Το πρωινό της 17ης Νοεμβρίου, ένας ιεραπόστολος σκοτώθηκε από μια πρωτόγονη, αποκομμένη από τον υπόλοιπο κόσμο φυλή, σε ένα απομακρυσμένο νησί της Ινδίας, το Βόρειο Σέντινελ.
Το λάθος του δεν ήταν μόνο ότι αγνόησε τις απαγορεύσεις της Ινδίας για προσέγγιση στο νησί, αλλά και το γεγονός ότι εδώ και χιλιάδες χρόνια ο λαός του νησιού του Βόρειου Σέντινελ έχει επιλέξει να ζει απομονωμένος από τον υπόλοιπο κόσμο, αντιστεκόμενος σε κάθε επαφή με τους ξένους και επιτιθέμενος σε όποιον πλησιάζει.
Χρησιμοποιούν δόρατα, τόξα και βέλη για να κυνηγήσουν τα ζώα που περιφέρονται στο μικρό, δασωμένο νησί τους (περίπου στο μέγεθος του Μανχάταν) και συγκεντρώνουν φυτά για τροφή και την κατασκευή των σπιτιών τους. Το 2006, είχαν σκοτώσει και δύο Ινδούς ψαράδες που ψάρευαν λαθραία γύρω από το νησί. Η φυλή έχει καταστήσει σαφές ότι δεν θέλει καμία επαφή.
Πρόκειται για μια σοφή επιλογή. Οι γειτονικές φυλές καταστράφηκαν, αφού οι Βρετανοί αποίκησαν τα νησιά τους και δεν είχαν ανοσία σε κοινές ασθένειες, όπως η γρίπη ή η ιλαρά, γεγονός που κατέστρεψε τους πληθυσμούς τους.
Ο,τι γνωρίζουμε για τους Σεντινελέζους έχει συγκεντρωθεί από σκάφη αγκυροβολημένα σε ασφαλή απόσταση από την ακτή και μερικές σύντομες περιόδους όπου επέτρεψαν στις Αρχές να φτάσουν αρκετά κοντά για να παραδώσουν κάποιες καρύδες. Ακόμα και το πώς αποκαλούν οι ίδιοι τους εαυτούς τους παραμένει άγνωστο.
Παρ' όλο που συνήθως περιγράφονται στα μέσα ενημέρωσης ως μια φυλή της Λίθινης Εποχής, αυτό δεν είναι αλήθεια. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να πιστεύουμε ότι ζουν με τον ίδιο τρόπο για δεκάδες χιλιάδες χρόνια.
Οι τρόποι ζωής τους θα έχουν αλλάξει και προσαρμοστεί πολλές φορές, όπως έχει συμβεί σε όλους τους λαούς. Για παράδειγμα, σήμερα χρησιμοποιούν μέταλλα που έχουν ξεβραστεί ή ανακτηθεί από ναυάγια στους υφάλους του νησιού, τα οποία ακονίζουν και τοποθετούν στις αιχμές των βελών τους.
Από ό,τι έχει φανεί από απόσταση, οι Σεντινελέζοι είναι σαφώς εξαιρετικά υγιείς και ευημερούντες, φαίνονται περήφανοι και δυνατοί και, σε κάποια στιγμή, παρατηρητές κατέγραψαν πολλά παιδιά και εγκύους γυναίκες.
Θανατηφόρα εμπειρία
Στα τέλη του 1800, ο Βρετανός αποικιοκράτης Μ.Β. Πόρτμαν αποβιβάστηκε με μια μεγάλη ομάδα στο νησί. Βρήκε πρόσφατα εγκαταλελειμμένα χωριά και μονοπάτια, αλλά οι Σεντινελέζοι δεν ήταν πουθενά. Επειτα από λίγες μέρες, εντόπισε ένα ηλικιωμένο ζευγάρι και μερικά παιδιά που, «προς το συμφέρον της επιστήμης», μεταφέρθηκαν στο Πορτ Μπλερ για να μελετηθούν. Οπως ήταν αναμενόμενο, σύντομα αρρώστησαν και οι ενήλικες πέθαναν, ενώ τα παιδιά επιστράφηκαν στο νησί τους με πολλά δώρα.
Δεν είναι γνωστό πόσοι Σεντινελέζοι αρρώστησαν ως αποτέλεσμα αυτής της «επιστήμης», αλλά είναι πιθανό ότι στα παιδιά θα είχαν περάσει ασθένειες και τα αποτελέσματα θα ήταν καταστροφικά. Είναι μια απλή εικασία, αλλά μπορεί αυτή η θανατηφόρα εμπειρία να αιτιολογεί τη συνεχιζόμενη εχθρότητα προς τους ξένους.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970, οι ινδικές αρχές έκαναν περιστασιακά ταξίδια στο Βόρειο Σέντινελ, σε μια προσπάθεια να προσεγγίσουν τη φυλή. Σε ένα από αυτά τα ταξίδια, δύο χοίροι και μια κούκλα αφέθηκαν στην παραλία. Οι νησιώτες έθαψαν τους χοίρους μαζί με την κούκλα.
Οι επισκέψεις αυτές έγιναν πιο τακτικές στη δεκαετία του '80, μαζί και η εναπόθεση δώρων, όπως καρύδες, μπανάνες και κομμάτια σιδήρου. Μερικές φορές, οι Σεντινελέζοι φαίνεται να έκαναν φιλικές χειρονομίες, ενώ άλλες έπαιρναν τα δώρα στο δάσος και στη συνέχεια εκτόξευαν βέλη.
Το 1991, όταν οι αξιωματούχοι έφτασαν στο νησί, η φυλή τούς έκανε νόημα να φέρουν δώρα και, στη συνέχεια, για πρώτη φορά, πλησίασαν χωρίς τα όπλα τους. Ωστόσο, αυτή η φιλική επαφή δεν ήταν για να διαρκέσει και, παρ' όλο που τα ταξίδια με τα δώρα συνεχίστηκαν για μερικά χρόνια, οι συναντήσεις δεν ήταν πάντα φιλικές.
Οι τακτικές αποστολές σταμάτησαν το 1996, αφού πολλοί αξιωματούχοι άρχισαν να αμφισβητούν τη σοφία της προσπάθειας να έλθουν σε επαφή με έναν υγιή και ικανοποιημένο λαό που έχει αναπτυχθεί μόνος του για 55.000 χρόνια.
Και ευτυχώς, γιατί η μεγάλη του απομόνωση τον καθιστά πολύ ευάλωτο σε ασθένειες στις οποίες δεν έχουν ανοσία, κάτι που σημαίνει ότι η επαφή μαζί τους θα έχει σίγουρα τραγικές συνέπειες γι’ αυτούς. Πλέον, οι μόνες προσεγγίσεις γίνονται για να εξακριβωθεί ότι η φυλή είναι καλά και ότι δεν έχει επιλέξει να αναζητήσει επαφή.
«Οι Σεντινελέζοι έχουν δείξει ξανά και ξανά ότι θέλουν να μείνουν μόνοι και οι επιθυμίες τους πρέπει να γίνουν σεβαστές», δήλωσε ο Στίβεν Κόρι, διευθυντής της οργάνωσης Survival International που εργάζεται για τα δικαιώματα των αυτόχθονων πληθυσμών και φυλών. «Δεν γνωρίζουμε καν πόσοι από αυτούς είναι εκεί», δήλωσε η Ανβίτα Αμπι, η οποία έχει περάσει δεκαετίες μελετώντας τις γλώσσες των ινδικών νησιωτικών φυλών.
«Μόνο για την περιέργειά μας, γιατί πρέπει να ενοχλήσουμε μια φυλή που έχει διατηρηθεί για δεκάδες χιλιάδες χρόνια;», αναρωτήθηκε. «Τόσα πολλά θα χαθούν: Οι άνθρωποι θα χαθούν, η γλώσσα θα χαθεί, η ειρήνη τους χαθεί».
* Πληροφορίες: Survival International
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας