Ηταν καινούργια στο γραφείο, είχε δυο γλυκά ματάκια, ένα ύφος αφηρημένο αλλά και απορημένο κι έτσι δεν μπορούσες παρά μόνο να τη συμπαθήσεις. Εμοιαζε να έχει το «σύνδρομο του καλού παιδιού»! Εκανε παραχωρήσεις που δεν ήξερε ότι είναι παραχωρήσεις, τα όχι της ήταν εξαφανισμένα, ενώ ήταν ο τύπος του ανθρώπου που βοηθά τους πάντες χωρίς αντάλλαγμα.
Ενδιαφερόταν να καταναλώνει αβοκάντο – πάντα δύο προμηθευόταν, ένα να ωριμάζει κι ένα να το τρώει στη διάρκεια της εβδομάδας. Εκοβε τις σαλάτες της και γέμιζε το μπολ της με όλα τα χρώματα των λαχανικών που έκρινε ότι της χάριζαν βιταμίνες, το λάδι φρόντιζε να το χρησιμοποιεί ωμό κι έψαχνε να βρει συνταγές με τις τροφές που θεωρούσε κατάλληλες.
Με ρωτούσε αν το αβοκάντο ήταν θρεπτικό. Της ανέλυα τα οφέλη του, «περιέχει έλαια που συνεισφέρουν στην υγεία της καρδιάς-μονοακόρεστα και πολυακόρεστα λιπαρά οξέα. Το αβοκάντο είναι μια καλή πηγή βιταμινών Β, καθώς και A, B, C και Ε, περιέχει κάλιο το οποίο συμβάλλει στη ρύθμιση της πίεσης. Επίσης έχει αντιοξειδωτικές ουσίες, είναι πλούσια πηγή καροτενοειδών και περιέχει την ποσότητα λίπους που βοηθά στην απορρόφησή τους»…
Είχε αναρωτήσεις για τα σπαράγγια, το μπρόκολο, τα αμύγδαλα. Στην προσπάθεια να χάσει βάρος η σειρά που ακολουθούσε –άθελά της– ήταν η εξής: Στην αρχή όλα τέλεια, σωστή επιλογή τροφής, σωστό μαγείρεμα, γεύματα γεμάτα βιταμίνες και αντιοξειδωτικά, έπειτα εμφανιζόταν η συνηθισμένη σύγκρουση μέσα της: «Χαλάω, δεν χαλάω το πρόγραμμα».
Οταν έχανε τη μάχη με την επιθυμία γεύσης, στο γραφείο περιέγραφε τα εξής:
«Ομως εγώ πεινάω, κι αφού δεν αντέχω άλλο, πάω και φτιάχνω πατάτες τηγανητές. Με φέτα τυρί τις τρώω και άσπρο ψωμί. Μ’ αρέσει το άμυλο με άμυλο, γεμίζεις το στόμα με πατάτες, ψωμί και φέτα και μέχρι να φέρεις εις πέρας αυτή την τεράστια μπουκιά, να τη γυρίσεις με τη γλώσσα, το σάλιο σε βοηθά να νιώσεις σιγά σιγά όλη τη γλύκα των γεύσεων. Αχ, πατατούλες… και φετούλα, πόσο μπορεί να έφαγα; Ενα κιλό, δύο ή έναν τενεκέ; Είναι σαν να θέλω να χώσω μπουκιές ‘‘γλύκας’’ στο στόμα και να χωθώ κι εγώ κάπου για να μην υπάρχω».
Καταλάβαινα ότι «μαύριζε η καρδιά της» και τη συμπονούσα. Είχα αντιληφθεί χρόνια τώρα ότι ύστερα από μια πολυφαγική επιδρομή του ανθρώπου που έχει πρόβλημα παχυσαρκίας, η αυτοεπίκριση και η απογοήτευση ήταν το επόμενο στάδιο.
Γι’ αυτό, αυτόν τον άνθρωπο δεν τον βομβαρδίζεις με εκατοντάδες πληροφορίες και απαιτήσεις τέλειων διαιτητικών εφαρμογών, γιατί είναι σαν να του δημιουργείς εκατοντάδες κανόνες που πρέπει να ακολουθεί. Κι ας μην ξεχνάμε ότι ο παχύσαρκος έχει ήδη πολλούς δικούς του κανόνες.
Οταν του έχεις προτείνει μια λίστα με το τι χρειάζεται και τι είναι θρεπτικό, αυτομάτως, όταν χαλάει τη δίαιτά του, το «ατόπημα» που διαπράττει γίνεται διπλό.
Οχι μόνο επειδή τρώει άτσαλα και πολύ, αλλά κι επειδή χαλάει και την «υγιεινή» λίστα πληροφοριών που πρέπει να ακολουθεί για να είναι εντάξει.
Κάθε φορά που χαλά τη δίαιτά του νιώθει ανεπαρκής και ανάξιος. Αποτυχημένος για ακόμη μία φορά…
Κάθε φορά που δεν αντέχει να παραμείνει εγκρατής, αισθάνεται μειονεκτικά. Δεν συγχωρεί την «ανημπόρια» του γι’ αυτό και κατηγορεί τον εαυτό του έπειτα από κάθε πολυφαγία. Του είναι ασυγχώρητη η απώλεια ελέγχου της τροφής. Και αυτός είναι ένας από τους λόγους που παρατά την προσπάθειά του. Αυτοτιμωρείται.
Αρχικά χωρίς απαιτήσεις από τον εαυτό του έχει να ακολουθήσει ό,τι μπορεί από την υγιεινή διατροφή του.
Οταν θα έχει αναπτύξει ψυχικές αντοχές και δεν θα έχει ανάγκη τις πολυφαγίες του, τότε θα μπορεί να επιλέγει από τη λίστα των κατάλληλων τροφών.
Εως τότε απαγορεύεται να ζορίζεται…
Παπάγια
Η παπάγια είναι ένα γλυκό, τροπικό φρούτο που έχει τόσο έντονη γεύση όσο και πολλά οφέλη στην υγεία μας. Τo βρίσκουμε σε τροπικά κλίματα (Μεξικό, Καραϊβική και Φλόριντα) και έχει ξεχωριστό χρώμα.
Η παπάγια περιέχει ένα ένζυμο που ονομάζεται παπαΐνη και βοηθά στην πέψη, έχει επίσης μεγάλη περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες και νερό, που και τα δύο βοηθούν στην πρόληψη της δυσκοιλιότητας και διατηρούν υγιές το γαστρεντερικό σύστημα.
Η ζεαξανθίνη, ένα αντιοξειδωτικό που βρίσκουμε στην παπάγια, καταπολεμά τις βλαβερές συνέπειες της ακτινοβολίας του μπλε φωτός. Θεωρείται ότι παίζει έναν προστατευτικό ρόλο στην υγεία των ματιών και μπορεί να προλάβει την εκφύλιση της ωχράς κηλίδας.*
● Πληροφορίες enallaktikidrasi.com
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας