Και να που η νέα γενιά των κινητών, των tablets και των social media, η γενιά «που ζει με τις πλατφόρμες», η γενιά που δεν βλέπει τηλεόραση, λίγο-πολύ δεν διαβάζει εφημερίδες κι ενημερώνεται «από τα social media», η νέα γενιά, δηλαδή, που, δυσφημισμένη, προσαρμόστηκε με μια καινούργια, μάλλον θλιβερή, μισθολογική και μιντιακή πραγματικότητα, η γενιά μετά κι από αυτήν που «επαναστάτησε» για ό,τι ζοφερό συνέβη με τον Γρηγορόπουλο, τον Φύσσα και τον Ζακ Κωστόπουλο, δεν είναι καθόλου «αφασική».
Καθόλου αμέτοχη. Καθόλου, μα καθόλου «στον κόσμο της». Δεν ξέρω, μάλιστα, μήπως είναι πολύ καλύτερή μας η γενιά που έχει τα κότσια να βγει ακόμα και στον δρόμο κι εκεί να αναζητήσει κατ’ αρχάς αποδοχή (βλέπε «Γιαγκίνηδες»)· απόλυτα προσαρμοσμένη σε μια νέα πραγματικότητα που μπορεί να λαμβάνει υπόψη της τα δεδομένα, να τα αποδέχεται και να τα κατακτά.
Ή και που μπορεί να κοιτά κατάματα τη... Μέδουσα χωρίς να πετρώνει, ούτε και να μασάει: «Ηρθε ο καιρός να αναγνωριστεί ό,τι κάνουμε ως δουλειά, με την ιδιαίτερη φύση που έχει. Καλλιτέχνης-επαγγελματίας. Η τέχνη έχει τεχνική από πίσω. Σπουδάζεις την τέχνη του τεχνίτη. Μαζί με αυτό που φέρεις σαν άνθρωπος. Αυτό είναι.
Λαξεύεις χαρακτήρες και ιστορίες για να γίνεις καθρέφτης. Δεν είναι εύκολο πράγμα, έχει πολλή δουλειά, πολύ κόπο. Κι από αυτή την άποψη, ναι, εργάτες και εργάτριες είμαστε», λένε απλά κάποιοι-ες σπουδαστές-δάστριες στον Κωνσταντίνο Βρεττό. Είναι οι ίδιοι που ζητούν να προστεθεί στον δημόσιο λόγο κι ακόμα ένα άρθρο, χωρίς φύλλο: αυτό που εκπροσωπείται από, το παράδοξο για εμάς τους boomers, τους Generation Χ ή τους Millennials, «σύμβολο»: το @. Είναι η γενιά που έρχεται πιο προσαρμοσμένη, καλύτερη ή καλύτερ@; Αρκεί αυτή η προσθήκη της κατάκτησης για να αποφανθούμε πως όλα εν σοφία εποίησαν οι επόμενοι; Οχι. Αλλά όπως και να ’χει είναι μία άλλη γενιά.
Προορισμένη να την κρίνουμε αυστηρά, με το κόμπλεξ της ηλικίας μας, αλλά και τρυφερά, με το «πατρονάρισμα» και το καμάρι του γονιού. Αλλά και προορισμένη να κουβαλήσει τις προσδοκίες όλων μας, ανεξαρτήτως φύλλου. Κουρασμένη ενδεχομένως να ακούει τα επιτεύγματα, τις ευχές και τους φόβους της Μεταπολίτευσης. Η γενιά πάντως που ζήτησε ευθέως να στήσουμε αυτί όσοι τους ακούμε, κλείνοντάς μας το μάτι καθώς μας διαβεβαιώνει πως ξέρει κι από Αναγνωστάκη(δες) κι από διεκδικήσεις κι από σκληρούς αγώνες κι από την επιβίωση με ελάχιστα. Οπότε… Go on, παιδιά!
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας