Δεν μας πείθεις, Νάιτζελ!

Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας για το δημοψήφισμα είχα πει ότι θέλω τη χώρα μου πίσω. Τώρα θέλω τη ζωή μου πίσω». Αυτό τόνισε μεταξύ άλλων ο Νάιτζελ Φάρατζ ανακοινώνοντας την παραίτησή του από την ηγεσία του Κόμματος Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου (UKIP).

Ο επικεφαλής του ακραία ευρωσκεπτικιστικού σχηματισμού σημείωσε πως δεν μπήκε στην πολιτική επειδή ήθελε να γίνει πολιτικός, αλλά με στόχο να βγάλει τη Βρετανία από την Ε.Ε.

«Τώρα έκανα το καθήκον μου. Δεν θα μπορούσα να πετύχω περισσότερα» υπογράμμισε με νόημα, δηλώνοντας παράλληλα ότι θα παρακολουθεί στενά τις διαπραγματεύσεις του Brexit με τις Βρυξέλλες και πως θα επεμβαίνει όταν νομίζει ότι πρέπει.

Απαντώντας σε σχετική ερώτηση διευκρίνισε πως δεν πρόκειται να ιδρύσει νέο κόμμα και προέβλεψε ότι οι πολιτικές εξελίξεις θα αναδείξουν νέους σχηματισμούς.

Παράλληλα, σημείωσε πως «αν η κυβέρνηση δεν επικυρώσει το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, θα έρθουν ακόμη καλύτερες μέρες για το UKIP».

Ζήτησε από τον επόμενο πρωθυπουργό να υλοποιήσει την απόφαση του Brexit σε λιγότερο από δύο χρόνια, ενώ υπογράμμισε πως η διαπραγματευτική θέση του Ηνωμένου Βασιλείου είναι ισχυρή λόγω των στενών εμπορικών σχέσεων που έχει με τρίτες χώρες.

Τέλος, είπε ότι θα βοηθήσει και άλλα κράτη που θέλουν την ανεξαρτητοποίησή τους από την Ε.Ε. «Ενα πράγμα είναι σίγουρο, ότι η δική μας δεν είναι η τελευταία χώρα που φεύγει από την Ε.Ε.» τόνισε χαρακτηριστικά.

Η παραίτηση του Φάρατζ ήταν κεραυνός εν αιθρία, καθώς ήταν ο μεγάλος νικητής του δημοψηφίσματος. Ο άνθρωπος που μαζί με τον Μπόρις Τζόνσον ηγήθηκε της εκστρατείας υπέρ του Brexit. Ο μόνος που μπορούσε να πανηγυρίζει, καθώς όπως και ο ίδιος έλεγε «έκανε το όνειρο ζωής πραγματικότητα».

Αξίζει να σημειωθεί ότι δεν είναι η πρώτη φορά που παραιτείται από την ηγεσία του κόμματός του. Το είχε ξανακάνει μετά τις εκλογές του 2015, όταν δεν κατάφερε να εκλέξει ούτε έναν βουλευτή στο βρετανικό Κοινοβούλιο. Τότε όμως πήρε την παραίτησή του πίσω. Τώρα διευκρίνισε πως η απόφασή του είναι τελεσίδικη.

Στα δημοσιογραφικά πηγαδάκια εδώ στο Λονδίνο οι κακές γλώσσες λένε ότι «η πίεση που δέχτηκε από ισχυρούς παράγοντες της εγχώριας και παγκόσμιας αγοράς τον οδήγησαν να το βάλει στα πόδια». Το ίδιο ακριβώς υποστηρίζουν και για τον πρώην δήμαρχο Μπόρις Τζόνσον.

Η αλήθεια είναι πως αν δει κανείς τα νούμερα αλλά και τα προγνωστικά για τη βρετανική και την παγκόσμια οικονομία, όχι απλώς δεν είναι θετικά αλλά προμηνύουν τσουνάμι επιπλέον αρνητικών εξελίξεων.

Χαρακτηριστικό είναι ότι οι αγορές μόνο την Παρασκευή απώλεσαν συνολικά 2 τρισ. δολάρια. Η στερλίνα συνεχίζει την κάθετη πτώση της, ενώ αναλυτές υποστηρίζουν ότι αν δεν βρεθεί άμεσα μια λύση, μόνο ο τραπεζικός τομέας στη Βρετανία μπορεί να χάσει μέχρι και 100.000 θέσεις εργασίας.

Ετσι ο υπουργός Οικονομικών Τζορτζ Οσμπορν, σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να κρατήσει τις μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες του City που ήδη έχουν ανακοινώσει ότι θα μεταφέρουν τμήματα ή και ολόκληρη την έδρα τους σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις, ανακοίνωσε πως ετοιμάζεται να μειώσει τον φόρο επιχειρήσεων στο 15% από 20% που είναι σήμερα.

Είναι αξιοσημείωτο πως μετά το δημοψήφισμα, τρία από τα πέντε μεγάλα κόμματα της χώρας αντιμετωπίζουν θέμα ηγεσίας. Σήμερα η κοινοβουλευτική ομάδα των Συντηρητικών θα διαλέξει με ψηφοφορία δύο από τους πέντε συνολικά υποψηφίους για την αρχηγία του κόμματος και συνεπώς για την πρωθυπουργία της χώρας.

Οπως όλα δείχνουν, η υπουργός Εργασίας Τερέζα Μέι είναι η επικρατέστερη, καθώς μέχρι αργά χθες το βράδυ είχαν δηλώσει δημοσίως ότι θα τη στηρίξουν τουλάχιστον 117 βουλευτές των Τόρις.

Δεύτερη στις προτιμήσεις έρχεται η υπουργός Ενέργειας Αντρια Λίντσομ, καθώς φαίνεται να κερδίζει την εμπιστοσύνη 37 βουλευτών. Ακολουθούν ο υπουργός Δικαιοσύνης Μάικλ Κοβ, που φαίνεται να συγκεντρώνει στο πλευρό του 26 βουλευτές, ο ανερχόμενος και πολλά υποσχόμενος υπουργός Εργασίας και Συντάξεων Στίβεν Κραμπ με 21 βουλευτές και ο πρώην υπουργός Αμυνας Λίαμ Φοξ με 7.

Η αλήθεια είναι πάντως ότι η κάλπη θα δείξει τους δύο επικρατέστερους. Αργότερα οι δυο τους θα απευθυνθούν στη βάση του κόμματος, δηλαδή στα 150.000 περίπου εγγεγραμμένα μέλη των Συντηρητικών, τα οποία μέχρι τις 9 Σεπτεμβρίου θα εκλέξουν τον νέο αρχηγό τους.

Αναταράξεις και στους Εργατικούς

Και το κόμμα των Εργατικών όμως βρίσκεται σε σοβαρή εσωκομματική κρίση. Ο ηγέτης του, Τζέρεμι Κόρμπιν, αν και απώλεσε την εμπιστοσύνη των βουλευτών του, δεν φαίνεται διατεθειμένος να παραιτηθεί.

Μάλιστα υπέρ της πρότασης δυσπιστίας που κατατέθηκε εις βάρος του ψήφισαν 172 βουλευτές των Εργατικών, ενώ μόλις 40 την απέρριψαν.

Χθες η πρώην σκιώδης υπουργός Επιχειρήσεων Αντζελα Ενγκλερ τού ζήτησε δημοσίως να παραιτηθεί, καθώς όπως είπε ήδη έχει συγκεντρώσει τη στήριξη 51 βουλευτών, οι οποίοι την προτείνουν για την αρχηγία και έτσι μπορούν να προκληθούν νέες εσωκομματικές εκλογές, όπως ορίζει το καταστατικό των Εργατικών.

Οπως όμως έχει δηλώσει επανειλημμένα ο Κόρμπιν, θα ξαναθέσει υποψηφιότητα, καθώς τον στηρίζει η βάση. Ετσι είναι πολύ πιθανό να επανεκλεγεί. Γι’ αυτό και αναλυτές υποστηρίζουν ότι είναι πολύ πιθανό «να κλιμακωθεί η ένταση μέσα στην κοινοβουλευτική ομάδα των Εργατικών, με αποτέλεσμα το ιστορικό αυτό κόμμα να απειλείται ακόμη και με διάσπαση».

Χθες, εξάλλου, έντονη ανησυχία στα 3 και πλέον εκατ. Ευρωπαίους πολίτες που ζουν στη Βρετανία προκάλεσε η δήλωση της Τερέζα Μέι ότι το στάτους των Ευρωπαίων πολιτών δεν είναι εξασφαλισμένο, καθώς αποτελεί θέμα των διαπραγματεύσεων με τις Βρυξέλλες.

Τέλος, αίσθηση έχει προκαλέσει η θέση μεγάλου δικηγορικού γραφείου εδώ στο Λονδίνο που υποστηρίζει πως το άρθρο 50 περί αποχώρησης από την Ε.Ε. δεν μπορεί να ενεργοποιηθεί αν πρώτα δεν ψηφιστεί σχετικός νόμος στη βρετανική Βουλή.

Αυτό που υποστηρίζει η εταιρεία Mishcon de Reya είναι ότι το δημοψήφισμα έχει βασικά συμβουλευτικό χαρακτήρα και δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αντικαταστήσει την κοινοβουλευτική εξουσία.

Μ’ αυτά και με τ’ άλλα, δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν πια ανοικτά ότι η Βρετανία ψάχνει να βρει έναν εύσχημο τρόπο για να αποφύγει το Brexit. Η ιστορία θα δείξει.