Ο Ιάσονας Αποστολόπουλος, που συμμετέχει εδώ και χρόνια σε διασωστικά πλοία, περιγράφει σε ανάρτησή του στο Facebook, τη «μεγαλύτερη ομηρία ναυαγών-μεταναστών στη ναυτιλιακή ευρωπαϊκή ιστορία».
Πρόκειται για μια ομάδα μεταναστών, που ήταν αποκλεισμένη πάνω σε ένα δεξαμενόπλοιο στη Μεσόγειο για περισσότερο από ένα μήνα, και η οποία αποβιβάστηκε προχθές (Σάββατο) στο λιμάνι του Ποτσάλο της Σικελίας, δίνοντας τέλος σε έναν «εφιάλτη».
Μεταξύ άλλων, ο Έλληνας διασώστης μιλά για τις άθλιες συνθήκες που βίωσαν οι «φυλακισμένοι ναυαγοί», οι οποίοι «πάλευαν μόνοι τους, όμηροι της ευρωπαϊκής πολιτικής των συνόρων».
Χαρακτηριστικά αποσπάσματα από την ανάρτηση του Ιάσονα Αποστολόπουλου:
► Όλα ξεκίνησαν στις 2 Αυγούστου όταν μια βάρκα με 27 ανθρώπους δραπέτευσε από την ζώνη φρίκης της Λιβύης. Μετά από 2 μέρες περιπλάνησης στην Μεσόγειο, τα καύσιμα τελείωσαν κάπου κοντά στην Μάλτα. Απεγνωσμένα ζητούσαν βοήθεια από όποιο πλοίο περνούσε. Το πρώτο τάνκερ που βρέθηκε στον δρόμο τους, όχι μόνο αρνήθηκε να τους διασώσει αλλά τους απείλησε «αν δεν φύγετε θα σας βουλιάξουμε». Ευτυχώς, μετά από άλλες 12 ώρες, το δανέζικο τάνκερ, Marsk Étienne, διέσωσε τους ανθρώπους και τότε ξεκίνησε το νέο τους μαρτύριο.
► Παρόλο που οι πρόσφυγες ήταν στην ζώνη διάσωσης της Μάλτας, το μαλτέζικο κράτος όχι μόνο αρνήθηκε πραξικοπηματικά να τους δώσει λιμάνι, όπως υποχρεούται από τον νόμο, αλλά αρνήθηκε ακόμα την πιο στοιχειώδη βοήθεια στους ναυαγούς. Ούτε φαγητό, ούτε νερό, ούτε περίθαλψη.
Ελάχιστοι είχαν σηκώσει το θέμα. Οι φυλακισμένοι ναυαγοί πάλευαν μόνοι τους, όμηροι της ευρωπαϊκής πολιτικής των συνόρων, όπως οι χιλιάδες εγκλωβισμένοι στα κέντρα της Λιβύης και στα ελληνικά χοτ σποτ. 40 μέρες ξεχασμένοι από όλους, καμια ανθρωπιστική οργάνωση δεν τους επισκέφθηκε, κανένα μεγάλο μέσο δεν ασχολήθηκε μαζί τους (πέρα από Guardian) κανένας γιατρός δεν τους εξέτασε, παρόλο που όλοι τους είναι θύματα βασανιστηρίων στην Λιβύη, παρόλο που ανάμεσα τους υπήρχε μια έγκυος γυναίκα και 1 παιδί.
► Οι ναυαγοί ήταν εξουθενωμένοι και σε πολύ ζόρικη ψυχολογική κατάσταση. Την προηγούμενη βδομάδα, τρεις από αυτούς βούτηξαν στην θάλασσα κολυμπώντας μακρυά και το πλήρωμα αναγκάστηκε να τους ξαναδιασώσει. Πολλοί άνθρωποι ήταν σε πλήρη απόγνωση και κάποιοι εκδήλωσαν σκέψεις αυτοκτονίας. Δίπλα τους στεκόταν ένα ομοίωμα κρεμασμένου με την επιγραφή «δεν μπορούμε να είμαστε άλλο εδώ».
► Παρόλα αυτά ήταν αποφασισμένοι να παλέψουν. Είχαν μόλις ξεκινήσει την δεύτερη απεργία πείνας με μοναδικό αίτημα να βγουν στην ακτή. Αρνούνταν κάθε συνομιλία και διαπραγμάτευση με τον καπετάνιο του τάνκερ μέχρι να βρεθεί λύση. Πέταξαν μαζικά γράμματα κλεισμένα σε μπουκάλια, «σώστε μας». Οι συνθήκες ήταν άθλιες. Ζούσαν σε ένα υπαίθριο κατάστρωμα, χωρίς τουαλέτα και έκαναν μπάνιο με ένα λάστιχο που τους ψέκαζε το πλήρωμα.
► Ακόμα και απέναντι μας ήταν πολύ καχύποπτοι. Έχοντας χάσει την εμπιστοσύνη τους σε όλους, αρνήθηκαν να δεχτούν την εξέταση από την ιατρική μας ομάδα. Δεν ήξεραν ποιοι είμαστε. Νόμιζαν ότι είναι ένα ακόμα κόλπο των αρχών για να παρατείνουν το μαρτύριο τους.
►Όλοι ηταν σκληρά βασανισμένοι στην Λιβύη με ουλές από μαχαιριές και πυροβολισμούς. Αυτούς τους ανθρώπους άφησαν στην θάλασσα για 40 μέρες και θα τους άφηναν για πολύ περισσότερο αν δεν επεμβαίναμε.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας