Η Novartis και οι υπερτιμολογήσεις πάνε... αρχείο

Bασικά ερωτήματα πλανώνται μετά την πράξη αρχειοθέτησης των υποθέσεων Αβραμόπουλου - Γεωργιάδη:

1. Το βάρος της απόδειξης πέφτει πλέον στα χέρια ενός εισαγγελέα και όχι του αρμόδιου δικαστηρίου;
2. Εφόσον διαπιστώνονται στις προανακριτικές διαδικασίες βάσιμες ενδείξεις ενοχής, πώς είναι δυνατόν μοναδική απόδειξη να θεωρείται το αν χρήματα διακινήθηκαν απευθείας από φαρμακευτικές εταιρείες σε προσωπικούς λογαριασμούς πολιτικών προσώπων;
3. Αν είναι έτσι, τότε ποιος ο λόγος να διεξάγονται πολύχρονες και κοπιώδεις έρευνες, να καταρτίζονται πορίσματα από ελεγκτικούς φορείς, να λαμβάνονται μαρτυρικές καταθέσεις, να ασχολείται η ειδική υπηρεσία της ΕΛ.ΑΣ. με κατασχεμένα ηλεκτρονικά αρχεία, να εξετάζονται πώς και πότε υπερτιμολογήθηκαν φάρμακα κ.λπ.; Αρκούσε απλώς να ελεγχθεί μέσω τραπεζών αν μπήκαν χρήματα σε λογαριασμούς κυβερνητικών παραγόντων απευθείας από τις φαρμακευτικές.

Προφανώς δε, σύμφωνα με τον εισαγγελέα κ. Καψιμάλη, όλα αυτά που κατά καιρούς και σε παγκόσμιο επίπεδο προέκυψαν από λίστες και υποθέσεις που αφορούν τις δαιδαλώδεις κινήσεις εταιρειών offshore, αγνώστων δικαιούχων λογαριασμούς και εμβάσματα αλλά και η διεθνής πρακτική «Ακολούθησε μέχρι τέλους το χρήμα» είναι απλά αστυνομικά σενάρια για αμερικανικές σειρές. Στην Ελλάδα η τεράστια ζημία του ελληνικού Δημοσίου από τις υπερτιμολογήσεις φαρμάκων έγινε τελικά στον αυτόματο πιλότο! Οσο για τις δικογραφίες, είναι απλά σκευωρίες μιας δράκας εισαγγελέων, πολιτικών αντιπάλων και δημοσιογράφων.

Με αυτή την παραδοχή γίνεται επομένως κατανοητή και η διάταξη αρχειοθέτησης του εισαγγελέα Καψιμάλη και για τον πρώην υπουργό Υγείας Δ. Αβραμόπουλο. Τα όποια ερωτήματα που και εδώ (όπως και στην περίπτωση του Α. Γεωργιάδη) προέκυψαν από αδιευκρίνιστα ποσά, εταιρείες και άγνωστους δικαιούχους δεν αρκούν, εφόσον δεν υπάρχει απευθείας συναλλαγή.

Οι αλόγιστες αγορές αντιγριπικών εμβολίων και αντιιικών φαρμάκων το 2009, που στη συνέχεια έληξαν άχρηστα στις αποθήκες, αλλά απέφεραν τεράστια κέρδη στους προμηθευτές, οι αστρονομικές τιμές για τα αντιδραστήρια αίματος κ.λπ., οι υπουργικές αποφάσεις, για τις οποίες –σύμφωνα με το ΣΕΥΥΠ– δεν προηγήθηκαν εισηγήσεις της Επιτροπής Επιδημίας Γρίπης ή του Επιστημονικού Συμβουλίου όπως προβλεπόταν, ήταν απλά μια λάθος εκτίμηση που βασίστηκε σε μια γενική μελέτη του Ν. Μανιαδάκη. «Μόνο την κυβέρνηση προστατεύει το εμβόλιο», έγραφε χαρακτηριστικά τότε το «Πρώτο Θέμα».

Από τους λογαριασμούς του Δ. Αβραμόπουλου «προέκυψαν αρκετές αδιευκρίνιστες πιστώσεις ανά έτος (2006-2017)». Ενδεικτικά από την 47σέλιδη διάταξη, «κάθε έτος πρόσωπο με το όνομα ... προέβαινε σε καταθέσεις 276.820 ευρώ σε λογαριασμό του Δ. Αβραμόπουλου που προσομοίαζε με τη δόση δανείου που έλαβε για την αγορά κατοικίας στην Ανάβυσσο». Αδιευκρίνιστες πιστώσεις, αναλήψεις και εμβάσματα σε Κύπρο και ΗΠΑ (όπου εκκρεμούν ακόμα αιτήματα δικαστικών συνδρομών), ενώ ποσά που κατατέθηκαν στην Ελβετία από φαρμακευτική εταιρεία σε εταιρεία Ελληνα ιδιώτη, «αν και δημιουργούν υπόνοιες ότι αποτελούν μαύρο χρήμα με προορισμό δωροδοκίες στις διαπραγματεύσεις για την προμήθεια αντιδραστηρίων αίματος», δεν διαπιστώθηκε διακίνηση προς τα μέλη της οικογένειας του Δ. Αβραμόπουλου.

Επειδή λοιπόν όλες οι καταθέσεις μαρτύρων αποτελούν απλές εικασίες κατά τη γνώμη του εισαγγελέα, «δεν επαρκούν οι ενδείξεις τέλεσης αδικημάτων παθητικής δωροδοκίας δωροληψίας πολιτικών αξιωματούχων και νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα. Αρα δεν συντρέχει λόγος ποινικής δίωξης κατά του Δ. Αβραμόπουλου και εάν συντρέξει επιφυλασσόμαστε για την ανάσυρση της υποθέσεως».