Το Κυπριακό ήταν και παραμένει κορυφαίο διεθνές ζήτημα εισβολής και κατοχής σε βάρος ενός ανεξάρτητου κράτους-μέλους του ΟΗΕ. Δεν ήταν ποτέ ελληνοτουρκική διαφορά κι ούτε διαφορά των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων κατοίκων του νησιού. Αυτοί δεν είχαν και δεν έχουν τίποτε να χωρίσουν μεταξύ τους.
Αν επιχειρήθηκε –συχνά με αιματηρή επιτυχία– να βρεθούν απέναντι, αυτό οφείλεται πάντοτε σε τρίτους – στον ελληνικό και τον τουρκικό εθνικισμό, στα οικονομικά συμφέροντα που κρύβονταν πίσω από αυτόν και στον τρόπο που τον αξιοποιούσαν οι ισχυροί ευρωατλαντικοί σύμμαχοι για τα δικά τους κυρίως γεωπολιτικά συμφέροντα.
Είναι αλήθεια πως η Κυπριακή Δημοκρατία στήθηκε πάνω στα σαθρά θεμέλια της «εξαρτημένης ανεξαρτησίας» των Συνθηκών της Ζυρίχης και του Λονδίνου. Υπό το καθεστώς τριών εγγυητριών δυνάμεων (Μ. Βρετανία, Τουρκία και Ελλάδα), κατάληξη του οποίου είναι η σημερινή κατάσταση. Ο κυπριακός λαός (Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι) ποτέ δεν αφέθηκε ελεύθερος να αποφασίσει μόνος του τη μοίρα του. Αυτή είναι η πρώτη κυπριακή τραγωδία.
Η δεύτερη τραγωδία της Κύπρου αφορά το γεγονός ότι βρίσκεται στην καρδιά της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ, με αποτέλεσμα να αποτελέσει αντικείμενο διαπραγμάτευσης της ελληνικής και της τουρκικής καθεστηκυίας τάξης με τα αφεντικά της Συμμαχίας, δηλαδή τους Αμερικανούς.
Αρκεί να θυμηθούμε ότι οι ελληνικές προδικτατορικές κυβερνήσεις ζητούσαν από τους Αμερικανούς να στηρίξουν την Ενωση του νησιού με την Ελλάδα για να ενταχθεί αυτό στο ΝΑΤΟ και να μη γίνει ποτέ «η Κούβα της Μεσογείου», με δεδομένο ότι οι κομμουνιστές εκεί επηρέαζαν πάνω από το 30% του πληθυσμού.
Η τρίτη και τελική τραγωδία της Κύπρου είναι αυτό που έγινε. Μία de facto διχοτόμηση με στρατιωτική κατοχή, μέσω της οποίας και το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ κάνουν μια χαρά τη δουλειά τους. Οπως την κάνουν και στην Παλαιστίνη, όπου ανάμεσα σε ένα ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος και στο Ισραήλ, ένα κράτος που δολοφονεί αδιακρίτως Παλαιστινίους για πάνω από 70 χρόνια, συμφέρον έχουν από το δεύτερο.
Θα τελειώσει ποτέ η κυπριακή τραγωδία; Κανείς δεν μπορεί να το ξέρει, ακόμα κι αν βρεθεί μια λύση που θα γίνει αποδεκτή και από τις δύο κοινότητες. Γιατί η τραγωδία της Κύπρου –όπως και η τραγωδία της Παλαιστίνης– οφείλεται στην επέμβαση των ξένων. Αυτή πρέπει να σταματήσει ως προϋπόθεση για κάθε λύση.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας