Αφησαν ανάπηρη τη «Θεομήτορα» Αγιάσου

Εκθετοι σε ακατάλληλες συνθήκες εδώ και χρόνια έχουν αφεθεί 70 τρόφιμοι του Ιδρύματος «Θεομήτωρ» στην Αγιάσο, του μεγαλύτερου δημόσιου φορέα κοινωνικής φροντίδας για άτομα με αναπηρίες στην Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου.

Αν και ένα μεγάλο κονδύλι ύψους 2 δισ. δραχμών είχε διατεθεί στις αρχές του 2000, ώστε να ανακαινιστεί ένα μεγάλο κτίριο για να τους μεταστεγάσει –με εξειδικευμένες εγκαταστάσεις για άτομα με ειδικές ανάγκες–, η ανακαίνιση έγινε, η μεταστέγαση όχι. Αναμένεται όμως να γίνει το συντομότερο, αφού διορθωθούν… λάθη και κακοτεχνίες της ανακαίνισης.

Το κτίριο ανεγέρθηκε το 1929, για να χρησιμοποιηθεί ως σανατόριο για τους Λέσβιους φυματικούς.

O Αγιασώτης Παναγιώτης Κουτσκουδής μάς μιλά για την ιστορία του. Ιδρυτής του ήταν ο μητροπολίτης Μυτιλήνης Ιάκωβος. Από το 1937 λειτούργησε ως νοσηλευτικό ίδρυμα με την επωνυμία «Θεραπευτήριον-Σανατόριον Λέσβου Η ΥΓΕΙΑ».

Το 1972 καταργήθηκε το σανατόριο, μετατράπηκε σε ίδρυμα ανιάτων και συγχωνεύτηκε με το Ιδρυμα Κοινωνικής Προνοίας Αγιάσου «Η Θεομήτωρ», που έκτοτε αποτελείται από το Α΄ κτιριακό συγκρότημα (τέως Πνευμαντόριο) που βρίσκεται στο πάνω μέρος της Αγιάσου και το Β΄ κτιριακό συγκρότημα (πρώην σανατόριο), που βρίσκεται 5 χλμ. από την Αγιάσο, στον επαρχιακό δρόμο προς Μεγαλοχώρι.

Σήμερα εκτελούνται εργασίες επισκευής στο ανακαινισμένο κτιριακό συγκρότημα του πρώην σανατορίου –το οποίο αρκετοί γνώρισαν ως «Villa Azadi» (το σπίτι της ελευθερίας)– καθώς αποτέλεσε από το 2008 το μεγαλύτερο Κέντρο Φιλοξενίας ασυνόδευτων ανήλικων προσφύγων στην Ελλάδα.

Ενώ το κτίριο είχε ανακαινιστεί για να στεγάσει τους περιθαλπόμενους με κινητικές αναπηρίες, νοητική στέρηση, σύνδρομο Down ή άλλες παθήσεις και προβλήματα ψυχικής υγείας, η προηγούμενη διοίκηση επέλεξε να ενταχθεί σε σχετικό ευρωπαϊκό πρόγραμμα για να φιλοξενηθούν ανήλικοι πρόσφυγες, αφήνοντας τους τρόφιμους σε ακατάλληλο κτίριο.

Επίσης, η επιλογή αυτή είχε συνέπεια το κυνήγι των ανανεώσεων των συμβάσεων του προσωπικού, που το 2012 δεν τελεσφόρησε, με αποτέλεσμα να μένουν χωρίς καμία επίβλεψη ανήλικοι πρόσφυγες επί εννιά μήνες μόνοι τους, σε έναν τεράστιο χώρο, όπως επισημαίνει η πρόεδρος του ιδρύματος «Θεομήτωρ», Αννα Γουδέλλη.

«Μέχρι και πρόβατα μας καταγγέλθηκε ότι είχαν αφήσει μέσα», προσθέτει, περιγράφοντας την κατάσταση που αντιμετώπισε: «Οι φθορές που επήλθαν από τον χρόνο ή από την κακή χρήση ήταν αναμενόμενες. Ομως εδώ αντικρίσαμε φοβερές κακοτεχνίες. Πόρτες που ανοίγουν ανάποδα, λάθος τοποθετημένες εγκαταστάσεις και άπειρα… καλώδια! Ακόμα ψάχνουμε να βρούμε σε ποιον παραδόθηκε με τόσες κακοτεχνίες το κτίριο».

Εκτός των άλλων, η νεοδιόριστη διοίκηση ήρθε αντιμέτωπη με υπέρογκους λογαριασμούς, όπως του νερού, που έφτανε τις 11.000 ευρώ, αφού όσο λειτουργούσε το πρόγραμμα με τους πρόσφυγες δεν πληρώθηκε κανένας.

Υπήρξε όμως κι άλλο… μπουγιουρντί 25.000 ευρώ:

«Εμειναν απλήρωτοι προμηθευτές γιατί έγιναν δαπάνες που δεν τοποθετήθηκαν στις επιλέξιμες», εξηγεί η κ. Γουδέλλη. Παράλληλα αναφέρει: «Στις αρχές της δεκαετίας του ’90 είχε γίνει γεώτρηση στο “Θεομήτωρ”.

»Επειδή ο τότε Δήμος Αγιάσου ξέμενε κατά καιρούς από νερό, συμφωνήθηκε να παραχωρηθεί η γεώτρηση στον Δήμο και το “Θεομήτωρ” να μην πληρώνει για 5 χρόνια. Μετά όμως δεν ανανεώθηκε το ιδιωτικό συμφωνητικό και δεν έγινε κανένας διακανονισμός με τον Δήμο, με αποτέλεσμα να πρέπει τώρα να γίνει νέος διακανονισμός».

Από την άλλη, ενώ είχαν δοθεί 25.000 ευρώ στη ΔΕΗ από το 2002 για να γίνει επαύξηση της ηλεκτρικής ισχύος και οι τεχνικοί της ΔΕΗ είχαν πράξει τα δέοντα, κανένας αρμόδιος από το Ιδρυμα δεν εμφανίστηκε για να υπογραφεί η σύμβαση.

Ετσι, οι τεχνικοί ξήλωσαν ό,τι είχαν κάνει και αυτή τη στιγμή «δεν μπορεί να λειτουργήσει ούτε το ασανσέρ ούτε το πλυντήριο, ενώ κάθε τρεις και λίγο πέφτει ο γενικός», λέει η κ. Γουδέλλη.

Και καταλήγει: «Ελπίζουμε, παρά τα όσα προηγήθηκαν, το υπουργείο Εργασίας (σ.σ. στο οποίο υπάγεται το Ιδρυμα) να προχωρήσει σε προσλήψεις προσωπικού και να μην ελαττωθούν τα κονδύλια για την κοινωνική πρόνοια».