ΟΗΕ: Τουλάχιστον 45.000 γυναικοκτονίες σε οικογενειακό περιβάλλον το 2021

Την έκταση του ζητήματος των γυναικοκτονιών σε απόλυτους αριθμούς αποτυπώνει ο ΟΗΕ με νέα έκθεση για το 2021 που δημοσίευσε σήμερα.

Τουλάχιστον 81.000 γυναίκες και κορίτσια έχασαν τη ζωή τους στα χέρια γυναικοκτόνων το 2021, όπως δείχνει η έκθεση των Γυναικών του ΟΗΕ και του Γραφείου του ΟΗΕ για τα Ναρκωτικά και το Έκγλημα. Από αυτές, οι 45.000 αφορούν γυναικοκτονίες που διαπράχθηκαν σε οικογενειακό περιβάλλον, από κάποιο μέλος της οικογένειας, δηλαδή πατέρα, σύζυγο ή άλλο αντρικό συγγενικό πρόσωπο. Πρόκειται για πάνω από τις μισές (56%) του καταγεργαμένου αριθμού για το έτος.

Οι Γυναίκες του ΟΗΕ και το Γραφείο του ΟΗΕ για τα Ναρκωτικά και το Έγκλημα δήλωσαν ότι τα νούμερα ήταν «ανησυχητικά υψηλά», αλλά ο πραγματικός αριθμός των γυναικοκτονιών είναι πιθανό να είναι πολύ μεγαλύτερος.

4 στους 10 θανάτους δεν καταγράφηκαν ως γυναικοκτονίες

Περίπου 4 στους 10 θανάτους το 2021 δεν καταγράφηκαν ως γυναικοκτονίες επειδή δεν υπήρχαν επαρκή στοιχεία, αναφέρει η έκθεση. Τα επίσημα στοιχεία για τις γυναικοκτονίες παρέμειναν σε μεγάλο βαθμό αμετάβλητα την τελευταία δεκαετία.'

Πέρυσι, ο μεγαλύτερος αριθμός γυναικοκτονιών από άντρα συγγενή καταγράφηκε στην Ασία, με 17.800 νεκρές γυναίκες. Ωστόσο, η έρευνα έδειξε ότι οι γυναίκες και τα κορίτσια στην Αφρική κινδυνεύουν περισσότερο να σκοτωθούν από άντρες της οικογένειάς τους. Το ποσοστό των οικιακών δολοφονιών που σχετίζονται με το φύλο υπολογίστηκε σε 2,5 ανά 100.000 για το γυναικείο πληθυσμό της Αφρικής, σε σύγκριση με 1,4 στην Αμερική, 1,2 στην Ωκεανία, 0,8 στην Ασία και 0,6 στην Ευρώπη.

Η έκθεση σημειώνει επίσης ότι η πανδημία του κορονοϊού το 2020 συνέπεσε με μια σημαντική αύξηση των γυναικοκτονιών στη Βόρεια Αμερική και τη δυτική και νότια Ευρώπη. Στοιχεία από 25 χώρες σε Ευρώπη και Αμερική δείχνουν ότι οι αυξημένοι αριθμοί οφείλονταν σε μεγάλο βαθμό στις δολοφονίες που πραγματοποιήθηκαν από μέλη της οικογένειας εκτός από συζύγους και συντρόφους.

«Καμία γυναίκα ή κορίτσι δεν πρέπει να φοβάται για τη ζωή της εξαιτίας του φύλου της», δήλωσε η Γκάντα ​​Γουάλι, εκτελεστική διευθύντρια του Γραφείου του ΟΗΕ για τα Ναρκωτικά και το Έγκλημα.

Η Μπαρμπαρα Χιμένεζ-Σαντιάγκο, δικηγόρος ανθρωπίνων δικαιωμάτων και περιφερειακή συντονίστρια της Αμερικής για τα δικαιώματα των γυναικών της διεθνούς οργάνωσης Equality Now, είπε ότι πρέπει να διατίθενται ολοκληρωμένα δεδομένα για τις γυναικοκτονίες και οι στατιστικές θα πρέπει να περιλαμβάνουν θανάτους που προέρχονται και από άλλες μορφές βίας κατά γυναικών. Για παράδειγμα, μια γυναίκα που αυτοκτονεί μετά από βιασμό ή ένα κορίτσι που έμεινε έγκυος έπειτα από βιασμό και πεθαίνει κατά τη διάρκεια του τοκετού.

Πολλές χώρες εξακολουθούν να έχουν νόμους που κάνουν διακρίσεις εις βάρος των γυναικών και των κοριτσιών, πρόσθεσε η Χιμένεζ-Σαντιάγκο, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που νομιμοποιούν τον βιασμό εντός γάμου ή επιτρέπουν στους βιαστές να αποφύγουν την τιμωρία με το να παντρεύονται τα θύματα.

«Η ενδοοικογενειακή βία εξακολουθεί να θεωρείται συνήθως μια ιδιωτική "οικογενειακή" υπόθεση σε ορισμένα μέρη του κόσμου», εξήγησε. «Η αστυνομία και οι εισαγγελείς συχνά δεν παίρνουν σοβαρά τις υποθέσεις κακοποίησης και η ενοχοποίηση των θυμάτων είναι ευρέως διαδεδομένη. Αυτό αποτρέπει τις γυναίκες και τα κορίτσια από το να καταγγείλουν παραβιάσεις. Οι παραβιαστές μένουν ατιμώρητοι και αυτό καλλιεργεί μια κουλτούρα ατιμωρησίας που διαιωνίζει την περαιτέρω κατάχρηση».

Η συντριπτική πλειοψηφία (81%) των ανθρωποκτονιών παγκοσμίως διαπράττονται εναντίον ανδρών και αγοριών, αλλά αυτοί κινδυνεύουν περισσότερο να σκοτωθούν από κάποιον εκτός της οικογένειάς τους, σε αντίθεση με τις γυναίκες. Από όλα τα θύματα ανθρωποκτονιών ανδρών το 2021, μόνο το 11% περίπου σκοτώθηκε από σύντροφο ή συγγενή, σύμφωνα με την έκθεση.