Παρέλυσε η «πρωτεύουσα» της Ε.Ε.

Θεωρείται από τους πιο πειθήνιους «μαθητές» της γερμανόφερτης λιτότητας στην Ε.Ε. Τον Οκτώβριο, το Βέλγιο ξεμπέρδεψε μέχρι και με την παρατεταμένη πολιτική αστάθεια, μετά τον σχηματισμό μίας τετρακομματικής, πλην παράταιρης κεντροδεξιάς κυβέρνησης (μεταξύ του γαλλόφωνου MR και 3 φλαμανδικών κομμάτων, συμπεριλαμβανομένου για πρώτη φορά και του αποσχιστικού N-VA), υπό τον φιλελεύθερο Τσαρλς Μισέλ, ηλικίας μόλις 38 ετών και ως εκ τούτου νεότερο πρωθυπουργό στα χρονικά της χώρας.

Κάπως έτσι λοιπόν η πολιτική ηγεσία της ευελπιστούσε ότι θα συνέχιζε απερίσπαστα τη δημοσιονομική πειθαρχία, μέσα από «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις» όπως διέταξε προ ημερών η Κομισιόν, εν προκειμένω αποφασίζοντας την κατάργηση της αυτόματης τιμαριθμικής προσαρμογής των μισθών των Βέλγων για το 2015 και προαναγγέλλοντας νέες δραστικές περικοπές στις δημόσιες δαπάνες, καθώς και αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 65 στα 67 έτη μέχρι το 2030.

Μόνον που και σε αυτόν τον «λογαριασμό» κανείς δεν ρώτησε τον «ξενοδόχο». Κι έτσι χθες οι Βρυξέλλες είπαν χθες «όχι» στις... θεσμικές Βρυξέλλες, καθώς η βελγική πρωτεύουσα -και συνάμα έδρα της Ε.Ε.- «παρέλυσε», όπως σχεδόν ολόκληρη η χώρα, από την 24ωρη απεργία που κήρυξαν από κοινού τρία μεγάλα συνδικάτα: το σοσιαλιστικό FGTB, το χριστιανικό CSC και το φιλελεύθερο CGSLB.

Η απεργία ήταν η μεγαλύτερη που έγινε στο Βέλγιο εδώ και 9 χρόνια και είχε καθολική συμμετοχή. Στα αεροδρόμια προκλήθηκε «έμφραγμα» από τη στάση εργασίας των ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας: μόνον στο διεθνές αεροδρόμιο των Βρυξελλών ακυρώθηκαν 600 πτήσεις, πολλές εκ των οποίων κατέληξαν σε αεροδρόμια γειτονικών χωρών, απ’ όπου η μεταφορά των επιβατών στη βελγική πρωτεύουσα έγινε με μισθωμένα λεωφορεία.

Στις αστικές συγκοινωνίες και στους σιδηροδρόμους οι εργαζόμενοι τράβηξαν «χειρόφρενο» προς όλες τις κατευθύνσεις -συμπεριλαμβανομένων των δρομολογίων του Eurostar και του Thalys προς Γαλλία, Γερμανία και Ολλανδία. Η εμπορική ναυσιπλοΐα από και προς τα λιμάνια του Ζεεμπρούγκε και της Αμβέρσας -το τρίτο μεγαλύτερο της Ευρώπης- σταμάτησε για λόγους ασφαλείας.

Σχολεία, παιδικοί σταθμοί, φυλακές και δημόσιες υπηρεσίες κατέβασαν «ρολά». Στα νοσοκομεία γίνονταν δεκτά μόνον τα επείγοντα περιστατικά. Στο «ρελαντί» λειτούργησαν οι βιομηχανίες -όπως π.χ. στη μονάδα της χαλυβουργικής ArcelorMittal στη Γάνδη, όπου απεργοί έστησαν μπλόκο. Στις κινητοποιήσεις μετείχε επίσης η Συνδικαλιστική Ενωση Δικαστών (ASM) και οι δημοσιογράφοι στο ραδιόφωνο και στον Τύπο.

Η χθεσινή απεργία δεν ήταν παρά η κορύφωση μίας σειράς κινητοποιήσεων τις τελευταίες τρεις εβδομάδες, έχοντας κοινό «παρονομαστή» τη λαϊκή αγανάκτηση από τα νέα μέτρα. Πάντως, με την απειλή της Κομισιόν ακόμη να αντηχεί στα αυτιά της (για πρόστιμα εάν μέχρι τον Μάρτιο δεν παρουσιάσει βελτιωμένο -συμβατό με το Σύμφωνο Σταθερότητας- προϋπολογισμό για το 2015) η κυβέρνηση του Τσαρλς Μισέλ «κωφεύει» στο μήνυμα του δρόμου.

Εμμένει λοιπόν στον στόχο της για εξοικονόμηση 11 δισ. ευρώ μέχρι το 2018. Και διακηρύττει ότι δεν υπάρχουν πια περιθώρια για διαπραγμάτευση για την έκτη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης. Ως βασικά επιχειρήματα -μαζί με τις άγριες προθέσεις της Κομισιόν- προβάλλει τη «μαύρη τρύπα» στο δημόσιο χρέος, που σήμερα «χάσκει» στο 100% του ΑΠΕ, και τον χαμηλό ρυθμό οικονομικής ανάπτυξης που για φέτος διαμορφώνεται στο ισχνό 0,9%.

Επιμένουν στη λιτότητα

Πιο ένθερμοι μάλιστα υποστηρικτές της δημοσιονομικής προσαρμογής προβάλλουν οι Φλαμανδοί υπερσυντηρητικοί του N-VA, με τον ηγέτη τους Μπαρτ ντε Βέφερ να χαρακτηρίζει ανοιχτά «πολιτικές» τις απεργίες και το συνδικάτο FGTB «ένοπλη πτέρυγα» της σοσιαλιστικής αντιπολίτευσης της χώρας! Χθες απεργοί πολιόρκησαν τα γραφεία του κόμματος στις Βρυξέλλες, φώναξαν συνθήματα, εκτόξευσαν αυγά και τελικά βρέθηκαν αντιμέτωποι με αστυνομικές δυνάμεις, χωρίς πάντως τα επεισόδια να λάβουν διαστάσεις...