Δεν πά’ να ’χει απέναντί του τη συντριπτική πλειονότητα της γαλλικής κοινής γνώμης, όπως εξακολουθούν να δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, σύσσωμα τα εργατικά συνδικάτα -ακόμα και τα πιο μετριοπαθή- και βέβαια την αξιωματική αντιπολίτευση υπό την αριστερή Ανυπότακτη Γαλλία του Ζαν-Λικ Μελανσόν;
Τα ίδια… Μανωλάκη μου από τον Εμανουέλ Μακρόν, η κυβέρνηση του οποίου -απτόητη από τις σφοδρές αντιδράσεις πανταχόθεν- παρουσίασε χθες τις προτάσεις της για αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 62 στα 64 έτη και αναδιαμόρφωση του συνταξιοδοτικού συστήματος, «σε μια δυνητικά εκρηκτική μεταρρύθμιση γεμάτη κινδύνους για τον πρόεδρο της Γαλλίας», σχολίαζε το Γαλλικό Πρακτορείο (AFP).
«Επιμένοντας ότι οι Γάλλοι “χρειάζεται να δουλεύουν περισσότερο”», εξηγούσε το ρεπορτάζ, «ο Μακρόν προώθησε τον εξορθολογισμό του συνταξιοδοτικού συστήματος από την άνοδό του στην εξουσία το 2017. Παρότι ματαίωσε την πρώτη του απόπειρα το 2020, αντιμέτωπος με διαδηλώσεις και την πανδημία της Covid-19, ο 45χρονος κεντρώος έβαλε το ζήτημα στην καρδιά της περσινής προεκλογικής του εκστρατείας», έχοντας βαλθεί πεισματικά να περάσει τη μεταρρύθμιση, αρέσει δεν αρέσει στους Γάλλους, με πρόσχημα ότι το υπάρχον σύστημα θα πάψει να είναι βιώσιμο κυρίως λόγω των μεγάλων οικονομικών ελλειμμάτων του τις επόμενες δεκαετίες. Υπηρεσίες της κυβέρνησης πάντως, όπως το Conseil d’Orientation des Retraites, διαψεύδουν αυτό το αφήγημα.
«Eχει γίνει μια μορφή πολιτικού λόγου η υπερβολή και η δραματοποίηση του ζητήματος του ελλείμματος, ο ισχυρισμός ότι το σύστημα χρειάζεται επειγόντως μεταρρύθμιση, όταν στην πραγματικότητα το έλλειμμα είναι μάλλον συγκρατημένο», δήλωνε στο France 24 ο Μικαέλ Ζεμούρ, οικονομολόγος και ειδικός στο συνταξιοδοτικό, στο Πανεπιστήμιο Paris 1.
Η αδράνεια θα ήταν «ανευθυνότητα», αντέτεινε χθες η Γαλλίδα πρωθυπουργός Ελιζαμπέτ Μπορν, «θα οδηγούσε αναπόφευκτα σε μαζική αύξηση φόρων, μείωση συντάξεων και θα συνιστούσε απειλή για το συνταξιοδοτικό μας σύστημα». Επισείοντας λοιπόν το φόβητρο των ελλειμμάτων, ανακοίνωσε ότι η ηλικία συνταξιοδότησης θα αρχίσει να αυξάνεται σταδιακά από τον Σεπτέμβρη, κατά τρεις μήνες κάθε χρόνο, μέχρι να φτάσει στα 64 (και όχι στα 65 τελικά) έτη το 2030. Από το 2027 και μετά, για να βγει κάποιος σε πλήρη σύνταξη θα πρέπει να έχει συγκεντρώσει ένσημα από 43 χρόνια δουλειάς (αντί 42).
Καταργούνται επίσης -μόνο για τους νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας- προνόμια και «ειδικά καθεστώτα» διαφορετικών ηλικιών συνταξιοδότησης και παροχής επιδομάτων που απολαμβάνουν ορισμένοι κλάδοι εργαζόμενων. «Γλυκαντικό» στο πικρό ποτήρι αποτελεί η προτεινόμενη αύξηση της εγγυημένης κατώτατης σύνταξης σε περίπου 1.200 ευρώ τον μήνα.
Η κεντροαριστερή συμμαχία της αντιπολίτευσης και όλα τα εργατικά συνδικάτα ετοιμάζονται πλέον να δώσουν σκληρό αγώνα για να ανατρέψουν τα σχέδια του Μακρόν. Ηδη χθες βράδυ οι οχτώ βασικές εργατικές ενώσεις της χώρας ζήτησαν την προκήρυξη απεργίας στις 19 Ιανουαρίου. Ο πρώην τραπεζίτης όμως δεν κάνει πίσω, μολονότι το κόμμα του έχει χάσει την πλειοψηφία στη Βουλή και η ψήφιση της αντιδημοφιλούς μεταρρύθμισης εξαρτάται από τους δεξιούς Ρεπουμπλικανούς, που εμφανίζονται διατεθειμένοι να τη στηρίξουν με ανταλλάγματα.
«Αν ο Εμανουέλ Μακρόν θέλει να την κάνει τη μητέρα όλων των μεταρρυθμίσεων… για μας θα είναι η μητέρα όλων των μαχών», προειδοποίησε ο επικεφαλής του αριστερού εργατικού συνδικάτου FO, Φρεντερίκ Σουιγιό. «Η κυβέρνηση έχει δίκιο να φοβάται», τόνισε από την πλευρά της η Ματίλντ Πανό, επικεφαλής της Κ.Ο. της Ανυπότακτης Γαλλίας, καθώς -πέρα από το κύμα απεργιών και διαδηλώσεων- αυτό που τρέμει περισσότερο ο Γάλλος πρόεδρος είναι τυχόν επανάληψη μιας κοινωνικής εξέγερσης «από τα κάτω», όπως του κινήματος των «Κίτρινων Γιλέκων» το 2018, η συχνά βίαιη εκδήλωση ανυπακοής των οποίων ανάγκασε τότε τον «πρόεδρο των πλουσίων» σε υποχώρηση.
Το βάρος στους φτωχούς
Η μεταρρύθμιση μπορεί να εξοικονομήσει στο κράτος έως και 20 δισεκατομμύρια ευρώ τον χρόνο, αλλά «το πρόβλημα είναι ότι αυτά τα 20 δισ. θα επιβαρύνουν εξ ολοκλήρου τους φτωχότερους», έγραφε πρόσφατα στη Monde o Γάλλος οικονομολόγος και συγγραφέας, Τομά Πικετί. Αν δεν εξασφαλιστεί δε η κοινοβουλευτική στήριξη των Ρεπουμπλικανών, η Μπορν θα αποπειραθεί πιθανότατα να παρακάμψει την έγκριση της μεταρρύθμισης στην Εθνοσυνέλευση μέσω της εξουσίας που δίνει στους κυβερνώντες το γνωστό και μη εξαιρετέο άρθρο 49.3 του γαλλικού Συντάγματος, με κίνδυνο όμως να προκαλέσει την κατάθεση πρότασης μομφής εναντίον της κυβέρνησης και τελικά την πτώση της.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας