Μήνυμα από την Ελληνίδα φίλη μου, Κυριακή:
«Πρώτη εκδρομή εκτός Αθήνας με τη χορωδία.
Πρώτη συνάντηση της ομάδας μετά την καραντίνα.
Κατασκηνώσαμε για σαββατοκύριακο σε μια όμορφη παραλία, να παίξουμε και να τραγουδήσουμε.
Όλα τέλεια, χαρά και ενέργεια απ’ τη διεκδίκηση της χαράς.
Και σήμερα το πρωί την ώρα της συνάντησής μας κυκλοφόρησε η φήμη ότι ένα νέο παιδί πνίγηκε…
Κάποιοι πήγαν να βοηθήσουν, ήταν πολύ αργά, το παιδί απ’ το χωριό πέθανε.
Τα ουρλιαχτά του ασθενοφόρου στο λιγότερο αναμενόμενο σημείο.
Η πρόβα μας ακυρώθηκε, φύγαμε από το σημείο νωρίτερα.»
Αίσθημα ενοχής. Μια χορωδία κι ένας πνιγμένος άνθρωπος.
Μεσημέρι, ήλιος. Απόγευμα, ήλιος∙ Γκύντερ Άντερς, πρώτος άντρας της Χάνα Άρεντ.
Βιβλίο για τον Κάφκα.
Ο Άντερς μιλά για «ηθική πείνα» στον Κάφκα.
Παρατηρώ την έκφραση στο μικροσκόπιο.
Η πείνα ποτέ δεν χορταίνει οριστικά.
Μετά από λίγο κι άλλη πείνα. Αύριο ξανά. Κι άλλη ηθική πείνα.
Έκφραση που φέρνει τρέμουλο. Βραζιλία, διαδηλώσεις στο Σάο Πάουλο.
Πολλοί άνθρωποι δίπλα δίπλα σε απόσταση πάνω από ένα μέτρο.
Καθένας τους με τη φωτογραφία ενός νεκρού από την πανδημία.
Μοιάζει με καλοστοιχισμένο στρατό, αλλά με μια εικόνα στο χέρι.
Η ζωή είναι μια «διαδικασία αυτο-συσσώρευσης ενοχής», λέει ο Άντερς για τον Κάφκα.
Ένας χιλιομετρητής που αντικαθίσταται από έναν ενοχο-μετρητή στο κεφάλι.
Να σημειώσουμε με μια γραμμή στον τοίχο κάθε νέα ενοχή.
«Η συνείδηση κινείται σε κύκλους», γράφει ο Άντερς.
Ένας κύκλος είναι μια μορφή φυλακής.
Κάναμε μια στάση στον δρόμο, στην πηγή ενός χωριού, για να τραγουδήσουμε 4 τραγούδια – λέει η φίλη μου.
Είδα κάποτε αυτή τη χορωδία στην Αθήνα∙ παραδοσιακά ελληνικά τραγούδια.
Τα όργανα γελούν σχεδόν αλλά τα πόδια επιβάλλουν σοβαρότητα και ρυθμό.
Déjà-vu, ακουστικό όμως: κάτι που δεν το έχω ξανακούσει αλλά και το άκουγα πάντα.
Μια επιστροφή στη μουσική παντού. Ακούγεται στην Αμερική.
Say It Loud – I’m Black and I’m Proud, του Τζέιμς Μπράουν.
Παράνομα ρέιβ πάρτυ στο Μάντσεστερ. Ένας νεκρός.
Μιλούν για ανθρώπους σε ντελίριο σε πολλά μέρη του κόσμου.
Κρυμμένες γιορτές.
Μερικές φορές βίαιες, άλλες όχι.
Πολλοί βγήκαν στους δρόμους αυτή τη βδομάδα και δεν βγήκαν για να καθίσουν.
Ντελίριο, πιθανή ετυμολογία. Από το λατινικό delirium.
Σήμαινε: την πράξη του αλετριού που βγαίνει από το αυλάκι.
Lira: «αυλάκι του αλετριού». Έξω από τη lira, ντελίριο: το αλέτρι βγαίνει από τον δρόμο του, από τη γραμμή του.
Δεν οργανώνει πια το έδαφος, δεν πράττει το χρήσιμο.
Κάνει απλώς εκείνο που δεν είναι κατανοητό: το στραβό και το απρόοπτο.
Η ιστορία των λέξεων∙ να ρωτήσω μια λέξη: τι σκέφτεσαι; Εκείνη απαντά.
Μελετώ χαρακτηριστικά διαφόρων ζώων.
Θέλω να κάνω ζωολογοτεχνία, αυτό μου είναι ξεκάθαρο.
Οι καλοί ακροατές και τα πιο γουρλωμένα μάτια δεν βρίσκονται μεταξύ των ανθρώπινων όντων.
Διαβάζω ότι μερικά μυρμήγκια καταφέρνουν να τρώνε και να φυλάνε κάτι στο στομάχι τους χωρίς να το χωνέψουν.
Όταν η κοινότητα το χρειαστεί, εκείνα αναμασούν την άθικτη τροφή για να φάνε όλοι.
Είναι ένα «κοινωνικό στομάχι», λένε.
Ατομικό στομάχι, κοινωνικό στομάχι.
«Με συμπεριλαμβάνουν απ’ έξω», λέει κάποιος.
Κάποιες φορές, αυτό.
Να απαιτείς τη συμπερίληψη εντελώς έξω από τον κύκλο που έχει χαραγμένο το όνομά σου με τόση προσοχή.
Στις Αμερικές και στις Ευρώπες, εν κινήσει, μια συλλογική ηθική πείνα.
Αλλά δεν πάνε όλοι απ’ τον ίδιο δρόμο.
Ένα κορίτσι χορεύει περιμένοντας τον πατέρα της∙ ένας σκύλος στέκεται στην πόρτα κουνώντας την ουρά∙ ένας άντρας μόλις έσπασε μια βιτρίνα και το βάζει στα πόδια.
Και τρεις πυροβολισμοί στην πλάτη, μερικές φορές.
«Δεν μπορούμε να σφάλλουμε στα προφανή. Τα σφάλματα οφείλουν να είναι ευγενή», λέει μια τραγουδίστρια.
Φαντάζομαι κάποιον που καταβροχθίζει μια ηθική τροφή αλλά δεν τη χωνεύει, τη φυλά.
Αργότερα, όταν η ομάδα χρειαστεί, αυτός αναμασά την ηθική τροφή.
Στο σημείο αυτό όμως, ίσως οι άλλοι να πουν όχι, ευχαριστώ.
Έχουν χορτάσει.
*Ο Γκονσάλο Μ. Ταβάρες είναι Πορτογάλος συγγραφέας και γράφει το Ημερολόγιο της Πανούκλας καθημερινά από τις 23 Μαρτίου για την εφημερίδα Expresso.
**Η Αθηνά Ψυλλιά που έκανε τη μετάφραση είναι ψυχολόγος και μεταφράστρια λογοτεχνίας από τα πορτογαλικά και συνεργάζεται με τον Γκονσάλο Μ. Ταβάρες από το 2011.
Σημείωση efsyn.gr: Τα κείμενα του Γκονσάλο Μ.Ταβάρες από την εφημερίδα Expresso θα αναδημοσιεύονται σε καθημερινή βάση από την ιστοσελίδα μας, κατόπιν συμφωνίας μαζί του
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας