Είναι θέμα εμφάνισης, φωτογένειας, ατάκας, άσκησης, αυτοπεποίθησης, έμφυτης προδιάθεσης, λάμψης και ταλέντου, πειθαρχίας σε ομάδες image makers; Ο,τι από αυτά ή και όλα μαζί αν λειτουργούν, η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν άνθρωποι με έφεση στη δημόσια έκθεση και άλλοι με λιγότερη. Ο Στέφανος Κασσελάκης ήρθε στα πολιτικά μας πράγματα εξοπλισμένος με την ικανότητα να «περνά κάτω» προκαλώντας μια άμεση (ψευδαίσθηση) οικειότητας.
Επιπλέον στις περιπτώσεις που ερωτήσεις τού προκαλούσαν πολιτική αμηχανία είχε την ετοιμότητα να «στρατολογεί» τα άλλα του προσόντα, ν’ ατακάρει ετοιμόλογα ή κι επιθετικά κλοτσώντας αλλού την μπάλα και στην πορεία να μελετά και να μαθαίνει προφανώς. Είναι άλλωστε ένας εξαιρετικός εκπρόσωπος αυτού του είδους μεταπολιτικής που προσαρμοσμένος πλήρως στους κανόνες της σύγχρονης επικοινωνίας ξέρει πώς και πότε να στρέφει το ενδιαφέρον σε πράγματα που ένας παραδοσιακός πολιτικός θα χαρακτήριζε α-πολιτικά, αλλά ένας σύγχρονος εκπαιδευμένος στα νέα δυτικά έθη μάνατζερ θα θαύμαζε. Ζούμε σε εποχές που το μόνο που χρειάζεται η γυναίκα του Καίσαρα είναι να είναι επιδραστική στο ΤikTok ή στο Ιnstagram. Ολα αυτά λειτούργησαν αναμφίβολα υπέρ του νέου πρόεδρου του ΣΥΡΙΖΑ, που έχοντας επιπλέον αυτή την ακομπλεξάριστη σχέση με το σώμα, το ντύσιμο και τον εαυτό του, κατόρθωσε σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα να παίζει σε δύο ταμπλό.
Στον επίσημο πολιτικό στίβο προσαρμόστηκε ώς ενός σημείου στα ελληνικά ήθη αλλά κυρίως ανάγκασε σε προσαρμογή όσους είχαν συνηθίσει σε βαρύ, περιεκτικό πολιτικό λόγο, πολύωρες συνεδριάσεις, αδιαφορία για την εξωτερική τους εμφάνιση και κατά το δυνατόν περιχαράκωση ως προς τις καθημερινές εκφάνσεις της προσωπικής τους ζωής. Ο κ. Κασσελάκης όμως ξέρει να παίζει και (αν όχι κυρίως) στο ταμπλό του lifestyle: μια εξαιρετικά θετική εκδοχή ήταν η υγιής ανθεκτικότητα με την οποία στήριξε έναντι της αρκετά οπισθοδρομικής ελληνικής κοινωνίας τη σχέση του με τον Τάιλερ. Από εκεί και πέρα όμως η έφεση αλλά και η εγνωσμένη του επιτυχία στο «άθλημα» έφεραν υπερβολές, όπως το σίριαλ της 20ήμερης στρατιωτικής του εκπαίδευσης κ.ά., με αποκορύφωμα το διαρκές «παιχνίδι» καλλιέργειας μιας καθημερινής σχέσης με εκπομπές όπως αυτή του Γιώργου Λιάγκα.
Ούτε καν αυτό δεν θα έβρισκε κακό όποιος έχει προσαρμοστεί στα σύγχρονα δεδομένα μιας πολιτικής προβολής που μετακινήθηκε από τα μπαλκόνια στα πρωινάδικα. Μόνο που σταδιακά υποχωρεί εντελώς η πολιτική για χάρη ενός καλού κουρέματος. Κι εξάλλου γι’ αυτές τις εκπομπές ο Κασσελάκης είναι ο «Στέφανος» και όχι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Κι αυτό δεν το λες καλό, όσο καλό κι αν βγήκε το κούρεμα.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας