχουν με κάθε τρόπο…

Εσύ-εγώ, όσοι δικαίως διαμαρτυρόμαστε για κυβερνήσεις και πολιτικούς, ποιοι είμαστε στην καθημερινότητα; Δίκαιοι, αλληλέγγυοι, όπως ζητάμε από κυβερνήσεις, ή στυγνοί εαυτούληδες; Υπερασπίζεσαι τους… Τζόκοβιτς («Τζόκοβιτς» είναι τύπος ανθρώπου, όχι επώνυμο…) επειδή ίσως τους μοιάζεις, σίγουρα τους ζηλεύεις, θα ήθελες να είσαι στο απυρόβλητο της θέσης τους…