Το πολιτικό πρόβλημα της Γαλλίας έγκειται στο ότι οι πολιτικοί της ιθύνοντες αρνούνται μετά τις εκλογές να αναγνωρίσουν την πραγματικότητα και –προς το παρόν τουλάχιστον– παραλογίζονται. Οι επικεφαλής της Αριστεράς συμπεριφέρονται ως απόλυτοι άρχοντες. Εγκαλούν τον Μακρόν επειδή δεν τους έχει καλέσει ακόμη να αναλάβουν την πρωθυπουργία, χωρίς οι ίδιοι να είναι καν σε θέση να ανακοινώσουν «μια διεύθυνση και έναν αριθμό τηλεφώνου» για όποιον θέλει να επικοινωνήσει μαζί τους. Οσο δε για τον Ζαν-Λικ Μελανσόν, παρά τις κατά καιρούς δηλώσεις του ότι αποσύρεται από την πολιτική, είναι μετεκλογικά πανταχού παρών, η εικόνα του δεσπόζει και χθες το κόμμα του ανακοίνωσε πως είναι δυνάμει υποψήφιος πρωθυπουργός, παρά το γεγονός ότι γνωρίζει ότι είναι persona non grata ακόμη και για τους αριστερούς εταίρους του.
Επίσης, παραβλέποντας το γεγονός ότι το Νέο Λαϊκό Μέτωπο ήρθε δεύτερο σε ψήφους και πρώτο σε έδρες, αλλά πολύ μακριά από την αυτοδυναμία, οι της Ανυπότακτης Γαλλίας απαιτούν όχι μόνο την πρωθυπουργία, αλλά και να εφαρμόσουν «το πρόγραμμα του Λαϊκού Μετώπου και τίποτα άλλο». Και επειδή τα κοινοβουλευτικά κουκιά δεν βγαίνουν, θεωρούν ότι ο πρόεδρος Μακρόν οφείλει, μέσω προεδρικών διαταγμάτων, να εφαρμόσει πολιτικά αφιλοκερδώς «το πρόγραμμα του Λαϊκού Μετώπου και τίποτα άλλο».
Αν όμως δεν το κάνει, βεβαίως και γνωρίζουν τι θα πράξουν: θα τον καταγγείλουν. Ισως δε μαζί με την Aκροδεξιά, κατά της οποίας προεκλογικά συνεργάστηκαν με τον Μακρόν.
Oλα δικά του
Από την άλλη, ο πρόεδρος Μακρόν αποδεικνύεται ένας πολύ κακός παίκτης, στον βαθμό που αρνείται στους άλλους να παίξουν με τους ίδιους κανόνες που και αυτός έπαιξε. Ενώ κατά το πρόσφατο παρελθόν διόρισε πρωθυπουργό από το κόμμα του, το οποίο είχε τη σχετική, αλλά όχι την απόλυτη πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση, τώρα αρνείται να διορίσει πρωθυπουργό από το Νέο Λαϊκό Μέτωπο, που και αυτό έχει σήμερα τη σχετική, αλλά όχι την απόλυτη πλειοψηφία. Προφανώς εκμεταλλεύεται την αβάσταχτη ελαφρότητα με την οποία χειρίζεται το ζήτημα του νέου πρωθυπουργού η Αριστερά, αλλά με την άρνησή του αυτή καταπατά το πνεύμα και το γράμμα της πέμπτης Γαλλικής Δημοκρατίας, που θέλει τον εκλεκτό του λαού πρόεδρό της ως καθ’ ύλην αρμόδιο να διορίζει πρωθυπουργό, ο οποίος να ανταποκρίνεται, φυσικά, στο πολιτικό κλίμα της εποχής.
Πετώντας το μπαλάκι της εξεύρεσης πρωθυπουργού γενικώς και αορίστως στους βουλευτές, που ουδέποτε στη Γαλλία έμαθαν να δουλεύουν με συναινέσεις και συμβιβασμούς, αλλά και δογματικά δεμένος με την αντίληψη πως στην πολιτική δεν υπάρχουν πλέον «δεξιοί» και «αριστεροί», αλλά μόνο «μετριοπαθείς» και «ακραίοι», ο Εμανουέλ Μακρόν παίζει εν ου παικτοίς και κινδυνεύει κάποια στιγμή να βρεθεί κατηγορούμενος ότι δεν είναι «επαρκής», ο μόνος λόγος για τον οποίο, με βάση το γαλλικό Σύνταγμα, επιτρέπεται να καθαιρεθεί ένας Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Στο μεταξύ, ο Γάλλος πρόεδρος επιτρέπει σε βουλευτές του κόμματός του, που δεν θα ήταν βουλευτές χωρίς τις αριστερές ψήφους που πήραν για να μη βγει η Ακροδεξιά, να λένε ότι στην περίπτωση κατά την οποία σχηματιστεί αριστερή κυβέρνηση, θα τη ρίξουν αμέσως, προφανώς μαζί με την Ακροδεξιά.
Απαγορεύεται!
Την ίδια απειλή, δηλαδή, ότι το αριστερό και πρώτο σε έδρες κόμμα απαγορεύεται να κυβερνήσει, άρχισαν από χθες να διατυπώνουν και οι παραδοσιακοί Γάλλοι συντηρητικοί, (που μετονομάστηκαν σε «Ρεπουμπλικανική Δεξιά»), πολλοί εκ των οποίων επίσης δεν θα είχαν βγει βουλευτές χωρίς τις αριστερές ψήφους. Και όχι μόνο αυτό. Θεωρούν ότι με το 10% των εδρών που έχουν στην Εθνοσυνέλευση είναι η κυρίαρχη πολιτική δύναμη και συνεπώς δικαιούνται την πρωθυπουργία!
Τέλος, σε ό,τι αφορά την Ακροδεξιά, αν και πεινασμένη για εξουσία, δεν το δείχνει και περιμένει –με βάση τη λογική του ώριμου φρούτου– να φθάσει (το 2027) η στιγμή που, με τη βοήθεια και των πολιτικών αντιπάλων της, θα πάρει όσα οι περισσότεροι Γάλλοι πολίτες –με την ψήφο τους– αποφασιστικά αρνούνται ώς σήμερα να της δώσουν.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας