Ηταν 20 Ιανουαρίου 2009 όταν ο Μπαράκ Χουσέιν Ομπάμα (1961) ανέλαβε τα καθήκοντά του ως ο 44ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Είχε κερδίσει τις εκλογές με το Δημοκρατικό Κόμμα στις 4 Νοεμβρίου του προηγούμενου χρόνου, απέναντι στην υποψηφιότητα του Τζον ΜακΚέιν του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος. Εγινε έτσι ο πρώτος Αφροαμερικανός που εκλέχθηκε σ’ αυτή τη θέση καθώς ήταν γιος Κενυάτη μετανάστη και λευκής Αμερικανίδας, ο οποίος γεννήθηκε στη Χονολουλού της Χαβάης.
Πέρασε κάποια από τα παιδικά του χρόνια στην Τζακάρτα με τη μητέρα του και τον Ινδονήσιο πατριό του -μετά τον χωρισμό των γονιών του- και στο DNA του είχε από νωρίς καταγραφεί η πολυπολιτισμικότητα, αναδεικνύοντας με τον καιρό τη μοναδική και ανεπανάληπτη προσωπικότητά του αλλά και το όραμά του για έναν περισσότερο πλουραλιστικό κόσμο.
Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, συγγραφέας και δικηγόρος αρμόδιος για τα ανθρώπινα δικαιώματα, σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια και αργότερα στο Χάρβαρντ. Παντρεύτηκε το 1992 την Αφροαμερικανίδα δικηγόρο Μισέλ ΛαΒόν Ρόμπινσον (1964) και απέκτησαν δύο κόρες.
Υπηρέτησε για οκτώ χρόνια (1997-2004) ως βουλευτής στη Βουλή του Ιλινόις και ως γερουσιαστής για ακόμα τέσσερα χρόνια (2005-2008) στη Γερουσία των ΗΠΑ. Οι αγώνες του για ισότητα, για τον τερματισμό του πολέμου στο Ιράκ, οι εξαγγελίες στο πρόγραμμά του κατά της φτώχειας και για μια καθολική ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στις ΗΠΑ, καθώς και η προωθούμενη νομοθεσία του για τα οικονομικά και πολιτικά λόμπι αλλά και τη μείωση του φαινομένου της υπερθέρμανσης του πλανήτη, τον έφεραν στην προεδρία της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας των πενήντα Πολιτειών στην αμερικανική ήπειρο για δύο συνεχόμενες θητείες (2009-2017).
Ριζοσπαστισμός, προσμονή και αέρας για ολοκληρωτική αλλαγή διέπνεαν τη συντηρητική και με διαχρονικές αγκυλώσεις αμερικανική κοινωνία από το άκρο του Ατλαντικού μέχρι τον λαμπυρίζοντα Ειρηνικό Ωκεανό.
Το σύνθημα για την εκλογή Ομπάμα έτσι κι αλλιώς ήταν η «ελπίδα» και η «αλλαγή» που ξέφευγε από τα στενά περιθώρια της υπερδύναμης και ταξίδευε σε ολόκληρο τον πλανήτη. Πολλοί ήταν εκείνοι που βαθιά μέσα τους είχαν τη βεβαιότητα πως ο κόσμος απλά με την εκλογή του θα άλλαζε εκ βάθρων.
Τότε οι Αμερικανοί -ειδικά στην πρώτη προεδρική του εκλογή- πίστεψαν στη δημοκρατική στροφή της κοινωνίας τους και μπορούμε να πούμε πως έζησαν ορμητικά ημέρες που εμείς εδώ στον τόπο μας ζήσαμε στις πρώτες εκλογές του 2015, όταν με την αναρρίχηση στην εξουσία της «πρώτη φορά Αριστεράς» ο κόσμος που ψήφισε, πίστεψε πως με την ανάθεση της διακυβέρνησης στον ΣΥΡΙΖΑ ίσως και να άλλαζαν όλα στη χώρα της κρίσης και των μνημονίων.
Δυστυχώς η ζωή διαψεύδει, και στις ΗΠΑ ο θριαμβευτής Τραμπ («διαβολικά καλός», κατά τον απερχόμενο σε λίγες μέρες Ελληνα πρωθυπουργό) είναι στην προεδρία, ενώ στη μικρή μας χώρα πριν από λίγες εβδομάδες με τις ευρωεκλογές και τις αυτοδιοικητικές διαπιστώσαμε τη δεξιά απο-στροφή καθώς αναμένουμε το σίκουελ να συνεχιστεί με τις εθνικές μας εκλογές.
Φυσικά ζώντας και σε ρυθμούς παγκοσμιοποίησης βλέπουμε τη συνέχεια να έρχεται στην ευρωπαϊκή γειτονιά μας από τον Μπόρις Τζόνσον, που όπως φαίνεται θα αναλάβει τις τύχες της Γηραιάς Αλβιώνος για το προαναγγελλόμενο ημερολογιακά Brexit, με ό,τι αυτό συνεπάγεται πολιτικά, οικονομικά, πολιτισμικά.
Ας μη μεμψιμοιρούμε όμως, μπορεί τα δεινά να ξεχύνονται στον κόσμο μας, όμως η Πανδώρα πρόλαβε και στο κουτί της φυλάκισε και ακόμα φτερουγίζει μέσα του η ελπίδα. Οι καλλιτέχνες στις περιόδους αυτές με αναπτερωμένο ηθικό εμπνέονται και δημιουργούνται πραγματικά πρωτοποριακά έργα σε σύλληψη αλλά και σε τεχνοτροπία.
