Επιταχύνει η ευρωπαϊκή οικονομία

Η οικονομία της ευρωζώνης επιταχύνει τους τελευταίους μήνες, η ανάπτυξή της στο α’ τρίμηνο του 2017 ξεπέρασε την ανάπτυξη των ΗΠΑ και της Βρετανίας, ενώ στο δεύτερο «έτρεξε» -σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των περισσότερων αναλυτών- με ρυθμό 0,6%, ισοδύναμο ετήσιου 2,4%.

Το τρίμηνο Απριλίου-Ιουνίου ήταν επίσης το τρίτο συνεχόμενο στο οποίο η ανάπτυξη της ευρωζώνης ξεπέρασε τη μισή ποσοστιαία μονάδα, και αυτό συμβαίνει για πρώτη φορά από τη διετία 2007-08.

Η εξέλιξη αυτή σε συνδυασμό με τη συνεχιζόμενη μείωση της επίσημης ανεργίας τον Ιούνιο, στο 9,1% (το χαμηλότερο επίπεδο από το 2009), την άνοδο-έκπληξη του δομικού πληθωρισμού τον Ιούλιο, στο 1,3% (το υψηλότερο επίπεδο τετραετίας), την εκτόξευση του δείκτη οικονομικού κλίματος επίσης τον Ιούλιο σε νέο υψηλό δεκαετίας, κάνει αρκετούς ειδικούς να μιλούν για επικείμενη ισχυρή ανάκαμψη της ευρωζώνης.

Ενδείξεις ανάκαμψης

«Τα τελευταία έξι χρόνια η παγκόσμια οικονομία έμοιαζε με τζάμπο που πετούσε με μόνο έναν κινητήρα, τις ΗΠΑ. Τώρα όμως φαίνεται ότι υπάρχει και η ευρωζώνη» τονίζει ένας εξ αυτών, ο οικονομολόγος της ING James Knightley, στο πρακτορείο Reuters, συμπληρώνοντας ότι δεν είναι πια μόνον η Γερμανία που οδηγεί αυτήν την ανάκαμψη.

Τα στοιχεία της περασμένης Παρασκευής τον επιβεβαιώνουν, αφού έδειξαν ότι η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης, η Γαλλία, εμφάνισε για τρίτο συνεχόμενο τρίμηνο ανάπτυξη 0,5%, ενώ η Ισπανία επέστρεψε στα προ κρίσης επίπεδα ανάπτυξης επιτυγχάνοντας 0,9%.

Στην αισιοδοξία συντελεί ακόμη η ελαχιστοποίηση του πολιτικού ρίσκου που υπήρχε στην αρχή της χρονιάς λόγω των εκλογικών αναμετρήσεων σε Γαλλία και Ολλανδία, αλλά και η μεγαλύτερη αύξηση, τον Μάιο, τραπεζικών δανείων τα τελευταία δέκα χρόνια.

Η τελευταία εξέλιξη αποτελεί για αρκετούς τρανή απόδειξη ότι η περιβόητη «υπόσχεση» που έδωσε πριν από πέντε χρόνια ο πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι δρέπει καρπούς και ότι η υπερβολικά χαλαρή νομισματική πολιτική οδηγεί σταθερά πια την ευρωζώνη σε μια ισχυρή ανάκαμψη.

Παρ’ όλα αυτά, τα περισσότερα μέλη του Δ.Σ. της ΕΚΤ παραμένουν ακόμη επιφυλακτικά σε μια ριζική αλλαγή της νομισματικής πολιτικής και αύξηση του κόστους του χρήματος.

«Δεν υπάρχουν αρκετές ενδείξεις ότι ο πληθωρισμός βρίσκεται σε ανοδική τροχιά που θα τον φέρει κοντά στον στόχο μας 2% σε μόνιμη βάση» δήλωσε χθες ο Ισπανός κεντρικός τραπεζίτης Luis Maria Linde, παρά την άνοδο-έκπληξη του δομικού στο 1,3%, τονίζοντας ότι παρά τη διόρθωση κάποιων ανισορροπιών από την ανάκαμψη της ευρωζώνης, ορισμένες από τις συνέπειες της κρίσης όπως η υψηλή ανεργία και το υψηλό χρέος παραμένουν.

Ανεργία

Και η αλήθεια είναι ότι αν εξαιρεθεί η Γερμανία, που τον Ιούνιο εμφάνισε επίσημο ποσοστό ανεργίας 3,8% τον Ιούνιο, στη Γαλλία, την Ιταλία, την Ισπανία, την Πορτογαλία η ανεργία παρά τη μικρή πτώση βρίσκεται ακόμη σε διψήφια νούμερα.

Η υψηλή σχετικά ανεργία συντελεί στη συνεχή άνοδο των ελαστικών και χαμηλά αμειβόμενων μορφών εργασίας, μειώνει τη δυνατότητα αύξησης των μισθών και κρατά εν τέλει υποτονική την κατανάλωση, τη ζήτηση και την ανάπτυξη.

Σε ένα τέτοιο περιβάλλον χαμηλότερων ρυθμών οικονομικής ανάπτυξης, που αρκετοί Ευρωπαίοι πολιτικοί ορίζουν πια ως τη «νέα κανονικότητα», οι πληθωριστικές πιέσεις φαντάζουν σπάνιες ενώ τα αποπληθωριστικά επεισόδια συνηθισμένα. Μαζί τους και οι υφέσεις. Και τα τρισ. που έριξαν ΕΚΤ και υπόλοιπες κεντρικές τράπεζες για να τονώσουν υποτίθεται τις οικονομίες, μόνο τόπο δεν δείχνει να πιάνουν.

Πόσο κόστισε η διάσωση του ευρώ

Στις 26 Ιουλίου του 2012 -στην κορύφωση της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους- ο πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι υποσχέθηκε από το Λονδίνο πως «θα κάνει ό,τι περνά από το χέρι του προκειμένου να σώσει το ευρώ».

Πέντε χρόνια από την ιστορική υπόσχεση του Ευρωπαίου κεντρικού τραπεζίτη, το συνολικό ποσό που η ΕΚΤ έχει δαπανήσει προκειμένου να ενισχύσει τη ρευστότητα και να τονώσει την οικονομία της ευρωζώνης αγγίζει, όπως φανερώνει ο ισολογισμός της (γράφημα), το 1,2 τρισ. ευρώ.

Αναλυτές της Deutsche Bank παρατήρησαν ότι εκτός του ισολογισμού της ΕΚΤ και άλλα πράγματα στον κόσμο άλλαξαν διαβολικά ισόποσα σε αυτή την πενταετία.

Και πιο συγκεκριμένα: Το ΑΕΠ της ευρωζώνης αυξήθηκε κατά περίπου 1,2 τρισ. ευρώ, ο ισολογισμός της αμερικανικής FED αυξήθηκε επίσης κατά περίπου 1,2 τρισ. ευρώ σε αυτό το διάστημα και η συνολική κεφαλαιοποίηση των ιντερνετικών κολοσσών FANG -Facebook, Amazon, Netflix, Google (Alphabet)- εκτοξεύτηκε στην ίδια περίοδο και αυτή κατά…1,2 τρισ. ευρώ.