«Ηταν απλώς ένας δειλός και αυτή ήταν η χειρότερη τύχη που θα μπορούσε να έχει κανείς». Η φράση αυτή προέρχεται από το αριστούργημα του Ερνεστ Χέμινγουεϊ «Για ποιον χτυπάει η καμπάνα;», το βιβλίο που υπενθύμισε στους Ευρωπαίους ηγέτες ο Αλέξης Τσίπρας στο πρόσφατο άρθρο του στη γαλλική «Λε Μοντ». Λογοτεχνικές ανησυχίες ή απελπισμένες εκκλήσεις ενός πρωθυπουργού, που εκπροσωπεί μια χώρα με δυσεπίλυτο οικονομικό πρόβλημα; Η απάντηση βρίσκεται πέρα από το συγκεκριμένο δίλημμα και αφορά επί της ουσίας το βασικό πολιτικό πρόβλημα της κρίσης. Θα καταφέρουν οι πολιτικοί ηγέτες να «ορθώσουν το ανάστημά τους» και να επιβάλουν μια βιώσιμη λύση για την Ελλάδα και την ευρωζώνη;
Το τεταμένο κλίμα που, σύμφωνα με πληροφορίες, επικράτησε στη χθεσινοβραδινή συνάντηση στο Βερολίνο μεταξύ των Μέρκελ, Ολάντ, Γιούνκερ, Ντράγκι και Λαγκάρντ, δείχνει ότι υπάρχει απόσταση μεταξύ πολιτικών και τεχνοκρατών. Οι πολιτικοί ηγέτες επιθυμούν γρήγορα μια λύση, ώστε να παύσει το κλίμα αναξιοπιστίας, που με αιχμή την Ελλάδα, περιβάλλει τους θεσμούς της κυριαρχούμενης από τη Γερμανία Ευρώπης. Ενώ οι τεχνοκράτες επιθυμούν να μη διαταραχθεί επ’ ουδενί η «μνημονιακή κανονικότητα». Σε αυτό το πλαίσιο ορισμένοι υποστηρίζουν ότι οι πολιτικοί ξεκινούν δειλά δειλά να αμφισβητούν τα «χρυσά παιδιά», που οι ίδιοι εξέθρεψαν και περιέβαλαν με απόλυτη εμπιστοσύνη, καταδικάζοντας παράλληλα ολόκληρους λαούς σε ταπεινωτική λιτότητα.
Ο χρόνος θα δείξει αν ισχύει αυτός ο ισχυρισμός. Μέχρι τότε, όμως, για ένα πράγμα μπορούμε να είμαστε σίγουροι: Οι καθοριστικές αποφάσεις χρειάζονται τόλμη. Το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή, της δειλίας. Πολύ σωστά επισημαίνει ο Αλ. Τσίπρας στο άρθρο του ότι το «ελληνικό ζήτημα» αποτελεί το επίκεντρο δύο αντίθετων στρατηγικών για το μέλλον της ευρωπαϊκής ενοποίησης: της ρεαλιστικής για μια Ευρώπη της αλληλεγγύης, της ισότητας και της δημοκρατίας, από τη μια, και της ρήξης και της διχοτόμησης, από την άλλη. Θα επιβεβαιώσουν, λοιπόν, οι ηγέτες της Γερμανίας και της Γαλλίας τη φράση του Ερνεστ Χέμινγουεϊ; Θα υποταχθούν στη δειλία τους και θα αποδεχτούν τη χειρότερη τύχη τους; Αγνωστο. Ευτυχώς όλοι κρίνονται αμείλικτα. Από τους λαούς.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας