Χθες όμως η πρώτη αναπληρώτρια γενική διευθύντρια και πρώην επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ Γκίτα Γκόπιναθ διεμήνυσε από το Πεκίνο ότι η κινεζική οικονομία θα καταγράψει υψηλότερο ρυθμό ανάπτυξης τόσο φέτος (5,4%) όσο και το 2024 (4,6%). «Αναθεωρήσαμε ανοδικά την ανάπτυξη της Κίνας κατά 0,4 % και στα δύο έτη σε σχέση με τις προβλέψεις μας στην έκθεση World Economic Outlook τον Οκτώβριο λόγω της υψηλότερης από την προβλεπόμενη ανάπτυξη της οικονομίας στο γ’ τρίμηνο και των νέων πολιτικών στήριξης που ανακοινώθηκαν πρόσφατα», δικαιολογήθηκε για την αστοχία η Γκόπιναθ.
Το Ταμείο πάντως, όπως και αρκετοί Δυτικοί οικονομικοί αναλυτές, συνεχίζει να τα βλέπει μαύρα για τη συνέχεια της κινεζικής οικονομίας. Εκτιμά ότι τα συνεχιζόμενα προβλήματα στον εγχώριο τομέα των ακινήτων, η υπερχρέωση των περιφερειακών κυβερνήσεων και η υποτονική εξωτερική ζήτηση ίσως ροκανίσουν μεγάλο μέρος από τη μακροπρόθεσμη αναπτυξιακή δυνατότητα της Κίνας. Μεσοπρόθεσμα το Ταμείο προβλέπει ότι ο ρυθμός ανάπτυξης θα επιβραδυνθεί κοντά στο 3,5% περί το 2028, λόγω υποχώρησης της παραγωγικότητας και γήρανσης του πληθυσμού.
Μέχρι να... καταρρεύσει, πάντως, η Κίνα όχι μόνο αναπτύσσεται αλλά και... δανείζει αδρά στον υπόλοιπο κόσμο, σώζοντας μάλιστα αρκετές χώρες από τη χρεοκοπία. Του λόγου το αληθές επιβεβαιώνει έρευνα Αμερικανών ερευνητών της AidData που δημοσιοποιήθηκε προχθές. Η έκθεση αποκαλύπτει ότι από το 2000 έως το 2021 η Κίνα δάνεισε 1,34 τρισ. δολάρια στις χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου (και όχι μόνο), αποτελώντας σήμερα τον μεγαλύτερο διμερή πιστωτή της υφηλίου και μεταπηδώντας από τα δάνεια υποδομών στα -γεωπολιτικά κρίσιμα- πακέτα διάσωσης.
Δάνεια διάσωσης
Σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας, παρότι οι δεσμεύσεις της Κίνας για χορήγηση πιστώσεων κορυφώθηκαν στα 136 δισ. δολάρια το 2016, το Πεκίνο συνέχισε να δανείζει αδρά στις άλλες χώρες, με τις δεσμεύσεις του για τη χορήγηση δανείων και δωρεών να αγγίζει το 2021 τα 80 δισ. δολάρια. Η έρευνα διαπίστωσε επίσης ότι στην υπό εξέταση εικοσαετία του ρόλου της Κίνας ως ξένου πιστωτή άλλαξαν πολλά.
Το 2013, όταν ο πρόεδρος Σι ξεκίνησε την πρωτοβουλία Belt and Road για την κατασκευή υποδομών στον αναπτυσσόμενο κόσμο, οι τράπεζες της Κίνας αντιπροσώπευαν πάνω από το ήμισυ του δανεισμού. Το μερίδιό τους άρχισε ωστόσο να μειώνεται μετά το 2015, υποχωρώντας στο 22% ώς το 2021. Τη χρονιά αυτή αντίθετα, η Λαϊκή Τράπεζα της Κίνας και η Κρατική Διοίκηση Συναλλάγματος (SAFE), που διαχειρίζεται τα συναλλαγματικά αποθέματα της χώρας, αντιπροσώπευαν πάνω από το 50% των δανείων στο εξωτερικό. Σχεδόν όλα ήταν δάνεια διάσωσης.
Μεγάλο μέρος αυτού αυξανόμενου δανεισμού διάσωσης εκφράζεται σε ρενμίνμπι. Το 2020 μάλιστα τα δάνεια στο κινεζικό νόμισμα ξεπέρασαν τα αντίστοιχα που χορήγησε η Κίνα σε δολάριο. Για τη διασφάλισή της, η Κίνα διαχειρίζεται τον κίνδυνο αποπληρωμής μέσω λογαριασμών μεσεγγύησης μετρητών σε ξένο νόμισμα που ελέγχει. Αυτό της παρέχει αρχαιότητα χρέους, κάτι που σημαίνει ότι άλλοι πιστωτές δανειστές, συμπεριλαμβανομένων των πολυμερών τραπεζών ανάπτυξης, θα πληρωθούν μετά από αυτήν στη διάρκεια οποιασδήποτε συντονισμένης ελάφρυνσης του χρέους.
Και στην Ευρώπη
Η Κίνα συνεργάζεται επίσης περισσότερο με πολυμερείς δανειστές και δυτικές εμπορικές τράπεζες. Το 50% του μη έκτακτου δανεισμού της το 2021 ήταν κοινοπρακτικά δάνεια και το 80% αυτών ήταν μαζί με δυτικές τράπεζες και διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Το σημαντικότερο όμως εύρημα της έρευνα ίσως είναι η αλλαγή κατεύθυνσης του κινεζικού δανεισμού.
Ετσι ενώ το 2018 οι δανειακές δεσμεύσεις του Πεκίνου προς τις αφρικανικές χώρες αποτελούσαν το 31% του συνόλου, ώς το 2021 είχαν μειωθεί μόλις στο 12%. Στην ίδια περίοδο ο αντίστοιχος δανεισμός προς τις ευρωπαϊκές χώρες σχεδόν τετραπλασιάστηκε, προσεγγίζοντας το 23% του συνολικού δανεισμού του Πεκίνου. Η Κίνα, επισημαίνει η έρευνα, είναι «ο μεγαλύτερος επίσημος εισπράκτορας χρεών στον κόσμο».
Παρότι ο ρόλος αυτός δημιουργεί ντε φάκτο σχέσεις ισχύος απέναντι στους δανειολήπτες, οι ερευνητές τον θεωρούν «άγνωστο και άβολο» για το Πεκίνο. Η Ουάσινγκτον ωστόσο έχει κάθε λόγο να ανησυχεί. Και αυτό ίσως να εξηγεί εν μέρει τις δραματικές αλλαγές στην εξωτερική της πολιτική τα τελευταία χρόνια.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας