«Συμπράττω» σημαίνει αλληλεγγύη, όχι φιλανθρωπία

Συμπράττω σημαίνει: Κοινωνική Αλληλεγγύη, σημαίνει: Εθελοντισμός, σημαίνει: Ανιδιοτέλεια, Σεβασμός στους συνανθρώπους μας που πάσχουν».

Αυτή η φράση εμπεριέχει τη βαθύτερη ουσία του συλλόγου «Συμπράττω», μιας ομάδας εθελοντών που σκοπό έχει τη βελτίωση της καθημερινότητας των πολιτών ΑμεΑ που ζουν στον Δήμο Ελληνικού-Αργυρούπολης.

Η ομάδα, που ξεκίνησε το 2009, συνέπεσε με τα χρόνια της κρίσης, από την οποία πλήττονται βάναυσα τα άτομα με αναπηρίες. Το φάσμα των δραστηριοτήτων τους καλύπτει από παρεμβάσεις ευαισθητοποίησης για θέματα ΑμεΑ σε σχολεία της περιοχής, όπως η προσβασιμότητα και η βελτίωση των δομών για τα άτομα με αναπηρίες, μέχρι νομική και ψυχολογική αρωγή.

«Υιοθεσίες»

«Παρέχουμε πολύπλευρη υποστήριξη, καθώς έχει εμπλακεί ολόκληρη η τοπική κοινωνία. Για παράδειγμα, έχουμε έρθει σε επικοινωνία με τα καταστήματα εστίασης της πόλης μας, τα οποία έχουν “υιοθετήσει” από μία οικογένεια ΑμεΑ, προσφέροντάς τους δωρεάν και σε καθημερινή βάση γεύματα.

Σε άλλες περιπτώσεις, εθελοντές δικηγόροι, καθηγητές, λογιστές και άλλοι ειδικοί, όπως ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί και φυσιοθεραπευτές, προσφέρουν τις υπηρεσίες τους ανιδιοτελώς.

Δεν είναι μάλιστα λίγες και οι περιπτώσεις που φροντιστήρια και διαγνωστικά κέντρα για παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες δίνουν υποτροφίες σε μαθητές οικογενειών ΑμεΑ», δηλώνει στην «Εφ.Συν.» η πρόεδρος του συλλόγου «Συμπράττω», Αθηνά Ταγκούλη.

Ο σύλλογος «Συμπράττω» μετράει πάνω από 200 μέλη με πολλές παρεμβάσεις σε σχολεία, ειρηνικές πορείες ευαισθητοποίησης σε κεντρικά σημεία του δήμου, αλλά και πάμπολλα παραδείγματα ανθρώπων που κατάφεραν να ορθοποδήσουν χάρη στη βοήθεια και την αλληλεγγύη που τους έδειξαν οι συμπολίτες τους.

«Το μόνο όπλο»

Ο 59χρονος Μιχάλης Τσαούσογλου είναι ένας από τους ανθρώπους που πίστεψαν στη δύναμη της αλληλεγγύης και ζήτησε τη βοήθεια του συλλόγου, όταν βρέθηκε σε δύσκολη θέση.

Εμεινε άνεργος επί πέντε χρόνια και, λόγω των οικονομικών δυσκολιών που αντιμετώπιζε, του έκαναν έξωση από το σπίτι στο οποίο έμενε, καθώς είχε μείνει πίσω επτά νοίκια.

«Επί δεκαπέντε μέρες έμενα μέσα στο αμάξι σε μια πλατεία... Ευτυχώς, μερίμνησε η κ. Ταγκούλη και μέσω του δημάρχου μού παραχώρησαν ένα δωμάτιο σε ένα ξενοδοχείο, στο οποίο και έμεινα για περίπου δέκα μέρες», μας λέει ο κ. Μιχάλης.

Με τη βοήθεια του «Συμπράττω» κατάφερε να νοικιάσει νέο σπίτι, ενώ παράλληλα βρήκε και δουλειά. Δυστυχώς όμως η σύμβασή του διαρκεί μόλις πέντε μήνες και στα τέλη του Δεκέμβρη θα ξαναέρθει αντιμέτωπος με την ανεργία.

Και όλα αυτά τη στιγμή που έχει να μεγαλώσει δύο μικρά παιδιά και μία σύζυγο -επίσης άνεργη εδώ και οκτώ χρόνια- η οποία είναι καθηλωμένη σε αναπηρικό καροτσάκι, ύστερα από ένα σοβαρό ατύχημα που είχε πριν από δύο μήνες.

«Οι πράξεις μας δεν έχουν να κάνουν με τη φιλανθρωπία. Δεν θέλουμε να βλέπουμε ανθρώπους με απλωμένα χέρια, αλλά δυνατούς πολίτες που στέκονται περήφανοι στα πόδια τους. Αύριο-μεθαύριο μπορεί να είμαστε εμείς στη θέση αυτών που τώρα έρχονται να ζητήσουν βοήθεια.

»Η αλληλεγγύη και η διεκδίκηση είναι το μόνο όπλο που έχουμε ως πολίτες, γνωρίζοντας ότι δεν μπορούμε να καλύψουμε το κενό που άφησε η διάλυση των κοινωνικών δομών του κράτους τα τελευταία χρόνια», δηλώνει στην «Εφ.Συν.» η Αθηνά Ταγκούλη.