Την ίδια μέρα που ο πρόεδρος της Πορτογαλίας Καβάκο Σίλβα ανακοίνωσε ότι οι εκλογές θα διεξαχθούν στις 4 Οκτωβρίου, χιλιάδες εργαζόμενοι κατέβηκαν στους δρόμους της Λισαβόνας, διαδηλώνοντας κατά της κυβέρνησης και απαιτώντας να δοθεί τέλος στη λιτότητα, που ήρθε για να μείνει κι ας έφυγαν τα μνημόνια.
«Ενάντια στην επισφάλεια και υπέρ της προάσπισης των μισθών», «Οχι στην πολιτική της Δεξιάς», αλλά και «Κάτω η κυβέρνηση» ήταν τα βασικά συνθήματα των διαδηλωτών που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του πανίσχυρου και προσκείμενου στο Κομμουνιστικό Κόμμα συνδικάτου CGTP, το οποίο με τα 600.000 μέλη του έχει δώσει τον τόνο των κινητοποιήσεων στα γκρίζα χρόνια της κρίσης.
«Είναι η στιγμή να πούμε σε αυτή την κυβέρνηση “Φτάνει”. Πρέπει να αλλάξουμε πορεία και να επαναδιαπραγματευτούμε το χρέος, να υπερβούμε τους δημοσιονομικούς κανόνες για τους προϋπολογισμούς και να βρούμε πόρους για την ανάπτυξη της χώρας», δήλωσε ο γενικός γραμματέας του CGTP, Αρμένιο Κάρλος.
«Μπουχτήσαμε με αυτή την πολιτική. Ζήσαμε όσα ζει σήμερα η Ελλάδα. Οι μισθοί είναι απελπιστικά χαμηλοί και οι Πορτογάλοι είναι όλο και φτωχότεροι» έλεγε ένας 49χρονος διαδηλωτής στους δημοσιογράφους, ενώ δίπλα του άλλος προσέθετε «Φτάνει πια. Είμαι 36 ετών. Εγώ έχω δουλειά αλλά μεγάλο μέρος της γενιάς μου αναγκάστηκε να μεταναστεύσει στη Γαλλία, την Ελβετία, τη Γερμανία ή την Αγγλία».
Το 2011 η Πορτογαλία ζήτησε ένα «πακέτο διάσωσης» 78 δισ. ευρώ με αντάλλαγμα ένα σκληρό πρόγραμμα περικοπών και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.
Το πρόγραμμα ολοκληρώθηκε τον Μάιο του 2014 όταν και αποχώρησε επίσημα η τρόικα. Επειτα από τρία χρόνια εξοντωτικής λιτότητας, η ανεργία είχε αυξηθεί κατά 25%, το δημόσιο χρέος –μη βιώσιμο το 2010, πόσο μάλλον τώρα– είχε εκτοξευθεί στο 130% του ΑΕΠ και η λέξη που επέλεξαν οι Πορτογάλοι για να χαρακτηρίσουν τη χρονιά της εξόδου από το μνημόνιο δεν ήταν η «διάσωση» ή η «απαλλαγή», αλλά η «διαφθορά».
Εναν χρόνο μετά το τέλος του μνημονίου τίποτα δεν έχει αλλάξει, εκτός από τ φυλάκιση για φοροδιαφυγή και ξέπλυμα βρόμικου χρήματος του σοσιαλιστή τότε πρωθυπουργού Ζοζέ Σόκρατες που έφερε την τρόικα στην Πορτογαλία, προτού παραδώσει την εξουσία στους σοσιαλδημοκράτες του νυν πρωθυπουργού Πέντρο Πάσος Κοέλιο.
Η κυβέρνησή του μιλά για ανάπτυξη 1,6% φέτος, αλλά ένας στους πέντε Πορτογάλους ζει κάτω από το όριο της φτώχειας με λιγότερα από 411 ευρώ τον μήνα και το 34,4% των νέων είναι άνεργοι.
Η αποχωρήσασα –κατά τα άλλα– τρόικα επιστρέφει κάθε εξάμηνο για να ελέγξει προϋπολογισμούς και δαπάνες ώστε να εξασφαλίζει πως η χώρα... βαδίζει στον ορθό δρόμο.
Και ο πρωθυπουργός Κοέλιο διαμηνύει στους πολίτες πως χρειάζονται κι άλλες θυσίες, κι άλλες ιδιωτικοποιήσεις, κι άλλες περικοπές.
Οι πρώτοι διδάξαντες αυτόν τον δρόμο, οι σοσιαλιστές, πέρσι, μετά την ανάληψη της ηγεσίας τους από τον πρώην δήμαρχο Λισαβόνας Αντόνιο Κόστα, έκαναν στροφή στα αριστερά και πλέον υπόσχονται αλλαγή πλεύσης.
Με τις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου να πλησιάζουν και αυτή την τακτική να αποδίδει δημοσκοπικά, ο Κόστα επιτίθεται επανειλημμένα κατά του ΔΝΤ και των «καταστροφικών του μέτρων», υπόσχεται αύξηση των δαπανών για παιδεία, υγεία και κοινωνική μέριμνα, συμπληρωματικό εισόδημα για τους πλέον χαμηλόμισθους και υιοθέτησε τα αιτήματα των διαδηλωτών για επιστροφή στην εβδομάδα των 35 ωρών από 40 και αναστολή των ιδιωτικοποιήσεων.
Προειδοποίησε μάλιστα τους σοσιαλδημοκράτες να σταματήσουν πάραυτα κάθε διαδικασία ιδιωτικοποίησης μεταφορών, νερού και περιβάλλοντος που προωθούν γιατί στερούνται νομιμότητας: «Τέτοιες αποφάσεις πρέπει να εκτιμηθούν από την κυβέρνηση που θα προκύψει από τις εκλογές. Δεν μπορεί η απερχόμενη κυβέρνηση, τις τελευταίες εβδομάδες της διακυβέρνησής της, να καταλήξει σε μια διαδικασία ιδιωτικοποιήσεων και παραχωρήσεων που δεν έχει τη στήριξη της πλειονότητας των Πορτογάλων».
Μπροστά οι σοσιαλιστές
Η τελευταία δημοσκόπηση δίνει προβάδισμα στο Σοσιαλιστικό Κόμμα με 36,7%, η κυβερνώσα συμμαχία σοσιαλδημοκρατών και χριστιανοδημοκρατών φέρεται στο 34,6%, ενώ ο υπό την ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος συνασπισμός CDU αυξάνει στο 10,2%.
Αντίθετα, το Μπλόκο της Αριστεράς που στην αρχή της κρίσης φάνταζε ικανό να συσπειρώσει την εναλλακτική μαρξιστική Αριστερά, χάνει δυνάμεις και περιορίζεται σε ένα 4,8%.
Οσο για το Juntos Podemos και το Nos Ciudadaos, που εμφανίστηκαν πρόσφατα στα πρότυπα των ισπανικών Podemos και Ciudadanos είναι προς το παρόν μια πρόχειρη... μεταφύτευση και δεν φαίνεται να έχουν καμιά τύχη.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας