Ενα από τα αποτελέσματα της χρεοκοπίας της χώρας και της συνακόλουθης οικονομικής και πολιτικής κρίσης των προηγούμενων ετών ήταν η ανάδυση και η εγκατάσταση στη δημόσια σφαίρα ενός αντιδραστικού λόγου, βασικές εκφορές του οποίου αφενός εκθειάζουν και νοσταλγούν τη στρατοπεδική «ευταξία» της δικτατορίας των συνταγματαρχών και αφετέρου εγκαλούν τη γενιά του Πολυτεχνείου και της Αντίστασης ως εξωνημένη και ως υπαίτια όλων των υποτιθέμενων μεταπολιτευτικών δεινών.
Δυστυχώς πρόκειται για ένα αφήγημα, το οποίο με τη βοήθεια της συνεχιζόμενης πολλαπλής δυσπραγίας, της κρίσης των δημόσιων και προνοιακών θεσμών και βέβαια της φυσιολογικής λήθης, μετά την πάροδο μισού και πλέον αιώνα, γνωρίζει απήχηση και συντελεί στην παραγωγή ιδιαίτερα αντιδημοκρατικών πολιτικών και ιδεολογικών αποτελεσμάτων.
Ενα από τα αντίδοτα στην απόπειρα αυτή της πολιτικής και ιδεολογικής νομιμοποίησης της δικτατορίας και της ηθικής ακύρωσης της αντίστασης απέναντί της είναι ο, κατά τον Κούντερα, αγώνας της μνήμης εναντίον της λήθης και η υπενθύμιση και καταγραφή όχι μόνο της κατάλυσης της δημοκρατίας αλλά και των μηχανισμών και των μεθόδων της απόλυτης εκμηδένισης της υπόστασης και της αξιοπρέπειας των ελεύθερων ανθρώπων.
Σ’ αυτήν την κατεύθυνση συνεισφέρει τα μέγιστα ο Δημήτρης Σερεμέτης με το παρόν βιβλίο του. Ο συγγραφέας την 9η Μαΐου 1973, είκοσι χρόνων τότε, δευτεροετής φοιτητής και μέλος της ΑΝΤΙ-ΕΦΕΕ, ενώ ήξερε ότι είχε στοχοποιηθεί από τους διωκτικούς μηχανισμούς του καθεστώτος λόγω της φανερής δράσης του εναντίον του, πιστός στο καθήκον της αντίστασης, που ο ίδιος επέλεξε, πηγαίνει στη Νομική Σχολή για να μιλήσει σε μια συγκέντρωση καταγγελίας των συλλήψεων άλλων αγωνιστών συναδέλφων του. Μετά το τέλος της συγκέντρωσης οι αστυνομικοί του τότε Σπουδαστικού της Ασφάλειας τον καταδιώκουν στους δρόμους της Αθήνας, τον συλλαμβάνουν, τον μεταφέρουν και τον παραδίδουν στην ΕΣΑ. Και εκεί αρχίζει η κάθοδός του στην κόλαση.
Απογυμνωμένος από κάθε δικαίωμα γίνεται αμέσως αποδέκτης της πιο ωμής βίας των οπλιτών και των αξιωματικών της ΕΣΑ που σαν αγέλη εφορμούν επάνω του ανεξέλεγκτα και σαδιστικά. Ο Σερεμέτης, με τον τρόπο των ημερολογιακών καταγραφών, τις οποίες εξηγεί στην εισαγωγή του βιβλίου πώς τις ανασυγκρότησε, περιγράφει τα καθημερινά συνεχή βασανιστήρια, τις τεχνικές, τις μεθόδους και τις ονομασίες τους, τα χτυπήματα με τα χέρια, με κλομπ, με μαστίγια, ρόπαλα και καλώδια σε διάφορα μέρη του σώματός του, την εξοντωτική ορθοστασία, τις πολύωρες ανακρίσεις, τις ύβρεις και τις απειλές εναντίον του, τις ταπεινώσεις και τους εξευτελισμούς, που νομίζουν οι βασανιστές ότι του υποβάλλουν. Αποτυπώνει δε τις διαδρομές και τις διάφορες μεταγωγές του στο αρχιπέλαγος των στρατοπέδων της ΕΣΑ και τόπων πάντα βασανισμού του ίδιου και άλλων αντιστασιακών. Στις καταγραφές αυτές σκιαγραφούνται αδρά οι γεμάτοι φανατισμό, κομπορρημοσύνη, εξουσιαστική αλαζονεία και μέθη, χυδαίο λεξιλόγιο, γελοιότητα και σαδισμό ανθρωπότυποι των βασανιστών, αξιωματικών και οπλιτών, αλλά και των υποκριτών επίορκων γιατρών της μονάδας της ΕΣΑ.
Ο συγγραφέας, παντελώς ανυπεράσπιστος και τραγικά μόνος στην κοιλιά του κήτους, προσπαθεί να διαμορφώσει μια στρατηγική σωματικής και ψυχικής αντοχής, με την αγωνία πάντα να μη φτάσουν τα όργανα της χούντας, εξ αιτίας του, στους συναγωνιστές και στους φίλους του. Σημειώνει δε και διασώζει με συγκίνηση τις συναντήσεις στους διαδρόμους των κελιών με άλλους γνωστούς του συγκρατούμενους, επίσης άγρια βασανισμένους, και τις προσπάθειές τους να επικοινωνήσουν μεταξύ τους. Το ίδιο συγκινητικά και τρυφερά περιγράφει και τα λιγοστά επισκεπτήρια των γονέων του.
Ο συγγραφέας αποφυλακίστηκε την 21η Αυγούστου 1973, μετά από εκατό και πλέον ημέρες κράτησης. Η αφήγησή του δεν επεκτείνεται σε εξιστορήσεις της αντιστασιακής του δράσης και αναλύσεις τής τότε συγκυρίας. Με πυκνό και εξαντλητικό τρόπο, με περιγραφές, κυριολεκτικά γροθιές στο στομάχι, επικεντρώνεται στα άγρια βασανιστήρια που υπέστη και αναδεικνύει τους μηχανισμούς αυτής της βίας, οι οποίοι, με τους αποανθρωποποιημένους βασανιστές, που με πολλούς τρόπους κατασκευάζουν, αποσκοπούν στη σωματική και ψυχική συντριβή των ανθρώπων, που επιμένουν να αγωνίζονται για την ελευθερία και τα πολιτικά δικαιώματα, και στη γενική κοινωνική υποταγή.
Το βιβλίο του Σερεμέτη είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Με την κατάθεση της ανείπωτης, σωματικής και ψυχικής, δοκιμασίας του επαναφέρει στη συλλογική μνήμη τη φύση του καθεστώτος των συνταγματαρχών του 1967 και τη χρήση των βασανιστηρίων ως βασικού συστατικού του και μέσου της ολοκληρωτικής του εξουσίας. Επαναφέρει όμως ταυτόχρονα στη συλλογική μνήμη και τη συκοφαντημένη γενιά του Πολυτεχνείου και της Αντίστασης κατά της δικτατορίας, η οποία, όταν χρειάστηκε, πέρα από τις μετέπειτα ατομικές διαδρομές των μελών της, ήταν παρούσα και με πολλαπλό κόστος διέσωσε την τιμή και την πολιτική αξιοπρέπεια της ελληνικής κοινωνίας.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας