Οι γυναίκες και οι άντρες και τα παιδιά και οι σκύλοι αλλά και τα ίδια τα αυτοκίνητα και οι μηχανές σε λειτουργία, σαν να μην έχουν ακόμη τη διάθεση να κάνουν όλους τους συνηθισμένους ήχους.
Η εξωτερική ένταση της πόλης είναι χαμηλή.
Κάποιος πείραξε τη γενική συσκευή του κόσμου και χαμήλωσε τον ήχο.
Μια φίλη από τη Βραζιλία μου γράφει:
«Ήθελα να είχα ένα μεγάφωνο σαν τον κύριο πέρα στην Ιπανέμα.
Λένε πως από τον δέκατο όροφό του, απέναντι από την παραλία, έστησε ένα ηχείο στη βεράντα.
Κι από εκεί ψηλά προειδοποιούσε με το μεγάφωνό του: Ε, το αγόρι με την γαλάζια μπλούζα, ε εσύ με το ποδήλατο, ναι εσένα λέω! Θα κολλήσεις κορονοϊό, έι..!
Ε, εσύ κυρία με το εμπριμέ μαγιό, το χτενισμένο μαλλί και το κόκκινο κραγιόν, ναι κυρία! Θα κολλήσεις κορονοϊό, έι…!
Και πέρασε ο κύριος τη μέρα του δείχνοντας και φωνάζοντας από τον δέκατο όροφό του. Έτσι λένε.»
Εκείνη ζει στο Ρίο, είναι τρομοκρατημένη.
Η Βραζιλία ξεπέρασε τους 11.000 νεκρούς και χθες πέθανε ο Σέρζιο Σαντ’ Άννα, «από τους κυριότερους Βραζιλιάνους συγγραφείς, στα 78 του χρόνια, θύμα του κορονοϊού.»
Κάποιος πείραξε τη γενική συσκευή του κόσμου και χαμήλωσε τον ήχο – αυτό ακριβώς.
Ένας Θεός που δε γυρίζει την πλάτη στην τεχνική πρόοδο. Ένας Θεός που τελειοποιείται.
Με όρους καλού και κακού, όλα έχουν λυθεί. Υπάρχουν όμως νέες μηχανές.
Η ανεργία αγγίζει τα επίπεδα της Μεγάλης Ύφεσης του 1929 στις ΗΠΑ και, στη Γουατεμάλα, γυναίκες στην άκρη του δρόμου κρατούν μια λευκή σημαία.
Κυματίζουν τη λευκή σημαία όταν περνά κάποιο αυτοκίνητο ή μηχανή.
Χωρίς δουλειά, ζητούν τροφή σε όποιον σταματά.
Λευκή σημαία παράδοσης.
Η Air France θα εισαγάγει ελέγχους θερμοκρασίας στις πτήσεις κι ένας επαγγελματίας Ιταλός ποδηλάτης στις πιο σκληρές μέρες έκανε διανομή πίτσας.
Στο Τορίνο, με το ποδήλατο, έκανε διανομή πίτσας και παγωτών ως ντελιβεράς.
Θα ήθελα να ήξερα το όνομά του. Πώς τον λένε;
Ένα σαλιγκάρι μπορεί να κρυφτεί στο καβούκι του για τρία χρόνια ώστε να προστατευτεί από την κακοκαιρία.
Πρέπει να μελετήσω τα ζώα.
Έρχεται κακοκαιρία.
Λίστα με ουτοπίες.
Να αντικαταστήσουμε ουτοπίες που καταλαμβάνουν μεγάλο χώρο με μικρο-ουτοπίες.
Μια ουτοπία που να μεταφέρεται στην τσέπη.
Μια μινιατούρα∙ να μπορεί να την ασκεί ένα ζωντανό μόνο του.
Μια πρωινή ουτοπική δραστηριότητα, να αντικαταστήσει τη φυσική άσκηση χεριών και ποδιών.
«Η Μαρία Μπράνιας, 113 ετών, είναι τώρα το γηραιότερο άτομο που έχει ξεπεράσει τον κορονοϊό.»
Τη νύχτα εφιάλτης/ εικόνες.
Γυναίκες ή άντρες με λευκές σημαίες στα παράθυρα του ίδιου του σπιτιού τους.
Δε βγαίνουν, φοβούνται.
Ζητούν τροφή απ’ όποιον περνά στον δρόμο.
Το παλάτι των σχεδίων των Καμπάκοφ.
Περισυλλογή μικρών ουτοπιών ανθρώπων από την πρώην Σοβιετική Ένωση.
Μία: κατασκευάζουμε φτερούγες αγγέλου κι ύστερα τοποθετούμε τις φτερούγες στην πλάτη για δέκα λεπτά, τρεις φορές την ημέρα.
Σαν φάρμακο∙ δοσολογία – δέκα λεπτά, τρεις φορές την ημέρα για δύο μήνες.
Και, στο πέρας δύο μηνών, ένας άνθρωπος θα έχει αλλάξει προς το καλύτερο.
Είναι η ουτοπία του Σολομάτκιν, οδηγού από το Κισινάου.
Και φαντάζομαι δυο ανθρώπους που δεν γνωρίζονται.
Ο ένας χρειάζεται τον άλλον. Επειγόντως.
Κρατούν κι οι δυο από μια λευκή σημαία για να αναγνωριστούν στην πόλη.
Αλλά όταν φτάνουν στον δρόμο βλέπουν πως υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι με λευκή σημαία.
Μια τρομερή βροχή χθες βράδυ∙ κρύο και βροχή κι ύστερα λιγότερη βροχή.
Σκυλιά μουλιασμένα, ικανοποιημένα.
Ίσως να κρατά κι ο Θεός λευκή σημαία, λέει κάποιος.
Εξ ου και δεν τον συναντάμε.
Κλείνω το παράθυρο, ανοίγω το παράθυρο, κλείνω το παράθυρο.
Σχεδόν βιβλική η φράση ετούτη. Κι ο κύριος πέρασε τη μέρα του δείχνοντας και φωνάζοντας από τον δέκατο όροφό του.
Έτσι λένε.
*Ο Γκονσάλο Μ. Ταβάρες είναι Πορτογάλος συγγραφέας και γράφει το Ημερολόγιο της Πανούκλας καθημερινά από τις 23 Μαρτίου για την εφημερίδα Expresso.
**Η Αθηνά Ψυλλιά που έκανε τη μετάφραση είναι ψυχολόγος και μεταφράστρια λογοτεχνίας από τα πορτογαλικά και συνεργάζεται με τον Γκονσάλο Μ. Ταβάρες από το 2011.
Σημείωση efsyn.gr: Τα κείμενα του Γκονσάλο Μ.Ταβάρες από την εφημερίδα Expresso θα αναδημοσιεύονται σε καθημερινή βάση από την ιστοσελίδα μας, κατόπιν συμφωνίας μαζί του
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας