Το γιατί εξακολουθεί να είναι το άγιο Δισκοπότηρο κάθε πράγματος (29 Μαΐου)

γελοιογραφία, Βραζιλία –διαφήμιση σε αφίσα: το σκίτσο ενός λύκου που λέει ΘΑ ΣΕ ΦΑΩ∙

και διάφορα πρόβατα γύρω από την αφίσα, να λένε: μ’ αρέσει, λέει αυτό που σκέφτεται.

Πίνακας του Χουάν Λουθένα: παιδιά πίσω από ένα τζάμι αποχαιρετούν τους παππούδες τους που πέθαναν∙

ο αστυνομικός που σκότωσε τον Τζορτζ Φλόιντ είναι υπό κράτηση και κατηγορείται για ανθρωποκτονία∙

ταραχές σε διάφορα σημεία της περιοχής, πολλά κτίρια στις φλόγες∙

Οι The Mamas & The Papas τραγουδούν California Dreamin', 1965∙

τα μαλλιά της δεκαετίας του ’60 είναι μικρά και δειλά ούφο που προσγειώθηκαν στο κεφάλι∙

το YouTube παίζει αυτόματα: The Animals - House of the Rising Sun∙

ο πρόεδρος των ΗΠΑ αναγγέλλει έξοδο από την ΠΟΥ∙

μπορείς να τραγουδήσεις ευθυτενής και γραβατωμένος το πιο βίαιο τραγούδι∙

αυτό που φοράς δεν καθορίζει αυτό που τραγουδάς.

Ο Νίτσε να παίζει πιάνο στο σπίτι του Ρίχαρντ Βάγκνερ και η γυναίκα του δεύτερου «να ακούει ευγενικά» ενώ ο Βάγκνερ «βγαίνει απ’ το δωμάτιο για να συγκρατήσει τα γέλια του».

Ευαίσθητη κι ευγενική, η Κόζιμα. Χοντροκομμένος σαν βαριά πόρτα, ο Ρίχαρντ Βάγκνερ.

Αν ο Βάγκνερ μπορεί να γελά με τον Νίτσε που παίζει πιάνο, κι ο Νίτσε μπορεί να γελά όταν ο Βάγκνερ μιλά.

Και μπορεί επίσης να γελά όταν ο Βάγκνερ σιωπά.

Οι ΗΠΑ και η Ευρώπη «φαίνονται να έχουν πληγεί από τον Covid-19 περισσότερο απ’ ό,τι η Ασία».

Ερευνητές μελετούν το γιατί.

Το γιατί εξακολουθεί να είναι το άγιο Δισκοπότηρο κάθε πράγματος.

Οφείλεις να αναζητήσεις την έναρξη∙ και να μην τα παρατήσεις πρόωρα.

Θα ήταν επίσης δίκαιο. Ο Νίτσε να βγαίνει από το δωμάτιο για να μη γελάσει όταν ο Βάγκνερ σκέφτεται.

Τεράστιες διαφορές στη θνησιμότητα «οδηγούν σε εικασίες σχετικά με γονίδια, ανοσολογική απόκριση και μεταλλάξεις.»

Αναγνώστης του ημερολογίου αυτού από την Ισπανία μου στέλνει μέιλ.

Μου συστήνει για τους ιλίγγους ή τις ζαλάδες: Vertigoheel.

Σε σταγόνες ή υπογλώσσια.

Λέει πως είναι αποτελεσματικό. Πρέπει να το δοκιμάσω.

Αυτές τις μέρες: περιμένω το αποτέλεσμα των εξετάσεων στο κεφάλι και κύματα ζέστης.

Η Ισπανία ενέκρινε ελάχιστο ζωτικό εισόδημα για να καταπολεμήσει τη φτώχεια.

Ελάχιστο εισόδημα για να παραμείνει κάθε πολίτης ζωντανός.

Μόνο αν παραμείνεις ζωντανός μπορείς να ψηφίσεις: η δημοκρατία εξαρτάται από αυτή την ελάχιστη ζωτικότητα του οργανισμού.

Ξανακοιτάζω το βιβλίο μου «Η πανούκλα στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής».

Χρόνια αυτό: κόψε, γράψε, κόψε, κόψε, γράψε – κι ύστερα μελέτα και κόψε ξανά.

Μεγάλο βιβλίο, εποποιία. Πρέπει να είμαι προσεκτικός στο παραμικρό. Μέσα κι έξω.

Δύο τρόποι να μελετήσουμε το κεφάλι: να ζητήσουμε από ένα υποκείμενο να σκεφτεί ενώπιόν μας ή μέσω ακτίνων Χ.

Να καταλάβουμε αν κάποιος είναι άρρωστος μέσω της παλιάς τεχνικής της ακρόασης όσων σκέφτεται.

Ο Φρόυντ και ο στρατός του από τη μια∙ οι ακτίνες Χ από την άλλη.

Οι ακτίνες Χ δεν ανιχνεύουν σφάλματα λογικής, ούτε κρίσιμες λέξεις, ούτε γλωσσικά ολισθήματα που πετυχαίνουν διάνα το ουσιώδες.

Ξεκίνησα να βλέπω το ντοκιμαντέρ για τον Όσσο. Wild Wild Country.

Ο Πέτερ Σλότερντικ είναι από τους πιο προσεκτικούς αναγνώστες του Όσσο.

Διάβασα κάμποσα βιβλία του Όσσο όταν ήμουν είκοσι χρονών.

Ο Όσσο πήγε από την Ινδία στις ΗΠΑ.

Η αφοσιωμένη του γραμματέας λέει: «Ο Όσσο ήταν από πορσελάνη, πολύ εύθραυστος, σαν να ήταν χιλιάδων ετών. Κι εγώ είχα το προνόμιο να τον μεταφέρω από τη μια ήπειρο στην άλλη.»

Και μετά λέει επίσης: «όταν είδα τον Όσσο ήταν το τέλος μου. Τον γνώρισα στα δεκάξι μου κι αν η ζωή μου τελείωνε τότε, θα ήμουν ευχαριστημένη.»

Ο Μπιλ Κάλαχαν να τραγουδά "America! America!"

Φωνή με τάση να κράζει ειρωνικά: “Captain Kristofferson”.

Τραγούδι στο τέλος του ντοκιμαντέρ. Πρώτο επεισόδιο.

Χρειάζεται να βάλουμε το σωστό τραγούδι στο τέλος κάθε ζωής. Το σωστό τραγούδι για κάθε θάνατο.

Να διαλέξουμε εν ζωή το τραγούδι και το γιατί του τραγουδιού αυτού∙ ένα προσωπικό και πάντα επείγον ιερό Δισκοπότηρο.

Πάτα γκάζι, μικρέ, μη σταματάς∙ είναι σχεδόν η αρχή.

*Ο Γκονσάλο Μ. Ταβάρες είναι Πορτογάλος συγγραφέας και γράφει το Ημερολόγιο της Πανούκλας καθημερινά από τις 23 Μαρτίου για την εφημερίδα Expresso.

**Η Αθηνά Ψυλλιά που έκανε τη μετάφραση είναι ψυχολόγος και μεταφράστρια λογοτεχνίας από τα πορτογαλικά και συνεργάζεται με τον Γκονσάλο Μ. Ταβάρες από το 2011.

Σημείωση efsyn.gr: Τα κείμενα του Γκονσάλο Μ.Ταβάρες από την εφημερίδα Expresso θα αναδημοσιεύονται σε καθημερινή βάση από την ιστοσελίδα μας, κατόπιν συμφωνίας μαζί του