Ο ήχος του θεού εξαφανίστηκε κι αυτό που απέμεινε ήταν ένα σιγανό τραγούδισμα (9 Ιουνίου)

Το δάσος των αυτόχειρων στην Ιαπωνία.

Ένα δάσος με σκοινιά σε κάποια κλαριά.

Μια επιγραφή στην είσοδο που λέει: προτού κάνεις κάτι απερίσκεπτο σκέψου πως η ζωή σού δόθηκε απ’ τους γονείς σου.

«Αγαπώ τον καρκίνο μου, μ’ έμαθε να ζω», λέει μια γυναίκα στο Μεντεγίν, την πόλη του Πάμπλο Εσκομπάρ.

Αρπάζω τον χρόνο απ’ τα μαλλιά, παροιμία. Αλλά αυτό δεν είναι εφικτό για πολύ χρόνο.

Στην Κολομβία, ο εγκλεισμός υποχρεώνει τους δασκάλους να μεταδίδουν τα μαθήματα από το ραδιόφωνο.

Σε πολλά χωριά, ούτε ένα γραμμάριο ίντερνετ, αυτό που δεν έχει βάρος.

Αυτό που δεν έχει βάρος είναι πολύ πιο ακριβό από μια πέτρα.

Αλλά το σχολείο πρέπει να συνεχιστεί.

Μια δασκάλα λέει: πρέπει να αποτρέψουμε «τις προσκλήσεις των παιδιών από ένοπλες ομάδες ή καρτέλ ναρκωτικών».

Οι Παραλλαγές Γκόλντμπεργκ του Μπαχ,  οι ήχοι από το στόμα του Γκουλντ, μια παράλληλη μουσική.

Σκέφτομαι μια ηχογράφηση χωρίς πιάνο, μόνο τη φωνή του Γκουλντ να χοροπηδά.

Ο Έντισον εφηύρε τον φωνοκινητήρα.

Οι δονήσεις της ανθρώπινης φωνής έβαζαν σε κίνηση μηχανές.

Ραπτομηχανές χωρίς πεντάλ. Και άλλες.

Η ισχυρή ανθρώπινη φωνή. Οι χορωδίες δεν ξέρουν πότε θα ξαναρχίσουν.

Επικίνδυνη δραστηριότητα, να τραγουδά κανείς σε ομάδα είκοσι ατόμων το Ρέκβιεμ του Μότσαρτ.

Πολλές φωνές ενωμένες σε διαδηλώσεις σ’ όλον τον κόσμο.

Μια μορφή χορωδίας της πολιτικής και των πολιτών, όχι της αισθητικής.

«Στην Οξφόρδη απαιτούν να αποσυρθεί το άγαλμα του Σέσιλ Ρόουντς».

«Του αποδίδεται η μεγαλύτερη γενοκτονία μαύρων Αφρικανών.»

Αμβέρσα, «ανατράπηκε ένα άγαλμα του Λεοπόλδου Β’».

Ο Έντισον θέλησε να επικοινωνήσει με τους νεκρούς.

Η τεχνική επιστρέφει πάντα σε ό,τι πιο πρωτόγονο.

Προσπάθησε να δημιουργήσει μια μηχανή με δονήσεις που να φτάνουν στον μακρινό κόσμο των πεθαμένων.

Μεξικό: η επιδημία κοντεύει να κορυφωθεί, λέει ο ΠΟΥ.

Ανοίγουν οι παραλίες του Κανκούν.

Είναι ανάγκη να βουτήξουν σαν στρουθοκάμηλοι στον τουρισμό. Ζεστό νερό.

Ο Μπελ εφηύρε το τηλέφωνο.

Λένε πως η πρώτη κλήση που αποπειράθηκε να κάνει ήταν προς τη μητέρα του που είχε πεθάνει. Σ’ έναν ιδεατό αριθμό.

Το πιο σύγχρονο είναι το αρχαιότερο: να μη χάσουμε τη σύνδεση με τους νεκρούς.

Μια περίπλοκη τεχνολογία που τελειώνει στη φράση: μητέρα, είσαι εκεί;

Ο δήμαρχος του Λονδίνου θα αποσύρει αγάλματα και οι δρόμοι αλλάζουν όνομα.

Απότομη αλλαγή του άστεως: όταν οι δρόμοι αλλάζουν όνομα.

Βαδίζεις σχεδόν σε άλλο έδαφος όταν το όνομα είναι άλλο.

Σε δύο μήνες πολλές χιλιάδες δεν αποχαιρέτησαν τους νεκρούς τους.

Μητέρα, είσαι εκεί; Πατέρα, είσαι εκεί;

Υπάρχει ένα νέο αρχαίο τηλέφωνο που πολλοί το ζητούν.

Να επιστρέψουμε στην πρώτη κλήση.

Λένε πως πολλαπλασιάστηκαν οι πωλήσεις αφεψημάτων θαυματουργών φυτών και κάποιες μαγικές λέξεις επέστρεψαν στην κυκλοφορία.

Θεός και άνθρωποι, επεισοδιακή σχέση.

Ο ήχος του θεού εξαφανίστηκε κι αυτό που απέμεινε ήταν ένα σιγανό τραγούδισμα του Γκουλντ.

Δεν είναι τα πάντα, δεν είναι όμως και λίγο.

*Ο Γκονσάλο Μ. Ταβάρες είναι Πορτογάλος συγγραφέας και γράφει το Ημερολόγιο της Πανούκλας καθημερινά από τις 23 Μαρτίου για την εφημερίδα Expresso.

**Η Αθηνά Ψυλλιά που έκανε τη μετάφραση είναι ψυχολόγος και μεταφράστρια λογοτεχνίας από τα πορτογαλικά και συνεργάζεται με τον Γκονσάλο Μ. Ταβάρες από το 2011.

Σημείωση efsyn.gr: Τα κείμενα του Γκονσάλο Μ.Ταβάρες από την εφημερίδα Expresso θα αναδημοσιεύονται σε καθημερινή βάση από την ιστοσελίδα μας, κατόπιν συμφωνίας μαζί του