Ο πρόσφατος «θρίαμβος» του κόμματός του στις βουλευτικές εκλογές της 3ης Απριλίου, με την εκ νέου κατάκτηση της πλειοψηφίας των δύο τρίτων στη Βουλή στη Βουδαπέστη, επαναβεβαιώνει και ενισχύει ακόμη περισσότερο την εδώ και δώδεκα χρόνια επικυριαρχία του δεξιοεθνικιστή Ούγγρου πρωθυπουργού Βίκτορ Ορμπαν, όπως και την αμφιλεγόμενη στάση του απέναντι στις Βρυξέλλες, με τις οποίες έχει βρεθεί επανειλημμένα αντιμέτωπος στο παρελθόν, θέτοντας ο ίδιος ώς και το ενδεχόμενο εξόδου της Ουγγαρίας από την Ευρωπαϊκή Ενωση.
Ο ίδιος κατάφερε με μεγάλη επιτυχία να συσπειρώσει τον πληθυσμό στη γραμμή του σε σχέση με τον ρωσικό πόλεμο κατά της Ουκρανίας και με τον ισχυρισμό του ότι μόνο αυτός θα μπορούσε να «κρατήσει την Ουγγαρία έξω από τον πόλεμο» διέψευσε τη στενή του σχέση με την ηγεσία στη Μόσχα.
Από την άλλη πλευρά, υποστήριξε με μισή καρδιά τις κυρώσεις της Ε.Ε. κατά της Ρωσίας, κατηγορώντας ταυτόχρονα την ουγγρική αντιπολίτευση –χωρίς ωστόσο να παρουσιάσει κανένα στοιχείο– ότι θα «έσερνε τη χώρα στον πόλεμο», δήθεν ζητώντας την αποστολή όπλων και στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία.
Η εγγύτητά του με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν θεωρείται ανησυχητική από τις Βρυξέλλες, που του ασκούν κριτική ότι ακόμη και μετά τη στρατιωτική εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, ο Ορμπαν δεν αποστασιοποιήθηκε πραγματικά από αυτόν, ενώ ενδεικτικά επισημαίνουν την απουσία του από μια κοινή επίσκεψη αλληλεγγύης στο Κίεβο των ομοϊδεατών του, της Τσεχίας και της Πολωνίας, από την «Ομάδα Βίσεγκραντ».
Η απόφαση-ορόσημο της 16ης Φεβρουαρίου από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, με την οποία αυτό απέρριψε τις προσφυγές της Ουγγαρίας και της Πολωνίας κατά του μηχανισμού αιρεσιμότητας που θεσπίστηκε τον Δεκέμβριο του 2020 και προβλέπει την περικοπή κοινοτικών κονδυλίων για παραβιάσεις του κράτους δικαίου, δίνει στην επίσημη Βουδαπέστη το ίσως επιδιωκόμενο από μέρους της πρόσχημα για συζήτηση ενδεχόμενου «Huxit», της εξόδου της χώρας από την Ευρωπαϊκή Ενωση, κατά το πρότυπο της Βρετανίας.
Παραμονές εκείνης της συνεδρίασης του Δικαστηρίου στο Λουξεμβούργο, ο Βίκτορ Ορμπαν μιλώντας σε σύναξη οπαδών του κόμματός του είχε δώσει την πρώτη σχετική γεύση σε ανώτατο επίπεδο προειδοποιώντας, για πρώτη φορά επίσημα, για το ενδεχόμενο εξόδου από την Ε.Ε., της οποίας τα αρμόδια όργανα και ανθρωπιστικές οργανώσεις τον κατηγορούν εδώ και χρόνια για κατάλυση της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου στη χώρα του, έχοντας ο ίδιος μέχρι τώρα συγκρατήσει τις απειλές για ένα «Huxit».
Καταγγέλλοντας τις Βρυξέλλες για μισαλλοδοξία και για «ιερό πόλεμο, τζιχάντ» εναντίον της Ουγγαρίας ο Ορμπαν απαίτησε από την Ε.Ε. «ανοχή» απέναντι στη χώρα του, διότι, σύμφωνα με τον ίδιο, «διαφορετικά δεν θα είναι δυνατόν να συνεχίσουμε σε κοινό δρόμο». Διατεινόταν ταυτόχρονα ότι η Ουγγαρία θέλει να διατηρήσει την Ε.Ε. ενωμένη «παρά την αυξανόμενη πολιτισμική αποξένωση», γι’ αυτό και, κατά την άποψή του, η Βουδαπέστη έχει κάνει επανειλημμένα σχετικές προτάσεις.
Η απορριπτική ετυμηγορία της 16ης Φεβρουαρίου από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο θεωρείται από την ουγγρική κυβέρνηση «κατάχρηση εξουσίας» από την Ενωση και «πολιτική απόφασή» της σε σχέση και με το δημοψήφισμα, το οποίο διενεργήθηκε την ίδια ημέρα με τις βουλευτικές εκλογές, για την «προστασία των παιδιών» - δηλαδή τη νομοθεσία που περιορίζει την αναφορά σε θέματα «αλλαγής φύλου και ομοφυλοφιλίας» στα ουγγρικά σχολεία.
«Ημιεπίσημα», η συζήτηση για το ενδεχόμενο εξόδου της Ουγγαρίας από την Ε.Ε. είχε ξεκινήσει στα μέσα του περασμένου Αυγούστου από την εφημερίδα Magyar Nemzet που θεωρείται φερέφωνο της κυβέρνησης στη Βουδαπέστη, και αυτό για ένα θέμα που προηγουμένως θεωρούνταν ταμπού ακόμη και στους ουγγρικούς κυβερνητικούς κύκλους και για το οποίο, παρά τον βαθύ πολιτικό διχασμό, φαίνεται να υπάρχει μια διακομματική και κοινωνική συναίνεση, μια από τις πολύ σπάνιες που εξακολουθούν να ισχύουν στη χώρα.
Στη σχετική αρθρογραφία της εφημερίδας αναφερόταν, μεταξύ άλλων, ότι «τώρα πρέπει επιτέλους να εξετάσουμε σοβαρά την ενδεχόμενη έξοδό μας από μια συνομοσπονδία κρατών που αιμορραγεί από χιλιάδες πληγές, παρουσιάζει αυτοκρατορικά συμπτώματα και είναι απαξιωτική και αλαζονική με τα κράτη-μέλη της Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης».
Ο αρθρογράφος, πολιτικός επιστήμονας Τάμας Φριτς, γνωστός για τις ριζοσπαστικές και συχνά ωμά δεξιές θέσεις του, αλλά και ηγετικό στέλεχος σημαντικών οργανώσεων που σχετίζονται με τον Ορμπαν, διατεινόταν πως «οι δρόμοι μας έχουν αποκλίνει και ενώ η Δύση ήδη σκόπιμα παραβιάζει τα χριστιανικά ήθη και τις αξίες και αντί αυτού διακηρύσσει την οικοδόμηση μιας κοσμοπολίτικης, απρόσωπης παγκόσμιας κοινωνίας βασισμένης στην ασυγκράτητη αυτοκαταστροφή του ατόμου, εμείς οι Ούγγροι, Πολωνοί και Κεντροευρωπαίοι παραμένουμε σταθερά στα πολιτιστικά και θρησκευτικά μας θεμέλια χιλιετιών».
Αντιδρώντας τότε, πολιτικοί της ουγγρικής αντιπολίτευσης έβλεπαν τον Βίκτορ Ορμπαν και τον κύκλο των στενών έμπιστων ανθρώπων του πίσω από την αρθρογραφία στη Magyar Nemzet και κατήγγελλαν πως «η εκστρατεία του για την έξοδο της πατρίδας μας από την Ευρωπαϊκή Ενωση έχει ξεκινήσει», όπως επίσης ότι «όποιος ψηφίζει τον Ορμπαν από εδώ και στο εξής, ψηφίζει για το τέλος της παραμονής μας στην Ε.Ε.».
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας