Την πάγια θέση τους ότι «έχουν προτεραιότητά τους την εξεύρεση αμοιβαία αποδεκτών και βιώσιμων λύσεων» επανέλαβαν και χθες οι servicers. Και τόνισαν ότι κανένα από τα ευάλωτα νοικοκυριά δεν απειλείται με τον κίνδυνο απώλειας της πρώτης κατοικίας καθώς με την έκδοση βεβαίωσης ευάλωτου και ένταξης στο ενδιάμεσο πρόγραμμα επιβάλλεται η αναστολή κάθε ενέργειας αναγκαστικής εκτέλεσης.
Για να γίνει κατανοητή, σημειώνουν οι servicers, η προτεραιότητα που δίνεται στις συναινετικές ρυθμίσεις έναντι των πλειστηριασμών, κατά τα έτη 2020-2022, το 83% των ανακτήσεων από «κόκκινα» δάνεια προήλθε από συναινετικές λύσεις διευθέτησης, ενώ μόνο το 17% των ανακτήσεων προήλθε από πλειστηριασμούς.
Με αφορμή την πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου για το ζήτημα της νομιμοποίησής τους ώστε να κάνουν πλειστηριασμούς οι εταιρείες διαχείρισης που βρέθηκαν στο στόχαστρο, απαντούν σε σειρά θεμάτων/ερωτημάτων που βρίσκονται πολύ ψηλά στον δημόσιο διάλογο, ο οποίος δεν είναι πάντα… διαφωτιστικός για τους δανειολήπτες και κυρίως για εκείνους που βρίσκονται στην «κόψη του ξυραφιού».
Ειδικότερα και μεταξύ άλλων, οι servicers αναφέρουν ότι:
● Είναι απολύτως ανακριβές ότι 700.000 σπίτια θα βγουν σε πλειστηριασμό καθώς «υπάρχουν 600.000 ακίνητα που έχουν δοθεί ως εξασφαλίσεις σε προβληματικά δάνεια». Από τα ακίνητα που έχουν δοθεί ως εξασφάλιση για «κόκκινα» δάνεια το 50% αφορά οικιστικά ακίνητα και τα υπόλοιπα αφορούν άλλες κατηγορίες ακινήτων (βιομηχανικά, επαγγελματικά, πάρκινγκ κ.λπ.).
«Από τα ανωτέρω οικιστικά ακίνητα, η συντριπτική πλειονότητα των οφειλετών θα βρει συμβιβαστική λύση» και σημειώνουν ότι με βάση τα στοιχεία 8 στα 10 δάνεια ρυθμίζονται συναινετικά.
● Δεν ισχύει ότι ο Αρειος Πάγος απελευθέρωσε τη διεξαγωγή πλειστηριασμών. Το ανώτατο δικαστήριο έλυσε ένα καθαρά νομοτεχνικό ζήτημα το οποίο δεν έχει να κάνει με το αν μπορούν να γίνουν πλειστηριασμοί, αλλά το ερώτημα –που ανέκυψε το 2022 λόγω αντίθετων δικαστικών αποφάσεων– ήταν ποιος έχει τη δυνατότητα/νομιμοποίηση να κάνει πλειστηριασμούς.
«Πρακτικά, με την απόφαση του Αρείου Πάγου δεν αλλάζει κάτι για τους δανειολήπτες σε σχέση με τους προγραμματισμένους ή μελλοντικούς πλειστηριασμούς, εκτός ίσως από τον χρόνο πραγματοποίησης ενός αριθμού από αυτούς».
● Αν ο Αρειος Πάγος είχε αποφασίσει διαφορετικά, θα μπορούσαν να γίνουν πλειστηριασμοί, χωρίς καμία διαφοροποίηση στον αριθμό υποθέσεων και θα μπορούσαν να γίνουν απευθείας από το fund που έχει αποκτήσει το δάνειο και όχι από τον servicer. Yπενθυμίζεται ότι οι servicers εδρεύουν υποχρεωτικά στην Ελλάδα, αδειοδοτούνται και εποπτεύονται από την ΤτΕ, υποχρεούνται να εφαρμόζουν πολιτικές και διαδικασίες για τη δίκαιη μεταχείριση των δανειοληπτών και το σύνολο της νομοθεσίας για την προστασία των καταναλωτών.
● Για το θέμα της φορολογίας και ειδικότερα τις αναφορές ότι τα funds ή οι servicers γλίτωσαν φόρους 58 δισ. ευρώ επιλέγοντας να μεταβιβάσουν τα δάνεια με τον νόμο του 2003 και όχι με τον νόμο του 2015, οι servicers υπογραμμίζουν ότι «η αναφορά τέτοιων αριθμών προσκρούει στην κοινή λογική». Σημειώνουν ότι το συνολικό ονομαστικό ύψος των τιτλοποιημένων δανείων που έχουν πωληθεί με τον νόμο 3156/2003 είναι περίπου 55 δισ. ευρώ (87 δισ. ευρώ είναι τα δάνεια που έχουν μεταβιβαστεί συνολικά από τις τράπεζες και όχι αυτά που έχουν τιτλοποιηθεί με τον νόμο του 2003). Συνεπώς, όπως υπογραμμίζουν οι servicers, δεν μπορεί να ισχυρίζεται κανείς ότι για τη μεταβίβαση δανείων ύψους 55 δισ. ευρώ οι φόροι που θα έπρεπε να καταβληθούν ήταν 58 δισ. ευρώ, ποσό που υπερβαίνει την ονομαστική αξία των δανείων (η πραγματική αξία είναι χαμηλότερη καθώς τα περισσότερα δεν εξυπηρετούνται).
Επίσης, η επιλογή μεταξύ των δύο νόμων δεν οδηγεί σε διαφορετική φορολόγηση, καθώς οι μεταξύ τους διαφορές είναι ελάχιστες». Οι φορολογικές ρυθμίσεις των δύο νόμων, του 3156/2003 και του 4354/2015 (σ.σ. του νόμου 4354 περιλαμβάνονται στο άρθρο στο άρθρο 3Α, το οποίο δεν υπήρχε στην αρχική μορφή του νομοθετήματος, αλλά προστέθηκε με τον ν. 4389/2016) καταλήγουν στο ίδιο αποτέλεσμα. Και οι δύο νόμοι προβλέπουν φορολογικές απαλλαγές ως προς τα τέλη χαρτοσήμου και τα τέλη καταχώρισης στα δημόσια βιβλία, ενώ φορολογούν με τον ίδιο τρόπο το εισόδημα από τη διαχείριση των δανείων.
● Στην ερώτηση γιατί έγιναν μεταβιβάσεις ΜΕΔ με τον νόμο του 2003 και όχι του 2015 οι servicers απαντούν ότι παράλληλα με την τιτλοποίηση που θεσπίστηκε στην Ελλάδα το 2003, το 2015 θεσπίστηκε και νομοθετικό πλαίσιο για την πώληση απαιτήσεων από «κόκκινα» δάνεια (ν. 4354/20125). Ωστόσο, στην αρχική του μορφή, ο ν. 4354/2015 δεν περιείχε πρόβλεψη για τη δυνατότητα διάθεσης ομολογιών σε επενδυτές. Για τον λόγο αυτό, ο νεότερος νόμος του 2015 τροποποιήθηκε δύο φορές, ώστε να προβλεφθεί ότι μπορεί να αξιοποιείται παράλληλα και ο παλαιότερος νόμος του 2003.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας