Η «δημιουργική λογική» στην οποία αναφέρθηκε χθες ο υπουργός Επικρατείας Γιώργος Γεραπετρίτης, επιβεβαιώνοντας ότι η κυβέρνηση έχει μπει σε γκρίζα παζάρια με το Βρετανικό Μουσείο για τα Γλυπτά του Παρθενώνα, θυμίζει επικίνδυνα τη «δημιουργική λογιστική» με την οποία οι κυβερνήσεις της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ χειρίστηκαν τα δημόσια οικονομικά, οδηγώντας στη χρεοκοπία τη χώρα.
Το αν η «δημιουργική λογική» της κυβέρνησης Μητσοτάκη μπορεί να οδηγήσει σε χρεοκοπία μια μείζονος εθνικού και οικουμενικού ενδιαφέροντος υπόθεση, όπως η επανένωση του κορυφαίου μνημείου που στέκεται στον Βράχο της Ακρόπολης εδώ και δυόμισι χιλιετίες, είναι ένας φόβος που ελπίζουμε να διαψευστεί.
Οχι γιατί η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα σκεφτεί ορθολογικά και θα βάλει στην άκρη τη μικροπολιτική και προεκλογική ιδιοτέλειά της να κάνει τα Γλυπτά του Παρθενώνα, τα Μάρμαρα με κεφαλαίο «Μ», βινιέτα στα διαφημιστικά σποτ της. Αλλά γιατί η κουτοπόνηρη και ανόητη επιλογή της να πετύχει μια βιαστική, «υβριδική» και βολική για τους άρπαγες των Γλυπτών συμφωνία δανεισμού γυρίζει ήδη ως μπούμεραγκ εναντίον της.
Οι αντιδράσεις των ειδικών, των αρχαιολόγων, της διεθνούς αρχαιολογικής και μουσειακής κοινότητας, της αντιπολίτευσης και όσων ΜΜΕ δεν τρώνε αμάσητο το κυβερνητικό κουτόχορτο έχουν ήδη ορθώσει ένα πρώτο ανάχωμα στα παρασκηνιακά παζάρια και στα σενάρια ενός ταπεινωτικού συμβιβασμού στον δανεισμό μέρους των Γλυπτών, διά χειρός και εποπτείας Φειδία, Ικτίνου, Καλλικράτη και εκατοντάδων μαστόρων του μαρμάρου, δούλων κι ελεύθερων της κλασικής Αθήνας.
«Δεν υπάρχει απολύτως καμιά συμφωνία», λέει ο κ. Γεραπετρίτης, προφανώς μιλώντας ως αντ' αυτού, αντί Μητσοτάκη, δηλαδή. Και σε αυτή τη διαβεβαίωση μπορούμε να δούμε τον υπόρρητο φόβο ότι το σχεδόν αρχαιοκαπηλικό κόλπο γκρόσο του Μαξίμου θα μπορούσε να τους προκαλέσει ζημιά μεγαλύτερη από το προσδοκώμενο εκλογικό όφελος.
Γιατί; Γιατί στη συλλογική συνείδηση των σύγχρονων Νεοελλήνων, πέρα από πατριδοκαπηλίες και εθνικές μυθολογίες, η αφήγηση του φρικτού ακρωτηριασμού του Παρθενώνα από τον Ελγιν, της καταστροφικής κλοπής των Γλυπτών, έχει καταγραφεί ως βρετανική αποικιοκρατική βαναυσότητα. Σαν αρχαία σκουριά που κατέστησε -μαζί με πολλά άλλα- αρθριτικό και οδυνηρά δυσκίνητο το νεοσύστατο έθνος ήδη από τη γέννησή του, στις αρχές του 19ου αιώνα.
Αυτή την αρχαία σκουριά θα μπορούσε να απομακρύνει από τα Μάρμαρα, αλλά και από τη συλλογική μας ταυτότητα, μια στρατηγική αληθινής διεκδίκησης των Γλυπτών, αντί ενός τυχοδιωκτικού, εμπορικού ντιλ.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας