Δικαιοσύνης... ήλιο απαίτησε μέγα πλήθος στη Θεσσαλονίκη!

Τα πλήθη έκλαιγαν από μόνα τους, τα δακρυγόνα ήταν περιττά! Ούτε αυτή τη μεγαλειώδη πορεία μνήμης που πραγματοποιήθηκε χθες στη Θεσσαλονίκη για τα θύματα των Τεμπών δεν σεβάστηκαν τα ΜΑΤ, πνίγοντας στα χημικά τούς δακρυσμένους... αναρχικούς. Εξοργισμένος ο κόσμος με την κυβέρνηση του 41% βγήκε μαζικά να διαδηλώσει για τα αναπάντητα «γιατί», για τη βουλευτική ασυλία πίσω από την οποία κρύβονται κάποιοι, για τις συστάσεις σιωπής της εξουσίας και για τη διαφαινόμενη συγκάλυψη ενός εγκλήματος που βαφτίστηκε απλά δυστύχημα.

Η απάντηση δεν άργησε να έρθει από την αστυνομία. Απρόκλητα και εν ψυχρώ, σύμφωνα με μαρτυρίες, τα ΜΑΤ έκαναν εκτεταμένη χρήση χημικών μετά το πέρας της πορείας με αφορμή μερικές μπογιές και πέτρες που τους έριξαν θυμωμένοι νεαροί... Το αποτέλεσμα γνωστό, το ‘χουμε ξαναδεί πολλές φορές όταν αραιώνουν οι κινητοποιήσεις και το πλήθος αποχωρεί. Αφόρητη ατμόσφαιρα στο κέντρο της πόλης, κόσμος να προσπαθεί να ξεφύγει από τα δακρυγόνα, προσαγωγές και συλλήψεις. Πίσω απ’ αυτό το θλιβερό σκηνικό κάποιοι πιστεύουν ότι κάνουν απλά τη δουλειά τους κι ότι εφαρμόζουν τον νόμο, όχι ότι επιτίθενται στην κοινωνία και στα αισθήματά της.

Στην πραγματικότητα αυτό που έγινε χθες ήταν πρωτοφανές. Χιλιάδες απλοί πολίτες συμμετείχαν στη μαζική κινητοποίηση αλλά, όπως φάνηκε εξ αρχής, δεν ήταν μόνο για τους μισθούς και τις συντάξεις, ούτε απλώς για μια συνδικαλιστική απεργία. Μαγαζιά που σε άλλες περιπτώσεις θα άνοιγαν έμειναν κλειστά γιατί οι ιδιοκτήτες βγήκαν στον δρόμο μαζί με τους υπαλλήλους τους! Κι απέξω, στα ρολά τα κατεβασμένα, είχαν κολλήσει αφίσες για το «έγκλημα» που βαφτίστηκε δυστύχημα...

«Το έγκλημα δεν θα ξεχαστεί και ζητά δικαίωση» φώναζαν οι χιλιάδες διαδηλωτές που πραγματοποίησαν πορεία από το άγαλμα Βενιζέλου προς τον Σιδηροδρομικό Σταθμό Θεσσαλονίκης. Εργαζόμενοι του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, φοιτητές, μαθητές, συνταξιούχοι, επαγγελματίες και μικροεπιχειρηματίες διαδήλωσαν ανήμερα της θλιβερής επετείου με μια φωνή, ζητώντας δικαίωση αλλά φοβούμενοι συγκάλυψη.

«Το έγκλημα στα Τέμπη να μη συγκαλυφθεί, η απάθεια δεν είναι επιλογή» ανέφερε ένα άλλο χαρακτηριστικό σύνθημα που επαναλήφθηκε αρκετές φορές, μάλλον με μια εσάνς αντικυβερνητικής διάθεσης.

Τα επεισόδια ξεκίνησαν έξω από τον ΟΣΕ, όταν νεαροί διαδηλωτές έριξαν μπογιές και πέτρες στους αστυνομικούς που βρίσκονταν σιδερόφρακτοι σε απόσταση αναπνοής από την πορεία. Στη συνέχεια τα επεισόδια μεταφέρθηκαν στην Εγνατία, στο ύψος της Αριστοτέλους και της Καμάρας. Γονιός τηλεφώνησε στην «Εφ.Συν.» και κατήγγειλε ότι η αστυνομία έριξε χημικά σε ομάδα μαθητών, με αποτέλεσμα να νιώσει αδιαθεσία η κόρη του. Σε παιδιά, δηλαδή, σαν κι αυτά που έχασαν τη ζωή τους στο τρένο.

Νωρίτερα ομάδες νεαρών πέταξαν μπογιές στο κτίριο της Τράπεζας της Ελλάδος, στο Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο και σε κάποια πολυκαταστήματα πολυεθνικών εταιρειών. Προφανώς στη λογική των ΜΑΤ αυτό είναι που μετράει!

Αλλες δύο συγκεντρώσεις πραγματοποιήθηκαν το απόγευμα και οι δύο στον χώρο του Σιδηροδρομικού Σταθμού Θεσσαλονίκης, η μία στις 18.00 και η άλλη στις 19.00 από εργατικά σωματεία. Στις 23.21, την ώρα που σημειώθηκε το «σιδηροδρομικό έγκλημα» με τους 57 νεκρούς, ο Σύλλογος Συγγενών Θυμάτων Τεμπών πραγματοποίησε συγκέντρωση έξω από τον ΟΣΕ.

Από νωρίς το πρωί χθες μεσίστιες κυμάτιζαν οι σημαίες στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, καθώς ανάμεσα στους νεκρούς της σιδηροδρομικής τραγωδίας υπήρχαν πολλοί φοιτητές και φοιτήτριες του ιδρύματος. «Η απουσία τους από τα αμφιθέατρα, οι κενές καρέκλες στη βιβλιοθήκη, οι φωτογραφίες της ορκωμοσίας που δεν πρόλαβαν θα βαραίνουν για πάντα τη συλλογική μας συνείδηση» ανέφεραν με νόημα σε ανακοίνωσή τους οι νέες πρυτανικές αρχές.