Ο Rob Pruitt (1964), καλλιτέχνης από τη Νέα Υόρκη, είναι ένας από αυτούς που δημιούργησε τέχνη από την πολιτική και το «άφθαρτο» πρόσωπο Ομπάμα.
Ξεκίνησε λοιπόν τις ζωγραφιές του προέδρου ως μέσο καταγραφής που θα μείνει για τις επόμενες γενιές για να τιμήσει την ιστορική προεδρία του. Ξεκινώντας από την πρώτη μέρα της ορκωμοσίας του στις 20 Ιανουαρίου 2009, κάθε πρωί, ο Pruitt δημιουργούσε μια εικόνα του προέδρου Ομπάμα, ανατρέχοντας σε ειδησεογραφικές φωτογραφίες της προηγούμενης μέρας με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.
Με διαστάσεις τετραγώνου (0,6 μέτρα η κάθε πλευρά) ο καμβάς χρωματιζόταν διαβαθμισμένα από μπλε σε κόκκινο χρώμα με αερογράφο και αποτέλεσε τη βάση όπου αποτυπώθηκαν με το πινέλο του καλλιτέχνη σε άσπρο χρώμα οι λεπτομέρειες της φωτογραφίας.
Αυτό το έκανε για κάθε μέρα της οκταετούς θητείας του προέδρου και δημιούργησε σκηνές οι οποίες βρίσκονται κάπου ανάμεσα στον φωτορεαλισμό και τον ιμπρεσιονισμό για ένα πολύτιμο ταξίδι-καταγραφή στον χρόνο.
Το έργο ολοκληρώθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2017, την τελευταία μέρα του Ομπάμα στο Οβάλ Γραφείο, και το συνολικό έργο του δημιουργού αποτελείται από 2.922 μεμονωμένες ζωγραφιές, όσες και οι μέρες προεδρίας του ιστορικού πρώτου Αφροαμερικανού προέδρου.
Στις μέρες μας το ίδρυμα «Rebuild Foundation» στο Σικάγο, που σκοπό έχει την πολιτιστική αναβάθμιση υποβαθμισμένων και φτωχών περιοχών της πόλης του Ιλινόις, αποφάσισε με μια μεγάλη έκθεση στην Τράπεζα Τεχνών Stony Island να προβάλει το τεράστιο αυτό έργο του Νεοϋορκέζου καλλιτέχνη.
Με τίτλο «The Obama Paintings» όχι μόνο παρουσιάζεται και αναδεικνύεται σε όλο της το μεγαλείο η πολιτική προσωπικότητα του Ομπάμα, αλλά αποτυπώνονται και προσωπικές στιγμές της καθημερινότητάς του και της οικογενειακής ζωής. Θα διαρκέσει μέχρι τις 25 Αυγούστου και τραβά την προσοχή των θεατών.
Ολα τα 2.922 έργα που παρουσιάζονται στο κοινό δεν είναι τοποθετημένα με κάποια χρονολογική σειρά. Οι καμβάδες, χωρίς κορνίζα, εφάπτονται μεταξύ τους σχηματίζοντας μια ενιαία επιφάνεια.Διακρίνουμε ενδιαφέρουσες στιγμές αλλά και ιστορικά γεγονότα.
Υπάρχουν φωτογραφίες του προέδρου με την πρώτη κυρία Μισέλ Ομπάμα να παίζουν γκολφ, ο πρόεδρος να βγάζει βόλτα τον σκύλο της οικογένειας, αλλά υπάρχουν και φωτογραφίες-έργα που τον δείχνουν με την καγκελάριο της Γερμανίας Ανγκελα Μέρκελ, με τη Χίλαρι Κλίντον, από τα διπλωματικά ταξίδια του, σε συγκεντρώσεις αλλά και ομιλίες του σε διεθνή φόρα.
Κάθε μέρα λοιπόν για μια οκταετία ο Rob Pruitt εγκλώβιζε μια φευγαλέα στιγμή στο έργο του αισθανόμενος, όπως ο ίδιος δηλώνει, μικτά συναισθήματα, ελπιδοφόρα και απογοήτευσης. Δημιούργησε τη δική του ταινία από φωτογραφικά καρέ που οι θεατές απολαμβάνουν καθώς το ρολόι του χρόνου τούς γυρνά πίσω σ’ αυτό που έζησαν και ακόμα είναι νωπή ανάμνηση και πρόσφατη ιστορία.
Σκοπός του έργου αλλά και επιδίωξη του δημιουργού είναι μέσω των συναισθημάτων να αναπτερώσει την ελπίδα για αλλαγή προς έναν καλύτερο κόσμο, με έμπνευση για τις επόμενες γενιές, ώστε να μπορέσουμε να αντεπεξέλθουμε στις δυσκολίες της καθημερινότητας και της επιβίωσης.
Και βέβαια να μη χάσουμε εντελώς την πίστη μας στην πολιτική, εκείνη που θα βελτιώσει το νωθρό και αβέβαιο σήμερα και που πάντα έχει πρωταγωνιστή τον άνθρωπο ο οποίος με αλληλεγγύη στα χρόνια της παγκοσμιοποίησης παλεύει για έναν δικαιότερο κόσμο σ’ ολόκληρο τον πλανήτη μας.
♦️ «The Obama Paintings», Stony Island Arts Bank, Σικάγο. Μέχρι 25 Αυγούστου. Στον ιστότοπο του καλλιτέχνη μπορείτε να καταμετρήσετε όλο το έργο και τις μέρες του Μπαράκ Ομπάμα
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας