Το 2015 οι ηγέτες της Ε.Ε. έχυναν κροκοδείλια δάκρυα για τον 3χρονο Αλάν Κούρντι από το Κομπάνι της Συρίας, το πτώμα του οποίου είχε ξεβραστεί σε ακτή της Αλικαρνασσού στην Τουρκία, μετά τη βύθιση της βάρκας με την οποία το προσφυγόπουλο-σύμβολο και η οικογένειά του είχαν αποπειραθεί να φτάσουν στην Κω.
Σαν να μην πέρασε μια μέρα, εν έτει 2021 έρχονται κυριολεκτικά στην επιφάνεια -αυτή τη φορά στην κολασμένη Λιβύη- μακάβρια πειστήρια που καταδεικνύουν ωμά τις φονικές συνέπειες της πολιτικής αποτροπής της Ε.Ε. και της εγκληματικής άρνησής της να σώζει ανθρώπινες ζωές στην Κεντρική Μεσόγειο. Ταυτόχρονα δε, σε μια άλλη πλευρά του προσφυγικού/μεταναστευτικού «νομίσματος», συνεχίζεται το δράμα εκατοντάδων ασυνόδευτων ανήλικων στη Θέουτα, θύλακα της Ισπανίας στο Μαρόκο, την ώρα που η άκρως διχασμένη Ε.Ε. εξακολουθεί να πηγαίνει από αναβολή σε αναβολή τη λήψη αποφάσεων για τη νέα (αντι)μεταναστευτική πολιτική της.
Η -βολικά αθέατη- μακροχρόνια τραγωδία στα εξωτερικά σύνορα της Ευρώπης-φρούριο ξαναπήρε σάρκα και οστά μέσα από τις φωτογραφίες των πτωμάτων παιδιών και γυναικών που ξεβράστηκαν σε ακτή της Ζουάρα στη Λιβύη, μετά την αποτυχημένη προσπάθειά τους να φτάσουν σε ευρωπαϊκό έδαφος με κάποια από τα καρυδότσουφλα που αποπλέουν και βυθίζονται -όλο και συχνότερα τελευταία- ανοιχτά της Λιβύης ή της γειτονικής Τυνησίας.
Τις σπαραξικάρδιες εικόνες ανέβασε στο twitter ο ιδρυτής της ισπανικής οργάνωσης διάσωσης Proactiva Open Arms, Οσκαρ Καμπς: «Είμαι ακόμα σοκαρισμένος από τη φρίκη των φωτογραφιών. Αυτά τα μικρά παιδιά και οι γυναίκες είχαν όνειρα και φιλοδοξίες για τη ζωή. Είχαν εγκαταλειφθεί για περισσότερο από τρεις μέρες σε μια ακτή στη Ζουάρα της Λιβύης. Κανένας δεν νοιάζεται γι’ αυτά»…
«Δεν είναι θέμα “δυστυχημάτων” ή απρόβλεπτων “κακοτυχιών”. Η Ευρώπη θα πρέπει να λογοδοτήσει, επειδή αυτές οι τραγωδίες επαναλαμβάνονται υπό το βλέμμα των αρχών στη Μεσόγειο», συνέχισε το δριμύ κατηγορώ κατά της Ε.Ε. ο Καμπς, «φωτογραφίζοντας» πρωτίστως την Ιταλία και τις παλιότερες βρόμικες συμφωνίες της με τη λιβυκή κυβέρνηση και ακτοφυλακή, παρότι η τελευταία αποτελεί συγκοινωνούν δοχείο με ντόπιες πολιτοφυλακές και συμμορίες διακινητών.
«Οι άνθρωποι αυτοί δεν “εξαναγκάστηκαν να πεθάνουν” μόνο από διακινητές, αλλά από όσες κυβερνήσεις διαπραγματεύτηκαν με τη λιβυκή μαφία. Νομιμοποίησαν, επομένως, εγκληματικές οργανώσεις με αντάλλαγμα λίγο περισσότερα βαρέλια πετρελαίου και λίγο λιγότερους μετανάστες. Χωρίς να ζητήσουν καν ως αντάλλαγμα τον ελάχιστο έστω σεβασμό για θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα στα στρατόπεδα-φυλακές. Και τώρα οι φατρίες της λιβυκής μαφίας ανεβάζουν ξανά την τιμή και εκβιάζουν τις κυβερνήσεις μας».
Το θέμα έθιξε δημόσια ο τεχνοκράτης Ιταλός πρωθυπουργός Μάριο Ντράγκι, μετά την ολοκλήρωση της συνόδου κορυφής της Ε.Ε. «Αποσιωπώντας το πρόβλημα των μεταναστών, δεν λύνεται. Οι τελευταίες εικόνες παιδιών (σ.σ. των πτωμάτων τους σε λιβυκή ακτή) είναι απαράδεκτες», υπογράμμισε, επισημαίνοντας ότι έκανε αναφορά για το μεταναστευτικό στη σύνοδο. «Χρειάζεται μια αλληλέγγυα απάντηση, όχι αδιαφορία», συμπλήρωσε ο Ντράγκι, θίγοντας παράλληλα τις πρόσφατες μαζικές αφίξεις τουλάχιστον δύο χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών στη Λαμπεντούζα. «Πιστεύουμε ότι θα έχουμε τη στήριξη της Ευρώπης σε ό,τι αφορά το άνοιγμα ανθρωπιστικών διαδρόμων. Μέχρι την επόμενη σύνοδο θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε μόνοι μας το όλο πρόβλημα. Στη συνέχεια, η σύνοδος κορυφής θα πρέπει να βρει μια αποτελεσματική και αλληλέγγυα λύση».
Δεδομένων των τοξικών διαφωνιών στις τάξεις της Ε.Ε., το πιθανότερο είναι να στηθεί και το φετινό καλοκαίρι ένας ad hoc μηχανισμός κατανομής και εθελοντικής αποδοχής αιτούντων άσυλο από Ιταλία και Μάλτα ανάμεσα σε λίγες χώρες που προθυμοποιούνται να κάνουν κάτι τέτοιο, όπως προανήγγειλε κατ’ ουσία η Ευρωπαία επίτροπος Εσωτερικών Υποθέσεων, καθώς η πολυδιαφημισμένη μεταρρύθμιση της Συνθήκης του Δουβλίνου καθυστερεί χρόνια τώρα. Με συνέντευξή της τις προάλλες στη Repubblica, η Ιλβα Γιόχανσον επιβεβαίωσε πάντως ότι το ευρωπαϊκό μπλοκ επιδιώκει πλέον να συνάψει (αντι)μεταναστευτικές συμφωνίες με Λιβύη και Τυνησία, προσφέροντας οικονομική βοήθεια με αντάλλαγμα τη «διαχείριση των συνόρων» τους, όπως αποκαλείται ευφημιστικά η -συχνά θανατηφόρα- αποτροπή ανθρώπων, που αναζητούν διεθνή προστασία, από το να φτάσουν στην ευρωπαϊκή επικράτεια.
Αυτήν ακριβώς τη δέσμευση αποτροπής στη μεθόριο, βάσει ανάλογης συμφωνίας με την Ισπανία, χρησιμοποίησε την περασμένη βδομάδα το Μαρόκο για να εκβιάσει την ισπανική κυβέρνηση, επιτρέποντας πρακτικά σε 8.000 με 10.000 μετανάστες και πρόσφυγες να περάσουν στον ισπανικό θύλακα της Θέουτα και λίγες εκατοντάδες στον έτερο ισπανικό θύλακα της Μελίγια, που περικλείονται από τα μοναδικά χερσαία (και εξωτερικά) σύνορα της Ε.Ε. στην Αφρική. Μιλώντας στη σύνοδο κορυφής, ο Ισπανός πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ έκανε λόγο για «πρωτοφανή κρίση μεταξύ Ε.Ε. και Μαρόκου», επισημαίνοντας μεν πως οι σχέσεις των δύο πλευρών είναι «στρατηγικές», θα πρέπει όμως να εδράζονται στην «εμπιστοσύνη» και στον «σεβασμό για τα σύνορα της Ευρώπης, για τα σύνορα της Ισπανίας σε Θέουτα και Μελίγια».
Αφού εργαλειοποίησε χιλιάδες ανθρώπους και προκάλεσε έμμεσα τον θάνατο δύο, σε μια εκβιαστική επίδειξη δύναμης και εκδίκησης με αφορμή τη νοσηλεία στην Ισπανία ενός άσπονδου αντιπάλου του, του επικεφαλής του κινήματος ανεξαρτητοποίησης της Δυτικής Σαχάρας, η μαροκινή κυβέρνηση προσώρας... μαζεύτηκε. Οι δε ισπανικές αρχές απέλασαν με συνοπτικές διαδικασίες πίσω στη μαροκινή επικράτεια τους περισσότερους μετανάστες και πρόσφυγες, αφήνοντας όμως προσωρινά στη Θέουτα (ως οφείλουν νομικά) 800-1.000 ασυνόδευτα ανήλικα, ανάμεσά τους πολλά παιδιά από το ίδιο το Μαρόκο που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα και δεν θέλουν να επαναπατριστούν.
Αρκετά ανήλικα κοιμούνται αβοήθητα στους δρόμους, ενόσω εντείνονται οι προσπάθειες να βρεθούν οι γονείς τους. Επεισόδια μεταξύ διαδηλωτών και αστυνομίας προκάλεσε στο μεσοδιάστημα η προβοκατόρικη απόβαση στη Θέουτα του αρχηγού του ακροδεξιού ισπανικού κόμματος Vox, Σαντιάγο Αμπασκάλ, που έσπευσε να εκμεταλλευτεί την κρίση για ίδιον όφελος - στο πλαίσιο πάντα του στενού μαρκαρίσματος του σοσιαλιστή Σάντσεθ από σύσσωμη τη Δεξιά (και) για το μεταναστευτικό ζήτημα.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας