Πέθανε ο διαβόητος Περβέζ Μουσάραφ

Ενα από τα πιο σκοτεινά κεφάλαια της σύγχρονης ιστορίας του Πακιστάν έκλεισε με τον θάνατο του διαβόητου Περβέζ Μουσάραφ. Ο αυτοεξόριστος στο Ντουμπάι πρώην δικτάτορας και στρατηγός πέθανε χθες σε ηλικία 79 ετών, έπειτα από χρόνια ασθένεια.

Σε μια μουσουλμανική χώρα-πυρηνική δύναμη όπου ο στρατός εξακολουθεί και σήμερα να αποτελεί κράτος εν κράτει, ο Μουσάραφ -υποστηρικτής του μετριοπαθούς Ισλάμ και του δυτικότροπου «εκσυγχρονισμού»- κατέλαβε την εξουσία με πραξικόπημα το 1999, ανατρέποντας την τότε κυβέρνηση υπό τον Ναουάζ Σαρίφ (αδερφό του νυν πρωθυπουργού του Πακιστάν, Σεχμπάζ Σαρίφ), που τον είχε τοποθετήσει αρχηγό των ενόπλων δυνάμεων μόλις έναν χρόνο νωρίτερα αλλά κατόπιν θέλησε να τον απομακρύνει.

Το χουντικό καθεστώς και η σιδηρά πυγμή που επέβαλε ο τετράστερος στρατηγός δεν εμπόδισαν βέβαια τις Ηνωμένες Πολιτείες να τον αναγάγουν στον βασικότερο περιφερειακό τους σύμμαχο κατά την εισβολή τους στο γειτονικό Αφγανιστάν, στο πλαίσιο του ολέθριου «πολέμου κατά της τρομοκρατίας» που ξεκίνησε ο Τζορτζ Μπους τζούνιορ μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001.

Αλλάζοντας άρδην τη μέχρι τότε πολιτική του Πακιστάν, ο Μουσάραφ στράφηκε κατά των Ταλιμπάν, που υπέθαλπαν την Αλ Κάιντα και τον Οσάμα μπιν Λάντεν, επιτρέποντας στις αμερικανικές δυνάμεις να εξαπολύουν οπλισμένα drones από μυστικές βάσεις σε πακιστανικό έδαφος, τα οποία σκότωσαν χιλιάδες ανθρώπους. Στο πλαίσιο δε της πάταξης του ισλαμιστικού εξτρεμισμού, έδωσε πράσινο φως και για επιχειρήσεις του πακιστανικού στρατού στις άνομες, πρακτικά, περιοχές της χώρας που συνορεύουν με το Αφγανιστάν και όπου έχουν έδρα ένοπλες οργανώσεις φανατικών ισλαμιστών, βυθίζοντας το Πακιστάν σε παρατεταμένη αιματηρή σύρραξη με τοπικές ομάδες εξτρεμιστών ισλαμιστών.

Ο Μουσάραφ ισχυριζόταν ότι αναγκάστηκε να υποκύψει στο τελεσίγραφο του Μπους «είστε είτε μαζί μας είτε εναντίον μας». Σε απομνημονεύματα το 2006, υποστήριξε μάλιστα ότι η χώρα του είχε προειδοποιηθεί απειλητικά να είναι «προετοιμασμένη να βομβαρδιστεί πίσω στη λίθινη εποχή», αν δεν συμμαχούσε με την Ουάσινγκτον.

Σε αντάλλαγμα πάντως για την πρόθυμη συνεργασία του Πακιστανού δικτάτορα, ο τότε Αμερικανός πρόεδρος διοχέτευσε πακτωλό χρημάτων στις ένοπλες δυνάμεις του Πακιστάν, αν και οι πανίσχυρες μυστικές υπηρεσίες της χώρας καταγγέλλεται ευρέως ότι έπαιζαν διπλό παιχνίδι, καθώς έκλειναν παράλληλα μυστικές συμφωνίες με τους Ταλιμπάν και την Αλ Κάιντα, ενισχύοντας την αντίσταση κατά των αμερικανικών και άλλων δυτικών στρατευμάτων που είχαν εισβάλει στο Αφγανιστάν.

Μια από τις γνωστότερες ατάκες του Μουσάραφ -δηλωτικές του αυταρχισμού του, παρά το επικοινωνιακό περιτύλιγμα του «μεταρρυθμιστή»- ήταν ότι το Σύνταγμα του Πακιστάν (το οποίο και ανέστειλε δύο φορές στα σχεδόν δέκα χρόνια που είχε αρπάξει την εξουσία) «είναι απλά ένα κομμάτι χαρτί για να πεταχτεί στο καλάθι με τα σκουπίδια».

Γύρω στο 2007, η διακυβέρνησή του έγινε ακόμα περισσότερο δρακόντεια, με επιβολή στρατιωτικού νόμου, απόλυση του προέδρου του Ανώτατου Δικαστηρίου και σαρωτικές συλλήψεις ακτιβιστών και δικηγόρων, που πυροδότησαν μαζικές διαδηλώσεις εναντίον του.

Μετά και τη δολοφονία τον Δεκέμβριο του 2007 της ηγέτιδας της αντιπολίτευσης, Μπεναζίρ Μπούτο, που είχε επιστρέψει στο Πακιστάν για να τον αντιμετωπίσει σε εκλογική αναμέτρηση, η κοινή γνώμη στράφηκε σχεδόν σύσσωμη εναντίον του. Το 2008 εγκατέλειψε την εξουσία και αυτοεξορίστηκε.

Οι δικαστικές αρχές του Πακιστάν τού απήγγειλαν, μεταξύ πλείστων άλλων, κατηγορίες για τη δολοφονία της Μπούτο και την έλλειψη μέτρων ασφαλείας που θα την προφύλασσαν, με αποτέλεσμα να τεθεί σε κατ’ οίκον περιορισμό. Το 2019 καταδικάστηκε σε θάνατο για εσχάτη προδοσία - ποινή που ανατράπηκε όμως στη συνέχεια κάτω από την πίεση και του πακιστανικού στρατού, ο οποίος τον κρατούσε υπό την προστασία του μέχρι τέλους.