Μην πυροβολείτε τον Γιούνκερ...

Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ δέχτηκε πάλι τα πυρά ορισμένων ΜΜΕ για την αδυναμία του να περπατήσει κατά τη διάρκεια της πρόσφατης συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ. Κατηγορήθηκε ότι ήταν μεθυσμένος. Δεν είναι η πρώτη φορά που του αποδίδεται τέτοια «κατηγορία». Μάλιστα, δεν έλειψαν φωνές πολιτικών που ζήτησαν την παραίτησή του.

Ο ίδιος ζήτησε σεβασμό απέναντι στο πρόσωπό του και δήλωσε ότι είχε μια κρίση ισχιαλγίας, από την οποία υποφέρει εδώ και καιρό, μαζί με κράμπα στα πόδια. Και άφησε πίσω του τα κουτσομπολιά των Βρυξελλών για να συμμετάσχει σε μια σειρά συναντήσεων στην Κίνα και την Ιαπωνία, ενώ την Τετάρτη θα βρίσκεται στην Ουάσινγκτον για να συναντήσει τον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τράμπ σε μία εκρηκτική περίοδο στις σχέσεις Ε.Ε.-ΗΠΑ.

Τα «παραπατήματα», όμως, του Λουξεμβούργιου εξακολουθούν να δίνουν τροφή στους επικριτές του. Επιστρατεύτηκαν μαρτυρίες δημοσιογράφων και «πηγές» για να διατηρήσουν στην επικαιρότητα τον «αλκοολισμό» του προέδρου της Επιτροπής. Το θέμα «πουλάει». Ενας γνωστός δημοσιογράφος των Βρυξελλών έφτασε στο σημείο να δηλώσει σε βρετανικό περιοδικό ότι ο Ζ.-Κ. Γιούνκερ «πίνει το τζιν σαν το νερό».

Λάθος! Kαι επιπλέον προσβολή στα γούστα του Λουξεμβούργιου, για να ικανοποιηθεί προφανώς η βρετανική πλευρά με την αναφορά στο τζιν. Ο Ζ.-Κ. Γιούνκερ έχει ιδιαίτερη αδυναμία στο παλιό κονιάκ αλλά και στο καλό κρασί. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι είναι επιρρεπής στη μέθη...

Τη ρετσινιά τού την κόλλησαν οι Βρετανοί το 2004, όταν ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον εξέφρασε ανοιχτά την αντίθεσή του να αναλάβει ο Λουξεμβούργιος το τιμόνι της Κομισιόν. Αλλο που δεν ήθελε μια μερίδα των βρετανικών ΜΜΕ για να υποστηρίξει ότι ο Ζ.-Κ. Γιούνκερ έχει πρόβλημα με το αλκοόλ. Λάσπη που εύκολα παράγεται και ανακυκλώνεται εις βάρος πολιτικών προσώπων. Οπως στην περίπτωση του Θεόδωρου Πάγκαλου όταν ήταν υπουργός Εξωτερικών επί ελληνικής προεδρίας στην Ε.Ε. στο τέλος των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Ισπανία και την Πορτογαλία.

Ως προεδρεύων, ο Θ. Πάγκαλος έκανε εξαιρετική δουλειά, αλλά σε ορισμένες πτυχές της διαπραγμάτευσης δεν πήγε με τα νερά τού τότε αρμόδιου για τη διεύρυνση Ολλανδού επιτρόπου Χανς Βαν ντε Μπρουκ. Τότε, ο εκπρόσωπος Τύπου του Ολλανδού «πληροφόρησε» τους δημοσιογράφους ότι ο Θ. Πάγκαλος ήταν τελείως μεθυσμένος κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων και έκοβε βόλτες στην αίθουσα του Συμβουλίου Υπουργών με ένα μισογεμάτο μπουκάλι ουίσκι στα χέρια του... Φυσικά, ο Θ. Πάγκαλος έγινε έξαλλος, αντέδρασε έντονα και έψαχνε τον εκπρόσωπο του Βαν ντε Μπρουκ, ο οποίος φρόντισε να εξαφανιστεί. Το κακό, όμως, είχε γίνει. Το παράπονό του Θ. Πάγκαλου ήταν ότι δεν πίνει ποτέ ουίσκι. Μόνο κρασί.

Αλλο ευθυμία, άλλο αλκοολισμός

Η μέθη, λοιπόν, ενός πολιτικού μπαίνει εύκολα στον ανεμιστήρα της λάσπης. Ο Ζ.-Κ. Γιούνκερ ήταν μερικές φορές σε κατάσταση ευθυμίας στις συνεντεύξεις Τύπου, του άρεσε να αστειεύεται και γενικά να είναι πνευματώδης. Μπορεί να ασκήσει κάποιος κριτική στις δηλώσεις του το 2015 για την Ελλάδα («Το να πει κανείς ότι όλα θα αλλάξουν διότι υπάρχει νέα κυβέρνηση στην Αθήνα είναι σαν να παίρνεις τις επιθυμίες για πραγματικότητες...) ή πριν, όταν ως πρόεδρος της ευρωζώνης είπε ότι «το πάρτι με τους Ελληνες τελείωσε», έχοντας βαρεθεί να ακούει τον Ελληνα τότε υπουργό Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου να του λέει ότι «η Ελλάδα έχει χρεοκοπήσει... Το έλλειμμα είναι διπλάσιο από αυτό που έχει δηλωθεί, αλλά δεν φταίει αυτή η κυβέρνηση αλλά η προηγούμενη!».

Ή να επικρίνει τον ρόλο του στο Luxembourg Leaks, στις φορολογικές συμφωνίες του Μεγάλου Δουκάτου με τις πολυεθνικές. Το να προσπαθεί κανείς, όμως, να τον χτυπήσει πισώπλατα με την κατηγορία ότι «πίνει», δείχνει υποκρισία και μικρότητα...

Αλλωστε, ποιος από τους πολιτικούς δεν πίνει στις διάφορες συναντήσεις και εκδηλώσεις; Η διαφορά είναι ότι στους κατ’ ανάγκη τρεχέδειπνους άλλοι μεθούν με μόλις ένα ποτήρι κρασί (Ζακ Ντελόρ, Νικολά Σαρκοζί) και άλλοι θέλουν φιάλες (Ζακ Σαντέρ, Γκαστόν Τορν)... Πριν από χρόνια, ύστερα από ένα δείπνο που είχαμε με τον συνάδελφο Νίκο Μπέλλο παρέα με τον σημερινό δήμαρχο της Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη σε ξενοδοχείο του Στρασβούργου, συζητώντας πώς μπορεί να προωθηθούν τα ελληνικά κρασιά στον ευρωπαϊκό Βορρά –συζήτηση που δεν κατέληξε πουθενά...– έγινα μάρτυς ενός «πεσίματος» πολιτικού από μέθη.

Φεύγοντας, τη στιγμή που εξυμνούσα στον Νίκο τα κρασιά της Βουργουνδίας και το Marc de Bourgogne που είχαμε γευτεί με τον Γ. Μπουτάρη, ακούσαμε από το μπαρ ένα «μπουπ»... Είχε πέσει φαρδύς πλατύς, κατακόκκινος, ο καγκελάριος Βίλι Μπραντ. Και θυμήθηκα τα λόγια του Μποντλέρ στους «Τεχνητούς Παράδεισους»: «Πρέπει να είστε πάντα μεθυσμένοι. Από κρασί, ποίηση ή αρετή. Οπως προτιμάτε». Αλλωστε «όποιος πίνει μόνο νερό, έχει κάποιο μυστικό να κρύψει»...