Να διατηρήσουμε τη χαρά πάνω από ένα ορισμένο όριο (15 Μαΐου)

Να διατηρήσουμε τη χαρά πάνω από ένα ορισμένο όριο.

Κάτω από μια ορισμένη ποσότητα, η μηχανή σταματά.

Κουράζεται και τινάζει τα μυαλά της στον αέρα.

Όστιν, Τέξας, περίπου 250 άτομα διαδήλωσαν ενάντια στην υποχρέωση να μείνουν στο σπίτι.

Σημαίες των Ηνωμένων Πολιτειών.

Το πρόσωπο καλυμμένο, αλλά όχι με μάσκα.

Στο στόμα, ένα μαντήλι με τη σημαία της χώρας. Χέρι και όπλο.

Στον αντίχειρα και στον δείκτη βρίσκεται η νευρική ελευθερία του υποκειμένου.

Αρκούν δυο δάχτυλα σε τεταμένη λειτουργία ώστε η ελευθερία του ενός να τοποθετήσει το τρέμουλο στον άλλον.

Ο Καρτόλα τραγουδά:

«Πρόσεχε, αγαπημένη

Το ξέρω, είσαι αποφασισμένη

Όμως σε κάθε στροφή πέφτει η ζωή σου από λίγο

Σε λίγο θα ‘σαι μόνο αυτό που είσαι»

Ο Καρτόλα καταθλίβει ανθρώπινα όντα και ζώα∙ φυτά και τοίχους.

Φαντάζομαι κάποιον που προστατεύει το στόμα και τη μύτη του με το Σύνταγμα των ΗΠΑ μπροστά.

Ένα σουηδικό εστιατόριο μέσα στην εξοχή με ένα μοναδικό τραπέζι για ένα μοναδικό πεινασμένο ον.

Να χτιστεί μια έρημος για να τοποθετηθεί στο κέντρο ένα ασφαλές τραπέζι.

Δεν έχει γκαρσόνια.

Όπως το τελεφερίκ: το φαγητό έρχεται σε ένα καλάθι με ένα κορδόνι.

Μια έρημος για κάθε πολίτη, ζητούν οι πιο απαιτητικοί.

Απόσταση, απόσταση.

Ο Καρτόλα καταθλίβει, αλλά τα ζώα εδώ του σπιτιού αντιστέκονται.

Απόπειρα να βγει η κάσκα από το κεφάλι της Ρώμης. Μερικές ώρες ελευθερίας γύρω από το κρανίο – χρειάστηκε όμως να επανέλθουμε σ’ αυτό.

Όπως γίνεται με μια πόλη ολόκληρη ή μια χώρα.

Τίποτα στη ζωή του ζώου δεν είναι αισθητική, όλα είναι επείγοντα και αναγκαία.

Επομένως, στο ζώο, όλα είναι ηθική. Τίποτα πάνω του δε δίνει προσοχή στην ομορφιά ή την ασχήμια.

«Από κάθε έρωτα θα κληρονομείς μόνο κυνισμό

Όταν θα το αντιληφθείς θα βρίσκεσαι στο χείλος της αβύσσου

Άβυσσο που έσκαψες με τα πόδια σου.»

Μελέτη εντόπισε 198 μεταλλάξεις του ιού.

Σαν να είναι η αλλαγή ένας τρόπος για να αλλάζει η μια μέρα με την άλλη.

Συχνά οι κυνηγημένοι δεν κοιμούνταν δυο φορές στο ίδιο κρεβάτι.

Να αλλάξουμε διεύθυνση και κρεβάτι για να μη βομβαρδίσει τον ύπνο και την αϋπνία μας ο εχθρός.

Ένα ιός νομάδας μέσα μας.

Νομάδας στο σπίτι, χωρίς να βλέπει κανείς. 198 μεταλλάξεις σε μια μέρα.

«Αν είσαι πάνω από 35 χρονών και δεν έμαθες ακόμη να παίζεις πιάνο…»

Μια διαφήμιση.

Δεν άκουσα το τέλος.

Πρότζεκτ: 198 ονόματα για τον ιό. Αρχίζω:

1. Ο αναμενόμενος.

2. Ο κρυμμένος.

3. Εκείνος που δεν αφήνει να βγούμε έξω.

4. Εκείνος που δεν αφήνει να μπούμε μέσα.

5. Αυτό που δεν αφήνει τους ζωντανούς να πλησιάσουν τον νεκρό.

Να συνεχίσω να φτιάχνω τον κατάλογο, να πιστεύω πως όταν βρω το τελευταίο όνομα του εχθρού μπορεί να μη σημαίνει ότι θα τον σκοτώσω, σχεδόν όμως.

Να χρησιμοποιήσω στο ημερολόγιο τον Χέλντερλιν και τον Ρίλκε ως πρωτοφανή μαντεία.

Που φτάνουν μετά το τέλος. Που ξέρουν ήδη.

Μια γυναίκα κρεμάστηκε σε μια βεράντα στο Μιλάνο.

Ρίλκε, σήμερα.

«Γείτονα Θεέ,

Αν μέσα στη νύχτα την ατέλειωτη 

Σ’ ενοχλώ καμιά φορά με τους δυνατούς μου χτύπους 

είναι γιατί σπάνια σ’ ακούω ν’ ανασαίνεις, 

και ξέρω πως είσαι μέσα στην κάμαρα μοναχός.»

*Ο Γκονσάλο Μ. Ταβάρες είναι Πορτογάλος συγγραφέας και γράφει το Ημερολόγιο της Πανούκλας καθημερινά από τις 23 Μαρτίου για την εφημερίδα Expresso.

**Η Αθηνά Ψυλλιά που έκανε τη μετάφραση είναι ψυχολόγος και μεταφράστρια λογοτεχνίας από τα πορτογαλικά και συνεργάζεται με τον Γκονσάλο Μ. Ταβάρες από το 2011.

Σημείωση efsyn.gr: Τα κείμενα του Γκονσάλο Μ.Ταβάρες από την εφημερίδα Expresso θα αναδημοσιεύονται σε καθημερινή βάση από την ιστοσελίδα μας, κατόπιν συμφωνίας μαζί του