Στη Βρετανία οι εσωτερικές αναταράξεις στο στρατόπεδο των Εργατικών δεν έχουν τελειωμό. Σε συνέχεια των διαρροών που αποκαλύφθηκαν εν μέσω πανδημίας στα μέσα Απριλίου και οι οποίες δείχνουν συντονισμένη προσπάθεια αποδόμησης του τότε Επικεφαλής των Εργατικών από το ανώτερο στελεχικό δυναμικό του κόμματος, η σημερινή ηγεσία δείχνει να προσπαθεί με αδέξιο τρόπο να κλείσει τις πληγές που άνοιξε ο εμφύλιος μεταξύ σοσιαλιστών και κεντρώων το 2016.
Οι διάλογοι που διέρρευσαν πριν από 2 μήνες κατέδειξαν αυτό που πολλοί υποπτεύονταν, ένα αρρωστημένο εσωκομματικό κλίμα που ώθησε μέχρι και κορυφαία κεντρώα στελέχη του κόμματος να επενδύουν σε νίκη της Τερέζα Μέι στις εκλογές του 2017, ώστε να πιέσουν για την αποπομπή του Τζέρεμι Κόρμπιν.
«Η ηγετική ομάδα φαίνεται ότι σκίζεται να μεταφέρει τον λόγο του Τζέρεμι στον λαό» είχε αναφέρει σε ένα από τα προεκλογικά της sms η Σάρα Μαλχόλαντ, τότε γραμματέας της Κ.Ο. του κόμματος, με την Τρέισι Αλεν, στέλεχος της γενικής γραμματείας του κόμματος να της απαντάει: «Ασε τους όσο προλαβαίνουν, σε 28 ημέρες θα κλαίνε σε μαύρο χάλι», προσμένοντας έτσι τη νίκη της Τερέζα Μέι να επιβεβαιώσει τον σχεδιασμό τους. Οι διαρροές επίσης δείχνουν ότι όσο ανέβαιναν οι Εργατικοί στις δημοσκοπήσεις και απειλούσαν τους Συντηρητικούς, τόσο σκλήραινε η στάση κεντρώων βουλευτών του κόμματος ενάντια στην ηγεσία του Κόρμπιν. «Μόλις είδα τα ανεβασμένα ποσοστά που έχουμε στην τελευταία δημοσκόπηση και πραγματικά ένιωσα αηδία» έγραφε στις 26 Μαΐου σε email ο Φράνσις Γκρόουβ, υπεύθυνος Διεθνών Σχέσεων των Εργατικών.
Για την πλειοψηφία των μελών αλλά και πολλά από τα αριστερά στελέχη του κόμματος, ο Τζέρεμι Κόρμπιν θα μπορούσε να έχει κερδίσει τις εκλογές και να είναι πρωθυπουργός στις 9 Ιουνίου του 2017. Παρά τις επιθέσεις κατάφερε και πήρε το κόμμα από το 30% και το έφτασε στο 40%, λιγότερο από δυόμισι μονάδες πίσω από την Τερέζα Μέι. Ομως η κατ’ ουσίαν αντικομματική στάση των κεντρώων στελεχών και η αντίστασή τους στη δημοφιλή αριστερή ατζέντα του Κόρμπιν σηματοδοτεί μια μάχη, της οποίας η έκβαση δεν έχει ακόμα κριθεί.
Την πρώτη παγωμάρα ακολούθησε η ψύχραιμη αντίδραση της νέας ηγεσίας του φρεσκοεκλεγμένου μετριοπαθούς ηγέτη των Εργατικών, Κιρ Στάρμερ. Ο Στάρμερ, ο οποίος είχε πλασαριστεί ως «σοσιαλρεαλιστής» και εκείνος που θα γεφυρώσει τις αποστάσεις μεταξύ αριστερών και κεντρώων, τελικά έδωσε τις μεγάλες καρέκλες και τα βαριά χαρτοφυλάκια σε ανθρώπους που είχαν ταυτιστεί με τις παραπάνω διαρροές και την εσωκομματική ανταρσία και ιδεολογικά συνδέονταν με τη δεξιά στροφή του κόμματος την δεκαετία του ‘90. Στην «ανεξάρτητη» εξεταστική επιτροπή που συγκρότησε ο Στάρμερ συμμετέχουν και 3 στελέχη του κόμματος τα οποία δεν δίνονται στη δημοσιότητα, γεγονός που προκαλεί δυσπιστία για τις στοχεύσεις, ενώ πηγές από το περιβάλλον του Κόρμπιν μιλούν για προσπάθεια πολιτικής χειραγώγησης του αποτελέσματος της έρευνας.
Οι εν λόγω διαρροές δεν είναι αποκομμένες από το γενικότερο ξεκαθάρισμα λογαριασμών που ακολούθησε την ήττα στις εκλογές του Δεκεμβρίου του περασμένου έτους. Το θολό στίγμα των Εργατικών στο θέμα του Brexit, με τον σημερινό τους πρόεδρο να πρωτοστατεί στην καμπάνια υπέρ ενός δεύτερου δημοψηφίσματος με σκοπό την ανατροπή του αποτελέσματος του πρώτου, φαίνεται ότι είναι η βασική αιτία που ο Μπόρις Τζόνσον σάρωσε στις λαϊκές και μεταβιομηχανικές περιοχές της Βόρειας Αγγλίας, πάλαι ποτέ οχυρό της Αριστεράς. Οι ευθύνες ρίχνονται ένθεν κακείθεν, ωστόσο τα στοιχεία μάλλον δείχνουν ότι η άρνηση μερίδας του κόμματος να δεχτεί το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος εκνεύρισε την εκλογική βάση του κόμματος. Η εσωκομματική έκθεση, η οποία δημοσιεύτηκε προχθές, κάνει λόγο για 1,7 εκατομμύρια εργατικούς ψηφοφόρους οι οποίοι όμως δεν ψήφισαν Εργατικούς λόγω της άρνησης κεντρώων στελεχών να δεχτούν το Brexit ως δημοκρατική επιλογή του βρετανικού λαού.
«Κάθε εβδομάδα εξηγούσαμε σε όσους δημόσια επέμεναν να μιλούν για ανατροπή του Brexit ότι, για να ικανοποιήσουν τους ψηφοφόρους του Λονδίνου, έφερναν δυσφορία στην εργατική τάξη του Βορρά» γράφουν σε άρθρο τους στο Tribune οι αριστεροί βουλευτές Ιαν Λέιβρι και Τζον Τρίκετ. Kαι τα ποσοτικά στοιχεία συμφωνούν μαζί τους. Η εμμονή των ευρωπαϊστών σε ανατροπή του Brexit, όχι μόνο δεν ευοδώθηκε, αλλά άθελά της άνοιξε τελικά τον δρόμο στο σκληρό Brexit του Μπ. Τζόνσον.
Είναι σίγουρο ότι το εσωκομματικό μπρα ντε φερ στο μισού εκατομμυρίου μελών κόμμα των Εργατικών έχει ευρύτερους συμβολισμούς και δεν θα λήξει, τουλάχιστον για όσο οι Εργατικοί επιμένουν να αγνοούν τις κοινωνικές δυναμικές της επαρχίας και να ασκούν πολιτική μόνο για την ευκατάστατη μεσαία τάξη του Λονδίνου.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας