Την ώρα που πολλοί στην Ευρώπη είναι τις τελευταίες μέρες απασχολημένοι με το να κλαίνε τη βασίλισσα Ελισάβετ, οι Σουηδοί έχουν σοβαρότερους, αντικειμενικούς λόγους για να κλάψουν. Εφόσον, φυσικά, πραγματοποιηθούν οι δυσοίωνες προβλέψεις που δείχνουν ραγδαία άνοδο της Ακρας Δεξιάς εν όψει των αυριανών βουλευτικών εκλογών, με την προοπτική να αναδειχτεί ακόμα και δεύτερη μεγαλύτερη πολιτική δύναμη της χώρας υποσκελίζοντας την παραδοσιακή Δεξιά. Και όχι μόνο αυτό, αλλά και να συμμετάσχει στην κυβέρνηση για πρώτη φορά στα σουηδικά χρονικά, στο πλαίσιο ενός ευρύτερου δεξιού σχηματισμού.
Tα γκάλοπ δείχνουν τη Σοσιαλδημοκράτισσα Μαγκνταλένα Αντερσον, την πρώτη γυναίκα πρωθυπουργό της Σουηδίας, να χαίρει υψηλής δημοτικότητας και το κόμμα της να έρχεται μεν πρώτο, αλλά με ποσοστά που κυμαίνονται μεταξύ 26% και 30%, γύρω από το ιστορικό χαμηλό του 28,3% που πέτυχαν το 2018. Οι Μετριοπαθείς, που εκπροσωπούν την παραδοσιακή Κεντροδεξιά, έχουν κατρακυλήσει στις περισσότερες δημοσκοπήσεις στην τρίτη θέση με μέσο ποσοστό γύρω στο 17%, ενώ το ακροδεξιό ξενοφοβικό κόμμα των Σουηδών Δημοκρατών (SD) έχει πάρει κεφάλι σκαρφαλώνοντας κοντά στο 20%.
Επειδή κανένα κόμμα δεν συγκεντρώνει αυτοδυναμία με τέτοια ποσοστά, το μυστικό κρύβεται στην πρόσθεση. Κι εδώ τα γκάλοπ δείχνουν περίπου μοιρασμένες τις πιθανότητες να κυβερνηθεί η Σουηδία από έναν κεντροαριστερό συνασπισμό κομμάτων όσο και από έναν δεξιό-ακροδεξιό ή από μια κεντροδεξιά συμμαχία με την κοινοβουλευτική στήριξη της Ακρας Δεξιάς. Για να γίνει αυτό, θα πρέπει τα κόμματα του «δημοκρατικού τόξου» να υπερβούν ένα τεράστιο ταμπού και ο επικεφαλής των Μετριοπαθών Ουλφ Κρίστερσον να καταπιεί τη δημόσια δέσμευσή του να μη συνεργαστεί «ποτέ των ποτών» με τους πρώην νεοναζί.
Πολλά όμως έχουν αλλάξει ραγδαία στη Σουηδία. Με ιδιαίτερη ευκολία, εξάλλου, η πρωθυπουργός Αντερσον πήρε πολύ πρόσφατα μια απόφαση που θα έκανε τα κόκαλα του Ολαφ Πάλμε να τρίζουν: να ξεκινήσει τη διαδικασία για την ένταξη στο ΝΑΤΟ καταπατώντας τόσο την επί δύο αιώνες σουηδική ουδετερότητα, όσο και την ιστορική γραμμή του σουηδικού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος. Ομως, οι πολίτες δεν απασχολούνται ιδιαίτερα με την υποτιθέμενη ρωσική απειλή, όσο με ζητήματα της καθημερινότητας: κόστος ζωής, διατήρηση του κοινωνικού κράτους, εγκληματικότητα, μετανάστευση.
Η τροχιά του τρόμου
Στα δύο τελευταία ειδικά στηρίχτηκε το κόμμα των Σουηδών Δημοκρατών, το οποίο προήλθε από παλιές νεοναζιστικές παραφυάδες, μπήκε για πρώτη φορά στη Βουλή το 2010, «εξωραΐστηκε» κατά τα πρότυπα του γαλλικού και άλλων ευρωπαϊκών αδελφών κομμάτων και σήμερα, υπό την ηγεσία του Γίμι Οκεσον, ετοιμάζεται να διαδραματίσει κομβικό ρόλο στην πολιτική σκηνή.
«Οι Σουηδοί Δημοκράτες τώρα αντιμετωπίζονται ως ένας πιθανός κυβερνητικός εταίρος. Αυτό θεωρούνταν αδύνατο στις προηγούμενες εκλογές, όμως τα πράγματα έχουν αλλάξει», λέει στο Associated Press ο Αντερς Σάνερστεντ, καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Λουντ στη Νότια Σουηδία. Ο Σουηδός καθηγητής θεωρεί ημερομηνία-ορόσημο για τη μεγάλη άνοδο της Ακρας Δεξιάς το 2015, όταν η χώρα του υποδέχτηκε τον αριθμό-ρεκόρ μέσα σε ένα έτος των 163.000 προσφύγων κυρίως από τη Συρία και το Αφγανιστάν. Βούτυρο στο ψωμί όσων ανησυχούν για την αλλοίωση της λευκής και χριστιανικής σουηδικής ταυτότητας, αλλά και για την έξαρση της εγκληματικότητας την οποία αποδίδουν κυρίως σε συμμορίες μεταναστών.
Αποτέλεσμα, στις φετινές εκλογές να κυριαρχήσει σε όλο το πολιτικό φάσμα η ατζέντα της Δεξιάς. «Η εγκληματικότητα, η μετανάστευση βρίσκονται στο προσκήνιο, ενώ, όταν δει κανείς την Ιστορία, οι σουηδικές εκλογές είχαν ανέκαθεν για θέματα το κράτος πρόνοιας, την οικονομία, την απασχόληση. Πρόκειται για μια τεκτονική αλλαγή», παρατηρεί ο Αντερς Λίντμπεργκ, αρθρογράφος της αριστερής εφημερίδας Aftonbladet.
Ακολουθώντας το γενικότερο κλίμα, η Σοσιαλδημοκράτισσα Αντερσον παραδέχτηκε ότι η ένταξη των μεταναστών απέτυχε σε πολλές συνοικίες, επισφραγίζοντας τη στροφή προς τα δεξιότερα του κόμματός της απέναντι στο προσφυγικό και μεταναστευτικό ζήτημα τα τελευταία χρόνια. Ακόμα και αν δεν συμμετάσχει στην κυβέρνηση, η Ακρα Δεξιά έχει ήδη σημειώσει μια νίκη.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας